မီးတောက်ကြားကပန်းတစ်ပွင့် [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္​း၇။ ​ေက့(ခ်္​)ဘ၀

သူနာျပဳလည္​း သူဘာမွမျဖစ္​တာ​ေသခ်ာ​ေတာ့မွ
အသက္​႐ွဴထုတ္​ၿပီး​ေျပာလိုက္​တယ္​..
"အ႐ွင္​မင္​းႀကီးက သခင္​​ေလးအ​ေျခအ​ေနကို​ေသခ်ာ
ဂ႐ုစိုက္​ဖို႔မွာသြားတာ သခင္​​ေလး အခမ္​းအနားၾကည္​့​ေႏုတုန္​း မထင္မွတ္တာ​​တစ္​ခုခုျဖစ္​မွာစိုးလို႔တ​ဲ့"

ဘာမထင္​မွတ္​တာျဖစ္​မွာမို႔လို႔လဲ ရာဗယ္​(လ္​) က သူ စိတ္​အလႈပ္​႐ွားလြန္​ၿပီး​ေသသြားမွာ​ေၾကာက္​​တာလား အင္​း...မစိုးရိမ္​ပါနဲ႔ သူ ႐ွင္​သန္​ဖို႔ ​ေနာက္​ထပ္​၃ရက္​က်န္​​ေသးတယ္​

အခမ္​းအနားမွာ သံုးနာရီ​ေတာင္​ၾကာျမင္​့ခဲ့တယ္​ ရာဗယ္​(လ္​)ျပန္​တဲ့အခ်ိန္​မွာ​ေတာင္​ လူအုပ္​ႀကီးက မကြဲ​ေသးဘူး..

႐ွန္​႔ခယ္​ တီဗြီလိုင္​း​ေျပာင္​းခါန​ီးအခ်ိန္​မွာပဲ
ရာဗယ္​(လ္​)ဆီက ဖုန္​း၀င္​လာတယ္​ အခ်ိန္​ကိုၾကည္​့ရင္​ သူ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလးအလုပ္​႐ႈပ္​​ေနမဲ့အခ်ိန္​ ဒါ​ေတာင္​ ဖုန္​းဆက္​ဖို႔မ​ေမ့ဘူး သူကအ​ေတာ္​​ေလး
စဥ္​းစား​ေပးတတ္​တဲ့သူငယ္​ခ်င္​းပဲ[၂]

"မင္​း အခမ္​းအနားကိုၾကည္​့ခဲ့လား"

႐ွန္​႔ခယ္​ ​ေခါင္​းညိတ္​ျပလိုက္​တယ္​

"မင္​း​ေပ်ာ္​တယ္​မလား"

ဒါ​ေပါ့ ႐ွန္​႔ခယ္​ ဆက္​​ေခါင္​းညိတ္​ျပတယ္​

"ဒီ​ေန႔ ​ေန႔လည္​က်ရင္​ ဧည္​့ခံပြဲတစ္​ပြဲ႐ွိ​ေသးတယ္​ အဲသြားဖို႔ ကိုယ္​မင္​းကို​ေခၚခ်င္​​ေပမဲ့ မင္​းခႏၶာကိုယ္​အတြက္​ ကိုယ္​စိုးရိမ္​တယ္​..."

ရာဗယ္​(လ္​)က စခရင္​ထဲက႐ွန္​႔ခယ္​ကို​ ​ေသခ်ာစစ္​​ေဆးၾကည္​့ၿပီး အဆင္​​ေျပတာ​ေသခ်ာ​ေတာ့မွ စိတ္​သက္​သာသြားတယ္​

အမွန္​​ေတာ့ ႐ွန္​႔ခယ္​ အဲ ဧည္​့ခံပြဲကိုသြားၿပီး ​ေလာကႀကီးကိုၾကည္​့ခ်င္​တယ္​ ဒါက ဒီကမ႓ာရဲ႕ဧည္​့ခံပြဲ​ေလ! သူက ​ေနာက္​ဆံုးမွာ အာဏာ႐ွိတစ္​​ေယာက္​နဲ႔ရင္​းႏွီးတဲ့သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြျဖစ္​လာၿပီ ၿပီး​ေတာ့ ဒီလိုအခြင္​့အ​ေရးမ်ိဳး​ေနာက္​တစ္​ႀကိမ္​ရ​ေလာက္​မွာမဟုတ္​ဘူး...