Abisinin hayatına karşılık kendisine delicesine aşık, evli ve çocuklu Mervan'a teslim olan Nazar'ın hikayesi. Mervan'ın suç ve karanlıklarla dolu dünyasına girdiğinde kaçıp kurtulabilmek onun için imkansız bir hal alacaktı. Aşık olduğu adamın kendis...
Rüya gibi bir kadın bu tüm yaşlarımın müsebbibi🥀🥀 Ölüm gibi de sanki bütün yıllarımın nihayeti🥀🥀 A-a-ah, nihayeti
Tüm o düşen yapraklarımın sonbaharı🥀🥀 İnancını kaybetmiş ruhumun aşk olan tarafı🥀🥀
(Sanki sözleri Mervan için yazılmış değil mi? Dinleyince hoşuma gitti. Sizlerle paylaşmak istedim. )🤗🥰🥀
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Günümüz
Başını geriye bırakıp gözlerini yumdu. Gece boyu gözlerini kırpmamış beyninden taşan volkanların acısıyla kıvranmıştı. Gördüklerini unutamıyordu. Bir şeyler olmuştu. O derin bir mutluluk masalını yaşarken kameranın görmediği yerlerde fırtınalar kopmuştu da haberi bile olmamıştı. Abisi neden Leyla'nın yakasını tutup hırpalanmıştı, Leyla neden aralarında geçen bu çalkantıları kocasına bildirmemişti, o da bilmiyordu. İçinde bir şeyler acıyordu. Bir ihanet vardı ortada; kocaman bir kuyunun içinde boğulmuştu. Kapalı kapılar ardında gizli saklı neler dönmüştü böyle?
Dün gece kayıtları izler izlemez soluğu kapıcı Muhsin'in yanında almıştı. Onu çapraz sorguya alır gibi sıkıştırdığı halde paketi kimin getirdiğine dair en ufak bir bilgiye bile ulaşamamıştı. Apartmanın kamera kayıtlarını incelemiş, paketi bir çocuğun getirip kapının önüne bıraktığını öğrenmişti. Çocuğu 2 saat boyunca araştırıp bulmuş fakat takım elbiseli bir adamın getirdiğinden başka laf duymamıştı.
Korkuyordu. Öğreneceği gerçeklerle en sevdiklerinden nefret etmekten korkuyordu. Aralarında gizli bir aşk olmuş olabilir miydi? Abisi böylesi bir ihaneti kendisine reva görür müydü?
Başını dizlerinin arasına gömüp, "Hayır olmaz, olmaz!" diye sayıkladı. Tuğkan'la candan, kardeşlikten öte bir bağ vardı aralarında. Hiçbir aşk, hiçbir tutku ona bunu yaptıramazdı.
Düşüncelere daha fazla tahammül edemeyip soluğu büroda aldı. Gerekli araştırmayı yapacak asla bu işin peşini bırakmayacaktı. Hangi sır baki kalırdı ki? Hangi günah vebalinin koynunda harlanmadan mezar olup örtünürdü? Gerçeklere yaklaştığını hissediyordu.
Ayılmak için Hamdi'den koyu bir kahve istedi. Kahvesini yudumlarken gözlerini kapayıp zihnindeki o yıkıcı manzarayı olabildiğince ruhundan koparmaya çalıştı. Kapı çalınca nemlenen gözlerini silip eski otoriter ve kontrollü kimliğine en sahici haliyle büründü. "Gir!"
"Müsait miydiniz Komiserim?" Niyazi başını sallayıp tebessüm etmeye çalıştı. "Gel Demet." Demet kuşkuyla onu inceledi. "İyi misiniz komiserim? Oldukça uykulu ve yorgun görünüyorsunuz."
