" លោកថេយ៍ កំុំអី " សេយ៉ុនចាប់ផ្តើមប្រមូលស្មារតីឡើងវិញហើយ ក៏រុញទ្រូងថេយ៉ុងចេញបន្តិច ហើយហាមគេកុំអោយធ្វើវាព្រោះនាងខ្លាចប៉ះពាល់ដល់កូន ទើបនាងខំប្រឹងក្ដាប់ដៃ ក្ដោបមាត់ទប់អារម្មណ៍ក៏អោយវាពុះកញ្រ្ជោលឡើង
" អូនកំពុងតែត្រូវការបង ចឹងហើយកំហាមបងអី " ថេយ៉ុងយកដៃស្រឡូនចេញ ហើយអង្អែលក្បាលនាងលួងលោម កុំអោយនាងភ័យក្នុងការធ្វើវា ហើយក៏លើកដៃមាំទៅដោះអាវរបស់នាងតិចៗ
" តែខ្ញុំខ្លាច " សេយ៉ុនពេបមាត់ចង់យំ កែវភ្នែកលីងរលោងសម្លឹងមើលមុខថេយ៉ុង ដោយការអង្វរករ ព្រោះនាងមិនហ៊ានលេងហ្គេមស្រើបស្រាលជាមួយគេទេ
" មិនអីទេជឿបងទៅ បងខានបង្គ្រប់ដៃជើងកូនរបស់យើង យូរហើយ " ថេយ៉ុងនិយាយហើយ ក៏បន្តដោះកន្លែងទើសទាលចេញ....មិនយូរសម្លៀកបំពាក់ប្រុសកម្លោះក្រមុំទាំងគូរចេញពីខ្លួន នៅសល់តែកាយអក្រាតទេ
" ហេតុអី? " សេយ៉ុនសួរទៅប្រុសកម្លោះ ទាំងធ្វើមុខឆ្ងល់ ទាំងមិនបានចាំអារម្មណ៍ ថានៅលើខ្លួនគ្មានអីបិទបាំងទេ
".... " ថេយ៉ុងមិនឆ្លើយនឹងអ្វីដែលនាងសួរនោះទេ នាយអោនទៅថើបបបូរមាត់តូចច្រមិចរបស់នាងសារជាថ្មីម្ដងទៀត គេបឺតជញ្ជក់ទៅតាមចំណងដែលគេកំពុងមាន...ចំណែកឯសេយ៉ុនក៏ព្រមតាមថេយ៉ុងដោយមិនប្រកែកជាមួយនឹងគេទេ ទើបបង្ហើបមាត់ទទួលអណ្ដាតក្ដៅសើមរបស់នាយ អណ្ដាក្ដៅសើមទាំងគូរក្រលាស់ពេញក្រអូមមាត់ពពាក់ពពូនគ្នាយ៉ាងជក់ចិត្ត
" បងដាក់វាចូលហើយណា៎ "
ថេយ៉ុងនិយាយចប់ខ្លឹមសារហើយក៏ថើបកញ្ចឹងកររបស់នាងបឺតជញ្ជក់តិចៗល្មមអាចចេញស្នាមគ្រប់កន្លែងដែលនៅលើកញ្ជឹងកររបស់សេយ៉ុន
" អ្ហាស៎..អ្ហឹស៎ ថេយ៍ "
សេយ៉ុនងើយក្បាលបង្ហើបសម្លេងថ្ងូរចេញមកដោយពើតពើងហុយផលអោយថេយ៉ុង ប្រុសឃើញបែបនេះ ក៏យកភាពរឹងមាំស៊កបញ្ជូលក្នុងល្អាងស្នេហ៍របស់សន្សឹមៗ រហូតដល់គល់ វានៅតែតឹងណែនដដែល ធ្វើអោយកូនប្រុសរបស់គេគម្រើកសឹងតែមិនចង់រួច
" អ្ហឹស..!! អ្ហាស៎..!! "
" អ្ហឹស..!! អូនឈឺខ្លាំងទេ " ថេយ៉ុងសួរទៅសេយ៉ុនដោយថើបថ្ពាល់របស់នាងតិចៗ ព្រោះខ្លាចនាងនៅឈឺខ្លាំង
" ហ្ហឹក..!! ឈឺតិចៗ " កាយតូចតបទៅថេយ៉ុងវិញដោយការយំ វាឈឺពិតមែន តែមិនឈឺខ្លាំងដូចពេលមុនៗទេ ថេយ៉ុងឮនាងប្រាប់ក៏លេចស្នាមញញឹម ហើយក៏ថើបក្បាលនាងមួយដង្ហើមធំ ដោយការលួងលោម
" ចាំបងថ្នម តែបន្តិចទៀតវាលែងឈឺហើយ "
ថេយ៉ុងនិយាយហើយក៏គម្រើកចង្កេះដកចេញដាក់ចូលនៅក្នុងល្អាងស្នេហ៍របស់កាយតូចអោយវាសុំានឹងទំហំរបស់កូនប្រុសរបស់គេ
" បាត់ឈឺនៅ? "
"....." សេយ៉ុនមិនឆ្លើយតែនាងបានក្រវីក្បាលជំនួស មិនហ៊ានមើលមុខគេចំទេ ព្រោះនាងអៀនឡើងរឹងខ្លួនហើយ ថេយ៉ុងក៏ឃើញហើយសែនខ្នាញ់ចង់តែចាប់ក្រញិចអោយបែកពោះទេ ធ្វើមើលតែដូចជាលើកដំបូងចឹង
" អ្ហាស៎..ថេយ៍..!! អ្ហាស៎ៗ "
សេយ៉ុនបិទភ្នែកហើបមាត់ថ្ងូរ ស្រាវស្រើបពេញដងខ្លួន ពេលថេយ៉ុងចាប់ផ្តើមកម្រើកចង្កេះដោលយឺតៗចេញចូលក្នុងភាពទន់ជ្រាយនាង អ្នកកម្លោះអោបនាងតូចជាប់ទ្រូងព្រមទាំងប្រតិបត្តិការចង្វាក់ស្នេហ៍យ៉ាងទន់ភ្លន់ មិនហ៊ានលែងធ្ងន់ដៃដូចរាល់ដង
" អ្ហាស៎..!! សេយ៉ុនបង បងស្រលាញ់អូនអ្ហាស៎ៗ...!! "
ថេយ៉ុងនិយាយដាច់ៗលាយសម្លេងថ្ងូរ ខណៈចង្កេះកម្រើកកាន់តែលឿនជាមុនពីមួយវិនាទី ទៅមួយវិនាទីតាមតម្រូវការនាងនិងគេ តែក៏មិនភ្លេចពោលពាក្យស្រលាញ់ទៅកាន់ម្ចាស់ចិត្តសែនស្រលាញ់ជ្រួតជ្រាបពេញបេះដូងម្នាក់នេះដែរ
" អ្ហាស៎..!! លោក អ្ហឹស..!! អ្ហាស៎ៗៗ...!! "
នាងតូចពេលនេះ ហាក់កំពុងឈ្លក់និងតណ្ហាដែលគេផ្តល់អោយទើបនាងថ្ងូរហៅព្រោះគេមិនដាច់ ព្រមទាំងពើងត្រគាកទទួលយកគេដោយមិនបាច់បង្ខំ
" អ្ហាស៎ៗ..."
សម្លេងថ្ងូរចេញពីកាយទាំង២ បន្លឺខ្ទរបន្ទប់ពោរពេញដោយសេចក្តីសុខ ស្រណុកសុខស្រួលមិនធ្លាប់មាន ធ្លាប់តែសិចលាយទឹកភ្នែកនាង តែនេះជាសិចនៃក្តីសុខកើតឡើងគ្មានការបង្ខិតបង្ខំ មានតែភាពផ្អែមល្ហែមនិងក្តីស្រលាញ់ជោជន់ឡើងពេញក្រអៅបេះដូង
" អ្ហាស៎..!! "
" អ្ហាស៎..!! អ្ហឹស៎ "
ឆ្លងកាត់សង្គ្រាមជាមួយគ្នាមិនប៉ុន្មាន អ្នកកម្លោះក៏នាំនាងតូចដល់គោលដៅ សេយ៉ុនអោបក៎គេស្អិតព្រមទាំងបិទភ្នែកដកដង្ហើមទាំងហត់នឿយបន្ទាប់ពីព្យាយាមប្រយុទ្ធប្រឆាំងយ៉ាងស្វិតស្វាញជាមួយគេ
រហូតដល់ត្រើយនៃសេចក្ដីសុខ នៅលើខ្លួនម្នាក់ៗសុទ្ធតែញើស..ស្រីតូចគ្រាន់តែដល់គោលដៅភ្លាមនាងប្រលែងដៃការអោបករ ដកដង្ហើមញាប់ព្រោះនៃការហត់នឿយ វិនាទីបន្ទាប់
" អ្អឹម៎..!!! "
------------
បន្តខ្លួនឯងតិចហូវដាច់សីលគេអស់ហើយ ចង់ស៉ីគេដល់គេស៉ីវិញឈឺខ្លួន🙃
ESTÁS LEYENDO
កំហឹងស្នេហ៍ ចងគំនុំ(season1 សេរីទណ្ឌកម្មស្នេហ៍) ( END)
Romanceដោយសារតែគំនុំបាំងមុខ ធ្វើអោយអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនឹងត្រូវបាត់បង់ បានធ្វើអោយមនុស្សស្រីស្លូតត្រង់ម្នាក់ រងនូវការឈឺចាប់ គ្រប់រាងកាយ ត្រូវរងសម្ពាធ ការប្រមាណម៉ាកងាយគ្រប់សាររពើ មាត់និយាយថាស្អប់ណាស់ខ្ពើមណាស់មិនចង់ប៉ះ ប៉ុន្តែពេលដែលនាងនៅជាមួយអ្នកផ្សេង គេបែរជាខ...
