Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı

Bölüm 49~

"Evet evet, güzelce çırp bücür!" Dedi ben karışımı kırparken. "Bak şekeri az bunun, biraz daha ekle." Dediğinde uzanıp biraz daha attım şeker.

Daha sonra bir borcam bulup hazırladım, umarım zehirleümezdim çocuğu.

"Zehirlersek çok ağlarım bücür." Dedi gülerek. "Ya ya, ne demezsin.." Dedim ona ayak uydurarak. Uyku mahmuru olduğum ortadaydı.

"Onu dolaba koy şimdi." Dediğinde alt dolabı açmamla kocaman bir kahkaha attı. "Buzdolabına koy onu bücür! Bunu da mı ben söyleyeceğim yahu?" Dedi tezgaha çıkıp otururken.

Dediğini yaptım ve sözde kremasını hazırladım. Kötü olur sanıyordum ama hem keki, hemde kreması güzel duruyordu.

Keki buzdolabından alıp ikiye kestim ve arasına çilek dizip üstüne kremasını sürdüm. Üzerine ve etrafına da çilek dizip bir süre pastaya baktım.

"Oldu mu?" Diye sordum Demon'a dönerken. "Oldu oldu. Bu ona çok bile bücür!" Dedi tiksinerek.

İlk kez pasta yapmanın heyecanı ile el çırptım ve tekrar dolaba koydum pastayı.

Daha sonra salona gittim. "Emir Emir Emir!" Dememle başını telefondan kaldırıp bana döndü ve sırıttı. "Yardım istemeye mi geldin?" Diye sordu gururla, daha sonra ayağa kalkıp adımlamaya başladı.

"Hayır, yaptım." Dediğimde güldü. "Biliyordum beceremeyip yardım ist-" Dedi ve durup dehşetle bana döndü. "Ne dedin ne dedin?" Diye sordu şaşkınca.

"Pastayı yapıp dolaba koydum!" Dedim heyecanla, Demon gururla göğsünü gerdi ve sanki uzun saçları varmış gibi saçlarını savurdu.

"Ciddisin sen?" Dedi şaşkınca. "Evet, beklemiyor muydun?" Dedim kollarımı göğsümde birleştirip sırıtarak.

"Yoo, beklemiyordum." Dedi dürüstçe, daha sonra bana yaklaştı biraz. "Sen, sanki.." Dedi ve eğilip yüzümü kokladı. Ben ona büyüttüğüm gözlerimle bakıp geri çekilirken üstüme yürüdü, Demon kahkaha atmıştı.

"Kız elden gidiyor, yetişin dostlar! Bücürüm gidiyor! Hemde domuz kılıklı bir bıyığa!" Diye bağıran Demon ile gülmeden edememiştim.

"Çilek gibi kokuyorsun." Dedi Emir sonunda. "Çünkü çilekli pasta yaptım Emir! Üstüme gelme artık, bir dur!" Dedim elimle onu durdururken.

"Ben bu günleride mi görecektim? Ellerden sakındığım bücür domuz kılıklı bıyık kılıklı abisine gittii!" Dedi yere oturup elleriyle yerlere vurup, aynı zamanda eğilip kalkarken.

"Ne bileyim kızım, unutmuşum neli istediğimi!" Diye diklenerek benden uzaklaştı bir iki adım. Demon eliyle ağlıyormuş gibi yaparak Emir'e baktı.

"Irz düşmanıı!" Dedi dizlerine vurup yalandan ağlarken, ben tekrar güldüğümde Emir kaşlarını çattı.

"Neye gülüyorsun sen böyle?" Diye sordu merakla. "Seninle dalga geçiyor." Dedim dürüstçe. Gözleri kocaman olurken arkama bakındı.

"Benim değil, senin arkanda. Bak orada." Dedim elimle onu işaret ederken, hemen ona döndü ama ona bakmak yerine duvara bakıyordu.

"Bana bak! 3 nas 1 Felak okusam Allah'ına kavuşacak hayali kıl!" Demesiyle Demon resmen yerlere yatarak kahkaha atıyordu. Bende Emir'in elini duvara savurarak söylenmesine gülmeden edemiyordum.