Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı

Bölüm 45~

Sonunda yeni hat alabildim kendime, en kısa zamanda beni ara. Tamam mı kuzum?

Çok özledim ben seni. Kızım gibisin sen benim, hatta manevi kızımsın..

İlk kez annelik duygusunu tattım ben seninle, iyi ki varsın güzel kızım. Hep mutlu ol, hep o yüzün gülsün güzelleri güzeli kuzum.

Prenses o kadar iyi bir durumda olmasa da, seninle mutlu olacaktır.

Yenisini almak istemedim. Prenses senin dert ortağın, göz bebeğin. Her zamanki gibi ona güzelce bak tamam mı?

Tekrardan iyi ki doğdun, iyi ki varsın kuzum. Babanında seni üzmesine izin verme, bana sözün olsun..

*Numarası*

Efsun..

Burnumu bir kez daha çektiğimde Cihangir bey yanıma geldi. "Ne oldu Ayza?" Diye sordu mektuba bakarken.

"Odama gidebilir miyim?" Diye sordum ama cevap beklemeden ayağa kalktım ve kutuyu da alıp koşarak odama çıktım.

Kapıyı kapatır kapatmaz hıçkırarak ağlamaya başladım. Yatağa oturduktan sonra Prenses'i aldım ve ona sıkıca sarıldım. Dizlerimi kendime çekerken hâlâ Prenses'e sarılıyordum.

"Kamerasını yolladı yine bücür. Öğrendi her şeyi, seni rezil etmek istiyor!" Dedi ve kahkaha attı Demon. Onu umursamamaya çalıştım.

Bakışlarım mektupta ki telefon numarasına kaydı.

Yastığımın altında ki telefonu aldım ve hızla numarasını tuşladım.

Nasıl yapabilmiştim bunu? Bir kere bile arayıp sormamıştım!

Gerçi telefonum falan da yoktu..

Her şey üst üste gelmişti işte!

"Yerinde olsam aramam bücür. Bak, yanında değil ve yine seni izlemek için kameralı bebeğini gönderdi." Dedi ve alayla kahkaha attı.

Telefon açıldığında heyecanla konuşmaya başladım.

"Efsun abla?" Dememle telefonun ucundan sesini duydum. "Kuzum? Ağlıyor musun sen?" Diye sormasıyla burnumu çektim ve hızla gözyaşlarımı sildim.

"Hayır, hayır ağlamıyorum." Dedim hızla. "Yalancı bücür.." Diyerek güldü Demon.

"Hediyemi aldın mı?" Diye sorması ile yaşlı gözlerime inat güldüm. "Evet, çok güzel.. çok teşekkür ederim." Dedim mutlulukla.

"Unutmuştun, bende sana onu göndermek istedim." Dedi, gülümsediğini ses tonundan anlayabiliyordum.

O sırada aklıma gelen şey ile hızla konuşmaya başladım. "Efsun abla ben şimdi İstanbul'da değilim, ama geldiğimiz zaman bize gelir misin? Ben seni çok özledim." Dememle güldü.

"Salak mısın sen bücür? Resmen açık açık evime gel ve kamera yerleştir diyorsun kadına!" Dedi ve alayla kahkaha attı Demon, sadece yutkundum.

"Gelirim kuzum, sen iste yeter ki." Bu dediğinde güldüğüm de o da güldü. "Kuzum ben seni sonra arasam olur mu? Bugün çok yoğun buralar, konuşamıyorum." Demesi ile yüzüm soldu.

"Tamam Efsun abla, görüşürüz." Dememle o da karşılık verdi ve kapattık. Telefon numarasını kaydettim hızla.

Canım ablamm💖