Dark Diaries

Chapter 39

Iedereen groette mij beleefd en nam plaats aan de grote tafel. Ik kreeg hier en daar wat complimentjes en voelde me al snel op mijn gemak. Het was niet zo erg als dat ik dacht.

"Jullie serveersters voor vanavond zijn-". Ik stapte opzij zodat de meiden in beeld kwamen en daar stonden ze alle 4 naast elkaar met een glimlach.
"Lamiyae, Zainab, Sofia en Emanuella".
De heren hadden allemaal hun blik op mij gevestigd. Ze kregen een menu voor hun en raakten al snel weer diep in gesprek.

Net wanneer ik me om wil draaien roept Soulaymaan me terug.
Het viel me op dat er naast hem nog een plekje vrij was. Hij schoof de stoel naar achter en keek me afwachtend aan.
"Ik heb nog veel werk dat me te wachten staat".
Maar hij wilde persee dat ik mee ging eten.
Bashir sprong van zijn stoel af en kwam op mijn schoot zitten.

"avez-vous demandé si vous pouvez?". (Heb jij gevraagd of dat mag?".
Bashir keek zijn vader met grote oogjes aan en wilde weer terug naar zijn plekje gaan. Ik hield hem vast en schudde mijn hoofd.
"Het is oke. Blijf maar zitten".
Hij legde zijn hoofd op mijn borst en ging gefocust door met het spel op de telefoon.

———

Het duurde even voor ik alle namen wist. Een ieder heeft een klein beetje over zichzelf verteld en het klikte al snel.
Toen onze vader opstond om te gaan roken viel er een kleine stilte.
"Ik weet dat het heel veel in een keer is en snap dat alles nieuw voor u is". Begon Soufiane en keek naar buiten. "Onze vader is ziek en zijn gezondheid gaat steeds meer achteruit. Ik zou het heel erg waarderen als u op de bruiloft komt en meer betrokken raakt bij de familie".

Net wanneer ik wil antwoorden onderbreekt Bashir mij door de telefoon in mijn hand te duwen. Ik kreeg een melding maar het nummer was privé.

Je had mijn voorstel niet mogen afwijzen. Dit is jouw schuld.

Verward las ik het bericht opnieuw. Buiten in de verte zag ik Noumair staan. Soulaymaan volgde mijn blik en stond gelijk op.
"Valt hij je nog steeds lastig?!".
De meisjes keken geschrokken naar hun oom.

"Bashir lieverd. Neem jij je nichtjes en neefjes mee naar de gebedsruimte? Ga daar maar even spelen met mijn telefoon ja?". Ik ontgrendelde mijn telefoon voor ze en liet Lamiyae met de baby's hun begeleiden naar de gebedsruimte.

"Is dat Noumair?". De andere jongens stonden op en renden richting de deur.
Daar stond hij dan. Met een grote grijns op zijn gezicht.