Proloog

312 7 0
                                    

Locatie: Tishka, Morocco.

"Ze zijn er bijna, nog even Zaina. Blijf me aankijken, het komt goed". Zijn donkere ogen stralen angst en bezorgdheid uit. De zwarte vlekjes voor mijn ogen worden steeds groter. Mijn greep word zwakker, hij begint sneller te hijgen en grijpt met zijn andere hand mijn pols. Er vallen steentjes van de rand de berg af. Door de hitte zweten zijn handen waardoor het moeilijker is mijn hand stevig vast te houden.

"Zaina, praat tegen me. Asheblieft!" Mijn lippen waren uitgedroogd en gescheurd. Het is al bijna avond en had op deze dag nog niks gegeten. Alles begon te draaien, ik had geen kracht meer.
Vanuit de verte kwamen meerdere auto's op snelheid aangereden.
De man begon te huilen. "Nee dit mag niet gebeuren"

"Snel ik hou het niet langer meer vol! Asheblieft, ik hou dit niet meer". Hij schreeuwde gefrustreerd, ik voelde dat zijn handen steeds zweteriger werden waardoor mijn arm weg gleed.

Dit was het dan. Met mijn laatste kracht sprak ik de Shahaada uit en sloot mijn ogen. "Zaina, nee!" Er vielen meer steentjes over de rand. "Waar blijven jullie a wled lk***" De man begon hysterisch te hijgen, we zaten al meer dan 3 kwartier in de zelfde positie.

Het laatste wat ik voelde was mijn hoofddoek die van mijn hoofd af waaide en mijn hand die los gelaten werd.

Dark DiariesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu