Dark Diaries

Chapter 7

22:10

Iedereen was klaar met het dessert, er werd hier en daar stiekem toch wel gepraat over wat Ihsane zei.  Anwar komt op me af gelopen en zijn blik staat niet bepaald vrolijk. Hij trok mij bij mijn arm naar buiten en begon piekerend te ijsberen. "We hebben het zo lang voor ons kunnen houden en nu is het the topic of the day".

Anwar was niet bepaald een geduldig persoon en word heel snel boos. "Laat niks merken aan Mariam ze weet van niks". Hij lacht en schud zijn hoofd. "Wat als haar moeder erachter komt, ik snap niet hoe dit precies nu gebeurd".

"Malkoum yak labas? (Wat is er met jullie, alles oke?)". Zijn schoonmoeder keek hem bezorgd aan en probeerde hem te stil te laten staan. "Niks gelti ik ben gewoon nerveus en vind het moeilijk om straks afscheid te nemen van mijn familie". Ze blijkt het te geloven en trekt hem in een knuffel. Dan kijkt ze mij aan en vraagt of alles onder controle was. Ik knikte en stelde haar ook gerust.

Het was bijna tijd voor de witte jurk, de dansvloer stond vol en het roddelen was niet opmerkelijk. Ihsane keek mij twijfelend aan en stak haar duim op, ik gaf haar een duim terug en knipoogte. Dan veranderd de muziek naar Perfect van Ed Sheeren. Dat betekend dat de vader van de bruid haar nu begeleid naar de bruidegom. Toen we zagen dat Mariam al bij de eerste traptrede begon met huilen hielden we het zelf ook niet meer.

Dit is het gedeelte dat ik oprecht haat aan bruiloften, iedereen huilt mee. Ze gaf haar vader een kus op zijn hoofd en zijn hand. Anwar volgte haar voorbeeld en en liep toen met haar mee naar de dansvloer waar ze begonnen te schuivelen. Ondertussen werden de bordjes en vorkjes voor de taart klaar gezet. De ringen, melk en dadels waren al geweest dus het enige wat er nog zou gebeuren was de taart snijden.

Mariam was bijgekomen en nam glimlachend de hap taart die Anwar haar gaf. Er werd geklapt in de zaal en de muziek werd weer op z'n hardst afgespeeld. Het bruidspaar ging weer dansen met iedereen om zich geen dit keer. Charessa trok me mee, het was tijd om snel richting hun huis te gaan en alles klaar te zetten voor hun huwelijksnacht. Nou loopt de bruiloft niet tot heel laat uit zoals de anderen, denk dat ze over een uur al afscheid gaan nemen.

"Oke, jij doet de slaapkamer ik doe de douche". Charessa zakken vol met spullen meegenomen, kaarsen, rozenblaadjes en versierlichtjes etcetera. "Als hij niet flauwvalt weet ik het ook niet, deze lingerie set gaat haar zo sexy staan. Zou hem bijna zelf houden woellah". Ze was enthousiaster dan Mariam denk ik. Grinnikend strooide ik wat rozenblaadjes over het grote bed, de kaarsen doen hun zelf wel aan voor het geval alles in de fik vliegt.

23:25

De boodschappen zit in de koelkast voor morgen ochtend, kunnen ze gelijk ontbijten. Alles staat klaar alleen Charessa moet nog wat puntjes op de i zetten. Mijn buik begint te knorren, sinds gister avond heb ik niks kunnen eten door de stress en alle haast. "Charesss wil je wat eten?". Schreeuwde ik naar boven en greep ondertussen naar een appel. "Nee doe je schoenen maar aan we kunnen weer die richting op!".

Bij de deur van de zaal stond Ihsane weer te schreeuwen naar de jongen van vanmiddag. Het ziet er heftig uit want op een gegeven moment schreeuwt hij terug, eerst grijnste hij alleen en nam het niet serieus. Als we dichterbij komen stopt Ihsane en kijkt hem waarschuwend aan.

"Ja, wat wil je dat ik er aan doe. We kunnen de tijd niet terug draaien of wel?". De jongen draait zich om en trekt een sigaret uit zijn broekzak. Als we weer naar Ihsane kijken zien we dat ze huilt. "Ik heb het geprobeerd maar hij is te koppig". We omhelzen haar en kijken elkaar verward aan, zal wel weer gaan over het onderwerp van vanmiddag.