Dark Diaries

Chapter 18

Locatie - Hotel Continental - 04:30

Het lukte mij niet om in slaap te vallen, toen Soulaymaan vertrok had ik voor een half uurtje mijn ogen dicht kunnen houden.
Mijn enkel deed niet meer zoveel pijn als eerst maar kon er nog niet op lopen.
Ik heb nog wel een warme douche kunnen nemen want de dekens hielden mij niet warm. Na heel onhandig gehinkeld te hebben kwam ik bij de badkamer deur. Diep vedronken in mijn gedachtes spoelde de kleren die ik aanhad en hing ze op de verwarming. Hopelijk zijn ze op tijd droog, ook weer voor het eerst naakt slapen. Top.

Mijn telefoon gaf 7% aan. De laatste optie was televisie kijken. Tijdens het kijken dwaalde ik af, dit was totaal niet hoe ik mijn vakantie had ingepland. Iemand bellen was geen optie aangezien het 04:30 s'nachts, in Nederland was het nu 06:30. Iedereen lag nog vast te slapen. Ik zuchtte hardop en probeerde de film op de televisie te volgen.
Het irriteerde me ook dat ik niet kon bidden, morgen was pas de laatste dag dat ik ongesteld zou zijn.
Zou het wel kunnen zou ik de rest van de nacht alleen maar bidden.

———

Soulaymaan hielp me weer zitten op de rolstoel, de taxi had gebeld en doorgegeven dat hij wat later was door de drukte onderweg.
"Heeft u trek?". Ik keek omhoog en zag zijn hoofd boven de mijne bungelen. "Hebben we tijd om te ontbijten dan?". Vroeg ik en keek op mijn horloge. Hij negeerde weer mijn vraag en drukte op de liftknop. De stilte die volgte was dodelijk, zijn ogen waren voor even gesloten wat mij de tijd gaf hem te bestuderen.

"Weet u dan echt niet wie ik ben?". Geschrokken keek ik weg. Hij spande zijn kaken en keek me strak aan. Ik haalde mijn schouders op. "Nee".
Er kwam enkel een "hmm" vanuit zijn kant en nam de moeite niet om uit te leggen wie hij dan was. De lift deuren schoven open, een groep toeristen was luid aan het discussiëren en hadden niet door dat wij er stonden.
"Excuse me". Riep ik toen en probeerde oogcontact met iemand te zoeken.
Ze schoven eindelijk uit de kant en knikten als groet.

"Doe maar gewoon een croissantje en een cappuccino asheblieft".
Het was ontzettend druk in de cafetaria en vonden met moeite een plekje om te zitten. Soulaymaan ging het eten halen en bleef een tijdje weg door de grote rij. Het stoorde mij dat ik niet op mijn telefoon kon en geen lader in de buurt had. De mensen bij de balie hadden geen iphone lader en kenden geen winkel in de buurt die er wel een verkocht. Ze waren 'nieuw' hier in Tanger.

Bij mijn laatste slok koffie ging de telefoon van Soulaymaan, de taxi was gearriveerd en bood meerde keren zijn excuses aan.
Toen we vertrokken begonnen de heren over alles en nog wat te praten. Gedeeltelijk Darija en af en toe Frans erdoorheen.
De wegen waren inderdaad heel druk, in de verte was ook te zien dat het strand bomvol was. Ik bewonderde de voorbij komende paarden met hun koetsen en de kleine kraampjes langs de weg.

Wat heb ik dit gemist.