Dark Diaries

Chapter 8

00:05

Buiten begon het te regenen, de ouders van het bruidspaar veegten hun tranen weg en zwaaiden ze uit. Ze stapten in de auto, Anwar toeterde nog 2 keer en reed vervolgens weg. "Een van jullie moet snel gaan trouwen, Marokkaanse bruiloften zijn toch wel leuk!". Charessa vond alles helemaal geweldig, ze onderschatte het in het begin maar sinds we begonnen met de jurken uitzoeken veranderde ze helemaal van mening.

"Trouw jij anders met een Marokkaan, kan je ervaren hoe het is als bruid". Haar gezicht betrok waardoor iedereen lachte. "Nee dankjewel".
Iedereen nam afscheid van elkaar en vertrok naar huis, we hadden afgesproken om morgen thee bij mij te drinken en mijn huis was nog een bende. "Zaina kom anders met mij mee, hoef je niet zo een eind te rijden nog". Ihsane woont in de buurt van Mariam en hun straat is maar een half uur hier vandaan. "Nee dankjewel schat, ik moet nog wat dingetjes regelen ik zie jullie morgen weer in shaa Allah". We gaven elkaar een knuffel en reden allemaal terug naar huis.

NEXT MORNING.
Locatie: Zaina's huis.

"Hallo waar wacht je nou op, details please??". Charessa zat ongeduldig te wachten op Mariam. We zaten met alle meiden bij mij thuis koffie te drinken. "Ja gewoon, hij was veel anders dan de eerste keer". Haar wangen kleurden rood, ik grijnste en prikte haar in haar zij. "Je dacht je kan het voor mij verstoppen? Check even haar nek ladies die man heeft dé nacht van zijn leven gehad".

Mariam gooide trots haar haren naar achter, ze voelde zich nu weer op haar gemak. Niemand van ons weet hoe haar eerste keer is geweest, zelfs Charessa niet puur omdat ze een heel akward persoon is. "Het gaat erom dat we beide tevreden zijn toch?". Ze giechelde en nam een koekje van de schaal die op het midden van de tafel staat. "Nu jullie nog".

Ik beet op mijn lip en keek naar mijn kopje koffie, al wil ik het heel graag durf ik niet. Iemand leren kennen vind ik nog steeds heel moeilijk iedereen weet ook dat ik geen sociaal type ben. Ligt echt aan de persoon met wie ik te maken heb. "Nou Zaina heeft anders al haar prins op het witte paard". Alle koppen draaiden naar de deur. Lisa was terug.

"Hey dames". Ze ging het rijtje af, een voor een gaven ze een knuffel en ploften weer neer op de bank. Ik kneep haar in mn arm en gaf haar een waarschuwende blik. "Het was een random gast die zijn kaartje aan mij gaf, ze zag me praten en plande gelijk al een bruiloft in. Meid doe je rustig ik ken hem niet". Ze keken me allemaal met gespleten ogen aan. "Waarom geef je het geen kans?". Ihsane ruimde de kopjes op en stond op om ze te brengen naar de keuken.

"Nee blijf zitten ik breng ze wel". Lisa stond automatisch ook op en hielp me met de rest mee. "Moest je nou serieus beginnen over Noumair?". Ze lachte en begon de bekers af te spoelen. "Ja sorry hé, ik vind gewoon dat je hem moet bellen. Zullen al die meiden vast ook mee eens zijn". Ik draaide met mijn ogen en gaf haar een schouder duw. "Begin er niet weer over, ik zie hem waarschijnlijk nooit meer terug".