Dark Diaries

Chapter 6

Locatie: Majestic Venues

We liepen met z'n alle naar de kleedkamer om ons om te kleden. Mariam en Anwar waren eerst wat gaan eten aangezien ze straks misschien de kans er niet voor hebben. Charessa en ik hebben afgesproken om straks richting hun huis te gaan en de kamer klaar te maken. Rond een uurtje of 00:30 ligt aan de drukte, we zien wel.

"Dus jullie halen allemaal zelf alvast jullie make-up weg, kunnen we beginnen met de nieuwe looks". De visagistes pakte hun spulletjes uit en overlegden snel wie wat gaat doen. Het was inmiddels 16:30 en spanning begon op te lopen, zometeen begint het echte feest. Nog in mijn stoet kleren ren ik de trap snel af omdat ik besefte dat mijn telefoon nog in de auto lag. Bij de deur werd er hard geschreeuwd, 2 mannen hadden ruzie.

"Wanneer ga je je is volwassen gedragen je bent geen 16 meer!". De jongeman tegenover hem haalt nonchalant zijn schouders op en stopt zijn handen in zijn zakken. "Gedraag je is voor een keer en zet me niet voor schut, val die dames niet lastig". Zijn blik vind de mijne, zijn lippen vormen dan een grijns en knikte langzaam. "Ik zal me gedragen".

Ik keek walgend weg en rende naar de auto deur voor mijn telefoon. Dan voel ik iets mijn been vastgrijpen. Uit schrik trok ik mezelf wild terug, maar toen ik het kleine lichaampje zag kon ik wel huilen. "Oh hbiba sorry, kom hier". Het was Israe, het dochtertje van Adam. Ze gaf me een kus op mijn wang en wreef in haar oogjes. "Waar is jouw papa?". Haar vingertje wees naar iemand achter me. "Ze zag je en liet gelijk mijn hand los". Adam stopte buitenadem voor me stil en nam Israe van mij over.

"Wat zie je er schattig uit". Haar jurkje was roze en had een wit roosje op de riem, de witte pareltjes haarband maakte het plaatje af.
We stonden nog even te praten maar werd al snel terug geroepen door de dames. Hij wenste me succes en liep weg met Israe richting zijn auto.

20:00

De tijd ging verbazingwekkend snel, Mariam is net binnen gekomen in haar tweede jurk en de voorgerechtjes worden geserveerd. We hebben veel foto's gemaakt en ook de kans gekregen met met ons groepje te dansen in het midden van de zaal. Anwar was nu bij de mannen zaal, de twee ruziënde jongens waren blijkbaar zijn broertjes. Via via werd er gesproken over hun ruzie die bijna uit de hand liep.

Triest, op de bruiloft van je broer jezelf voorschut zetten.

Charessa kwam naar me toe gerend en zag er paniekerig uit. "Zeg me asheblieft dat jij de sleutels van hun huis hebt". Mijn hart begon sneller te kloppen. "Nee, ik heb ze niet gezien. Dacht dat jij ze zou bewaren". De andere dames komen er bij staan, Ihsane staat verderop te praten met de jongen die voor de deur stond te ruziën. Ze zwaait agressief met haar armen en trekt vervolgens wat uit zijn hand. Furieus draaide ze zich om en liep onze kant op. "Loop even mee".

"Die snotneus is uit op drama". Iedereen fronst en wacht op een daadwerkelijke uitleg. Ihsane kijkt om zich heen en schud haar hoofd. "Kan niet hier". We liepen naar buiten en keken haar ongeduldig aan. "Iemand heeft door verteld dat Mariam al voor dit huwelijk het bed met hem deelde, en dat hij niet de enige was". Het eerste gedeelte was waar, maar het tweede absolute onzin. "Hoe is hij er überhaupt achtergekomen? De enige die het wisten waren wij en Anwar zelf". Charessa begon ongeduldig met haar hakken te tikken. "Ik maak die jongen af".

"Charessa wacht, niet nu". We trekken haar terug en beginnen als kippen door elkaar te kakelen.
"Zaina waar moet ik nu die sleutel vandaan toveren dan?".  En ook dat nog, het kon niet beter. "We nemen een kijkje in de kleedkamer, kan dat het daar is gevallen of in mijn tas ligt".
We hadden afgesproken om een verhaal te vertellen zodat er niet verdraaid werd dus dat het ook overtuigend overkwam allemaal. Mocht er een roddeltante vragen hoe en wat, weet een ieder wat die moet zeggen.

21:50

Mariam zit zich nu omtekleden, dit word haar vierde jurk. De een na laatste voor de witte bruidsjurk. Charessa en ik hebben toch de sleutel gevonden en ra ra waar die was.

Haar bh.

De meid was zo nerveus dat ze het vergeten was, uiteindelijk toch opgelost. De salades waren geweest, het vlees word nu opgediend en iedereen valt aan. Mijn eetlust was weg, door de spanning en buikpijn heb ik niet kunnen eten vandaag. Dit was echt een stressvolle week en kan me niet eens voorstellen hoe Mariam zich nu voelt.

Na het dessert zometeen komt Mariam dus in haar laatste Takchita, het schema is wat uitgelopen maar meer dan de helft blijft 100% tot laat nog.
Straks komen de mannen binnen het is aangegeven door de dj dat de vrouwen met hoofddoek hun haren alvast moeten bedekken. Voor als ze niet gezien willen worden zonder.