Dark Diaries

Chapter 16

00:15- Locatie: Hotel Farah

"Alleen de waardevolle spullen". Dat was het enige wat ik hoorde, de rest vervaagde zoals de ruimte voor mijn ogen. Mijn hoofd begon lichtjes aan te voelen. Beneden klonk er nog een knal, het gegil werd steeds erger en in de verte was het geluid van sirenes te horen.

De man begon weer te vloeken in het Frans. Hij beende op me af en trok me mee de kamer uit. Het enige wat ik nu meehad was mijn telefoon, door de grote shock had ik niet eens door waar de man mij naar toe bracht. Bij de deur begon ik te beseffen wat er gebeurde en probeerde mijn hand los te krijgen.

"Werk nou mee". Zei hij geiriteerd en gooide de deur waar er in het groot stond 'nooduitgang' open.
Aan het einde van de gang klonk er luid geschreeuw. 2 jongens kwamen op ons afgerend met een geweer in hun handen. Ze leken niet ouder dan 16 en hadden allebei volledig zwart aan.
"Yallah Zaina schiet even op".
Stomverbaasd stopte ik met tegenstribbelen en wachtte tot het moment dat we buiten op een veilig plekje stonden.

———

We stonden voor een kwartier lang stil te kijken naar alle politie auto's die voor het hotel stonden. Er zaten binnen nog mensen gegijzeld door de jongens en de agenten deden niet veel.
"Nog even en we hadden een groot probleem door u, moest u zo nodig koppig gaan tegenstribbelen". Hij draaide zich naar me om en keek me afkeurend aan.

Voor de vierde keer in dit kwartier ging zijn telefoon af. "Blijf hier staan tot ik terug kom, 5 minuutjes". Hij keek me waarschuwend aan en draaide zich om. Ik fronste en bleef wachten tot hij met zijn rug naar mij toe stond.
Toen ik zag dat er niemand stond bij het volgende blok gooide ik mijn haren in een knot en checkte nog 1 keer of de kust veilig was.

Net wanneer ik de eerste stap zet en de boom los laat waar ik achter stond klinkt er een luide knal. "Éloignez-vous de cet arbre et mettez-vous à genoux, les mains derrière la tête!". (Ga weg bij die boom en kniel neer met je handen achter je hoofd!).
Geschrokken viel ik achterover en voelde mijn enkel dubbel klappen. Het duurde even voor ik de pijn voelde.

"Dernier avertissement!". (Laatste waarschuwing!).
De tranen begonnen uit mijn ogen te stromen hoe hard ik ook mijn best deed om op te staan. Het lukte me niet. Bang zocht ik de man van eerder om me heen maar die bleek verdwenen.
In de verte hoorde ik de jongen nog wat roepen, nou begreep ik niks van wat hij zei maar wist wel dat ik een groot probleem had.

"Un! Deux!" (Een, twee).
Ik begon hardop te huilen en ademde hard in en uit. De pijn in mijn enkel was onbeschrijfelijk, ik kermde zachtjes en keek nog een keer om mij heen. Er klonk nog een knal, geschrokken gilde ik waardoor er een ergere pijn steek door mijn enkel ging.
"Sta op, snel!". Hij was terug, ik keek huilend op en schudde mijn hoofd. "Hoe bedoeld u nee, sta op voor-". Ik sloeg mijn blik af en zette mijn hand op mijn enkel.

"Zet uw arm om mijn nek heen".

Even voor de duidelijkheid, ik kan echt geen Frans en gebruik gewoon een translate app 😭😭😭😭 Sorry als het scheef is.