Chapter 23

85 3 0
                                    

Locatie: Marackesh - Tishka.

Mijn vakantie was bijna voorbij. Over een half uur kom ik aan bij het dorpje van mijn moeder en voel nu al de adrenaline door mijn lichaam gieren. Het enige waar ik niet op zat te wachten was de familie.

De halve maan weerkaatste licht terug, er was geen auto te bekennen op de weg. We hadden een klein huisje verderop het dorp die we wel eens bezochten als we hier kwamen maar stond al jaren leeg.
Voorzichtig zet ik de auto in de tweede versnelling en vestig mijn aandacht volledig op de weg die gemaakt is door de dorpelingen. Het leek op grind en was bedekt met losse steentjes.

Aangekomen bij het huis was enkel het geluid van de krekels te horen, af en toe schreeuwde er een ezel of hoorde je een schaap. De lichten waren allemaal uit, onhandig verwisselde ik mijn slippers in de auto. Er lopen hier ook schorpioen en salamanders rond dus moet ik gaan letten op waar ik loop.
"BismiAllah". Fluisterde ik en stopte de sleutel in het gat. De deur maakte onwijs veel geluid, een angst overmande mijn lichaam. Eerlijk gezegd keek ik niet uit naar het verblijf in dit huis. Het is eng en iedereen weet dat er rare dingen gebeuren.

Vloekend klik ik meerdere keer op de lichtknop. "Dit meen je niet!". Geen een lampje deed het, vanuit de keuken viel er iets op de grond. Het was glas en echode door het huis. Ik haalde een paar keer diep adem en begon Ayat al Kursi te reciteren. In de woonkamer vond ik gelukkig kaarsen maar was niet van plan hier te overnachten zonder licht. Er stroomt waarschijnlijk ook geen water uit de kranen of de douche dus had geen keus.
Zuchtend nam ik mijn handtas mee en checkte voor de laatste keer of ik niks vergeten was. Het was of naar familie toe, maar dan met lege handen.
Of overnachten in de auto voor vanacht.

Na de achterbank vrij gemaakt te hebben gooide ik mijn handtas bij het voetgedeelte. Ik draaide op mijn zij en begon na te denken. Morgen ga ik naar het graf van mijn moeder In shaa Allah. Zuchtend greep ik naar mijn telefoon en keek of Lisa bereikbaar was. Het was alweer 3 dagen geleden dat ik haar voor het laatst sprak. Voor zover ik heb meegekregen was het heel druk in de zaak. Adam en Amir hadden hulp kunnen vinden en werkten meer op hun gemak. Voor de rest hebben de serveersters het ook gelukkig naar hun zin.

Dark DiariesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu