Chapter 4

122 6 0
                                    

De laatste mensen zwaaiden naar me en verlieten de zaak. Het was prop vol en enorm gezellig. Lisa heeft het erg naar haar zin gehad en de ouders van Nelson ook. Hij zelf daarentegen zat chagrijnig in een hoekje te kijken naar iedereen om zich heen.

"Wat is er met je mannetje meid, hij jaagde bijna mensen weg". Lisa hief haar schouders op, ze gaf hem een dodelijke blik en keerde haar rug naar hem toe. "Ik weet het oprecht niet, iemand is ongesteld ofzo. Hij is erger dan ik joh".

Een van de serveersters kwam naar me toe gelopen. "Er is heel veel eten overgebleven, wat moeten we daar mee doen?". Achter in de keuken was iedereen bezig met de laatste dingetjes opruimen. "Verdeel het maar, iedereen mag wat meenemen. Zo verpillen we niks. Zeg maar tegen Amir dat hij het moet verdelen. Je weet wel, de kok". Ze begon te blozen en knikte. Ik grinnikte en keek Lisa weer aan.

"Die werknemers van jou gaan een voor een vallen voor die Amir, dat word nog is wat". Nelson kwam onze richting opgelopen. "Nee toch, de man is getrouwd. Hij lijkt me niet iemand die de dames gaat lastig vallen of aandacht gaat geven". Lisa zucht en rolt haar ogen. Ik gaf haar een kus en liet de twee even met rust, ziet er naar uit dat er een hoop valt te bespreken.

"Was een volle bak". In de weerspiegeling zag ik een mannelijke gedaante achter me staan. De man herkende ik niet, maar zijn stem kwam me wel bekend voor. "Ja, drukker dan verwacht". Hij had een pak aan en straalde business uit. "Mijn naam is Noumair Bouzakhti, ik was hier net met een paar collega's". Achter hem stond Lisa gek te kijken en ging gek met haar handen zwaaien. "Hadden jullie het naar jullie zin?". Vraag ik dan. Zijn mondhoek krult omhoog.

"Zeker, alles ziet er goed uit. Ook de hapjes en thee waren heerlijk, zaken zullen goed lopen". Ongemakkelijk pulkte ik aan mijn nagels. "Goed om te horen". Het was muisstil, als ik opkeek zag ik hoe hij mij observeerde. Tot hij de stilte onderbrak met een kuch. "Dus ik weet niet of je een zakenpartner hebt, maar mocht je er een willen". Hij overhandigde me een visitekaartje . "Ik heb een bedrijf hier in de buurt en ben bereid een deal met je te sluiten".

Eerlijk gezegd snap ik hier niks van, Lisa helpt me met de meeste dingen en legt me ook alles uit. "Dankjewel, zal er over na denken". Ik gunde hem nog een snelle glimlach en wenste hem een fijne dag. Zodra Lisa zag dat hij knikte en wegliep rende ze op me af. "You dirty slut, waar ging dat over en waarom keek hij zo naar je?". Ze kneep haar ogen tot spleetjes en trok me naar een tafeltje. "Nou, ik wacht. Tell me everything".

Ik lachte en keek haar met opgetrokken wenkbrauw aan. "Oh dus omdat hij naar me lacht moet er gelijk wat zijn?'. Haar blik stond serieus, wat betekend dat ik heel snel moet beginnen met praten. "De man vroeg of ik een zakenpartner nodig had, meer niet". Mevrouw was nog steeds stil en keek me strak aan. "Hij vroeg je alleen of je een zakenpartner nodig had? Staat er stupid op mn voorhoofd geschreven?".

"Ja, kijk. Hij heeft me zijn kaartje gegeven". Ik pakte het kaartje erbij en liet het aan haar zien. "Jij gaat eindigen met deze man, ik voel het al". Haar ogen blijven haken op zijn telefoonnummer. "En zijn telefoonnummer staat opgeslagen in mijn hoofd, just so you know". Ze overhandigde me het kaartje terug en klapte in haar handen.

"Dit word leuk, het werd is tijd".

Dark DiariesWhere stories live. Discover now