ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (76-2) Z+U အင္တာဗ်ဴး

ငါတို႔က မိဘေတြရဲ႕အခ်စ္ကို မရခ့ဲေတာ့ သားသမီးေတြကို ဘယ္လိုခ်စ္ေပးရမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာမသိဘူး။ ငါတို႔ ခ်စ္နိုင္တယ္ဆိုတ့ဲအခ်က္နဲ႕တင္ ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းေနပါျပီ။

က်ဴးရွႏွင့္ အျခားသူမ်ား ထြက္ခြာသြားၾကသည္။ ရန္ထင္းက ကားထဲတြင္ ထိုင္ကာ လီေက်ာင္းကို တိတ္တိတ္ေလး ၾကည့္ေနခ့ဲသည္။ထို႔ေနာက္ သူက လီေက်ာင္း၏ေခါင္းကို သူ႔ဘက္သို႔ဆြဲကာ လီေက်ာင္းအား သူ႔ခႏၶာကိုယ္အေပၚ မွီခြင့္ျပဳထားလိုက္၏။ ကားေမာင္းသူသည္ ကားကို ျဖည္းညွင္းစြာ ေမာင္းေနၿပီး တစ္ကားလံုး အရက္နံ႕သင္းသင္းႏွင့္ ျပည့္ေနသည္။

လီေက်ာင္းက အနည္းငယ္ အမူးေျပသြားျပီး မ်က္လုံး ဖြင့္မၾကည့္ေသာ္လည္း သူမွီေနေသာလူမွာ ရန္ထင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သူသိသည္။ "ထင္းထင္း ငါတို႔အိမ္ျပန္ေနတာလား။"

"ဟုတ္တယ္။ ငါတို႔အိမ္ျပန္ေနတာ။"

လီေက်ာင္း လႈပ္ရွားသြားသည္။ "ေကာင္းလိုက္တာ..."

ရန္ထင္းက ေခါင္းညိတ္ျပီး လီေက်ာင္း ဆက္ေျပာမည္ကို ေစာင့္ေန၏။ သို႔ေသာ္ လီေက်ာင္းက ဆက္မေျပာဘဲ ဇာတ္ၫႊန္းထဲမွစာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းကို ေရရြတ္လိုက္သည္။

"စၾကာဝဠာႀကီးက က်ယ္ေျပာတယ္။ မင္းနဲ႕ငါက သမုဒၵရာထဲက ေရတစ္စက္သာသာပဲ။ အခ်ိန္ရဲ႕ေရစီးေၾကာင္းထဲမွာ ဘယ္အရာကမွ ေျပာဖို႔မထိုက္တန္ဘူး။"

"ကြၽန္ေတာ္က ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးတယ္..."

လီေက်ာင္း ႐ုတ္တရက္ ထထိုင္ၿပီး ရန္ထင္းကို စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။ "ငါက ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးတယ္ ျပီးေတာ့ ေနာက္စာေၾကာင္းက ဘာလဲ။"

ရန္ထင္းက မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ လီေက်ာင္း၏ ပူေႏြးေနေသာ မ်က္ႏွာကို ထိရန္ လက္လွမ္းလိုက္၏။ သူ ေနာက္စာေၾကာင္းကို မသိေသာ္လည္း သူ႕ကိုယ္သူ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးသူျဖစ္ေၾကာင္း သိပါသည္။

အရက္မူးေနေသာလီေက်ာင္းသည္ ရန္ထင္း၏ လက္ေကာက္ဝတ္ကို ႐ုတ္တရက္ လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ "ကမာၻႀကီးက လွပလြန္းတယ္။ မင္းကို အရႈံးမေပးေစခ်င္ဘူး ဒါေၾကာင့္ လက္မေလွ်ာ့လိုက္ပါနဲ႕။"