ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (30) သိုးများရေတွက်ခြင်း

သိုးများရေတွက်ခြင်း

"မင်းက အကြိမ်ရေအများကြီး ရိုက်ခဲ့ရလို့ ငါ့ကို အပြစ်တင်နေတာလား။" အတန်ကြာ သုန်မှုန်နေပြီးနောက် စုန့်ယွီသည် နို့လက်ဖက်ရည်ကို ပျော်ရွှင်စွာ သောက်နေသော လီကျောင်းကို ဒေါသတကြီး ကြည့်လိုက်၏။ “ဒါ့အပြင် မင်းက ဝက်ဦးနှောက်လား။ ကျောင်းကျွင်းနန်မှာ သိသာတဲ့ပြသနာတွေ ရှိတယ်။ အခြားလူတွေကို ရယ်ပြရအောင် မင်းမှာ ဦးနှောက်မပါဘူးလား။ နောက်ပိုင်းသူနဲ့ဝေးဝေးနေပါ။ သိပြီလား။"

သူ၏မိသားစုသည် ချမ်းသာပြီး သြဇာကြီးမားသည်။ သူ့တွင် ကျော်ကြားမှုမရှိလျှင်တောင်မှ အသိုင်းအဝိုင်းထဲ၌ သူ့အား စိတ်အနှောင့်အယှက်ပေးဝံ့သည့်လူ များများစားစားမရှိပါ။ ထို့ကြောင့် ကျောင်းကျွင်းနန်က မိုးကောင်းကင်ကျူးရင့်သံအဖွဲ့သို့ လာကြောင်း သိရသောအခါ တစ်စုံတစ်ယောက်က ကျောင်းကျွင်းနန်အကြောင်း သူ့ကို ပြောပြခဲ့သည်။

ကျောင်းကျွင်းနန်သည် ပွဲဦးထွက်ကတည်းက ကျော်ကြားခဲ့သော်လည်း သူ့ကို အတွင်းလူများက မုန်းတီးအောင် လုပ်ခဲ့မိသည်။ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုကြာ ငြိမ်သက်နေခဲ့ပြီးနောက် သူသည် မြင့်တက်လာရန် ရဲစွမ်းသတ္တိရှိသောအုပ်ချုပ်သူဇာတ်ကားကို အားကိုးခဲ့၏။ သူသည် တကယ်တမ်း လူဆိုးတစ်ယောက် ဖြစ်သော်ငြား သူ့ကိုယ်သူ အာရုံစူးစိုက်မှုရှိသည့် ဝါရင့်သရုပ်ဆောင်တစ်ယောက်အဖြစ် ဈေးကွက်တင်ခဲ့သည်။

လီကျောင်း၏နို့လက်ဖက်ရည်ကို ကြည့်လိုက်သောအခါ စုန့်ယွီသည် အနည်းငယ်ရင်းနှီးနေသယောင် ခံစားလိုက်ရ၏။ ဒါကသူအကြိုက်ဆုံး နို့လက်ဖက်ရည်တံဆိပ် မဟုတ်လား။

စုန့်ယွီက သူ့လက်ထဲရှိ နို့လက်ဖက်ရည်အား စိုက်ကြည့်နေသဖြင့် လီကျောင်းသည် နွေးထွေးဖော်ရွေသည့် ဖြေရှင်းချက်တစ်ခု ပေးခဲ့သည်။ “အခုလေးတင် အစ်ကို့ရဲ့လက်ထောက်က အစ်ကို့အတွက် နို့လက်ဖက်ရည် ဝယ်လာခဲ့တယ်။ အစ်ကိုက မသောက်ချင်ဘူး ပြောလို့ လက်ထောက်က ကျွန်တော့်ကို ပေးခဲ့တာ။"

စုန့်ယွီက အသက်ပြင်းပြင်းရှုလိုက်ပြီးသူ့ကိုယ်သူ စိတ်ငြိမ်ငြိမ်ထားရန် ရေရွတ်လိုက်သည်။ သူ ဒေါသထွက်၍ မရပေ။ “ငါ့ရဲ့လက်ထောက်က နို့လက်ဖက်ရည်ထဲ တစ်ခုခုထည့်လိုက်မှာကို မကြောက်ဘူးလား။ အခုဆိုရင် အနုပညာရှင်တွေက ပရိတ်သတ်တွေဆီက အစားအစာကို လက်မခံတော့ဘူး။ ငါ့လက်ထောက်ဆီက အစားအစာကို မင်း ဘယ်လိုများ စားနိုင်တာလဲ။"