ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (18) Z+U မင္းကိုအလုပ္ကေနလာၾကိဳမယ္/မင်းကိုအလုပ်ကနေလာကြိုမယ်

Zawgyi

မင္းကိုအလုပ္ကေနလာၾကိဳမယ္

လီေက်ာင္း ရိုက္ကူးေရးအဖြဲ႔သို႔ ေရာက္လာသည္မွာ ရက္အနည္းငယ္ရွိျပီျဖစ္ျပီး ရိုက္ကူးေရးမွာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ေနခ့ဲသည္။ ထုတ္လုပ္ေရးအဖြဲ႔သည္ ေဖာ္ေ႐ြၿပီး စိတ္အားထက္သန္ေနခ်ိန္တြင္ သူ၏လက္ေထာက္သည္ အစားအေသာက္ႏွင့္ ေနရာထိုင္ခင္းအတြက္ ပူပန္ေနခဲ႔သည္။ Golden Flower Award ရရွိထားျပီး အမ်ိဳးသားဇာတ္ေဆာင္အျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္သည့္ ေက်ာင္းရင္းနန္သည္ လီေက်ာင္းထံသို႔ လက္ေထာက္တစ္ေယာက္ ေစလႊတ္ကာ လီေက်ာင္းနားမလည္တာ တစ္ခုခုရွိပါက သူနွင့္ေဆြးေႏြးနိုင္ေၾကာင္း သတင္းစကားပါးလိုက္သည္။

Flying Crane Award ဆု ရရွိထားသည့္မင္းသမီး လ်ိဳ႕ဖိန္သည္လည္း လီေက်ာင္းထံသို႔ ကိုယ္တိုင္လာေရာက္ျပီး ခ်ီးမြမ္းစကားဆိုခဲ့သည္။

"ဆရာလီ ၊ မင္းကဒီဇာတ္ကြက္မွာ အခရာပဲ။မင္းက ဒီဇာတ္ေကာင္ရဲ႕သဘာဝက်က် ေၾကာ့ရွင္းမႈန့ဲ အလွတရားကိုျပသရမယ္။ ကင္မရာကို ဒီဘက္ေ႐ႊ႕ၿပီး မင္းမ်က္လုံးေတြကို အနီးကပ္ရိုက္မယ္။ ငါတို႔အဆုံးထိ အေကာင္းဆံုး ရိုက္နိုင္မလား ၾကည့္ရေအာင္။ ဟုတ္တာေပါ့ ၊ မင္းမလုပ္နိုင္ရင္လည္း ကိစၥမရွိပါဘူး။ ဒီဇာတ္ကြက္က အရမ္းခက္တယ္။ အနုပညာအလုပ္ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ခ့ဲတ့ဲလူေတြေတာင္ အ့ဲဒါကို မလုပ္နိုင္ၾကဘူး။" ဒါရိုက္တာက ထိုဇာတ္ကြက္အေၾကာင္း လီေက်ာင္းအားရွင္းျပလိုက္၏။ "အရင္ဦးဆံုး အဲဒါကို ႏွစ္ခါ စမ္းၾကည့္ရေအာင္။ မေအာင္ျမင္ရင္ ငါတို႔ရိုက္ကူးေရးအစီအစဥ္ ေျပာင္းၾကတာေပါ့။ "

"ေကာင္းပါၿပီ။" လီေက်ာင္းသည္ ခ်ည္ပန္းထိုးအဝတ္ ၊ ေက်ာက္စိမ္းသရဖူႏွင့္ လက္လုပ္ပန္းထိုးဖိနပ္တို႔ကို ဝတ္ဆင္ထားသည္။ ေလေအးတစ္ခ်က္ တိုက္ခတ္သြားသျဖင့္ သူ ခိုက္ခိုက္တုန္သြား၏။ ၎ကို အနီးအနားမွဝန္ထမ္းတစ္ဦးကျမင္သြားၿပီး လီေက်ာင္းလက္ထဲသို႔ အေႏြးအိတ္ ထည့္ေပးလိုက္သည္။

ရိုက္ကူးေရးမစတင္မီ လီေက်ာင္းသည္ ဝါယာႀကိဳးေပၚတြင္ တြဲေလာင္းခ်ိတ္ဆြဲခံထားရသည္။ ဒါရိုက္တာသည္ ေလာ္စပီကာကို ကိုင္ကာ ေအာ္ေျပာလိုက္၏။ " ဆရာလီ ၊ အခု ဖန္သားျပင္ကို လ်ံွထြက္နိုင္ေလာက္တ့ဲ မင္းရဲ႕ ေၾကာ႔ရွင္းလွပတ့ဲပံုသဏၭာန္ကို ျပသဖို႔ အခ်ိန္တန္ျပီ။ အမ်ိဳးသမီးပရိသတ္က မင္းကိုျမင္တဲ့အခါ သူတို႔ရဲ႕ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းကို မတားဆီးနိုင္ေလာက္ေအာင္ မင္းရဲ႕ကိုယ္ဟန္အေနအထားက လွပရမယ္။ ငါတို႔က ဒီလိုခံစားခ်က္မ်ိဳးလိုခ်င္တာ ၊ မင္းနားလည္ရဲ႕လား။ "