ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (56-3) အစီအစဥ္ရိုက္ကူးျခင္း (2) / အစီအစဉ်ရိုက်ကူးခြင်း (2)

Zawgyi

အစီအစဥ္ရိုက္ကူးျခင္း (2)

လီေက်ာင္းကိုယ္တိုင္လည္း အေဒၚႏွစ္ေယာက္ အခ်င္းမ်ားၾကလိမ့္မည္ဟု မေမွ်ာ္လင့္ထားေခ်။ သူက သူတို႔အား ေဖ်ာင္းဖ်ခ်င္ေသာ္လည္း အေဒၚႏွစ္ေယာက္က ျပိဳင္တူဟိန္းေဟာက္လိုက္ၾကသည္။ "လူၾကီးေတြ ေဆြးေႏြးေနခ်ိန္မွာ လူငယ္ေတြ ေဘးကပ္ေနသင့္တယ္။"

ူသူသည္ အေဒၚႏွစ္ေယာက္ စကားမ်ား ရန္ျဖစ္သံကို နားေထာင္ရင္း ေနရာတြင္ ျပန္ထိုင္ကာ ေမးေထာက္ထားသည္။

"ငါအရင္ျမင္တာ။" 

"ငါ ဒါေတြကို အရင္ဆြဲယူလိုက္တာ။ တကယ္လို႕တစ္ခုခုကို နင္အရင္ျမင္တာနဲ႕ နင့္ပစၥည္းျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ငါလည္း ဒီလူေခ်ာေလးကို ျမင္တာပဲေလ။ သူက ငါ့ေျမးျဖစ္နိုင္လို႔လား။"

လီေက်ာင္းက ေမးေထာက္ထားသည့္လက္ကို ေရႊ႕ကာ သူ႔မ်က္ႏွာကို အုပ္လိုက္မိ၏။

အေဒၚႏွစ္ေယာက္ အသံပိုက်ယ္လာသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ လီေက်ာင္းသည္ ရိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္သြားမည္ကို စိုးရိမ္မိသည္။ သူက ပလတ္စတစ္ထိုင္ခံုႏွစ္လံုးငွားရန္ ေဘးဆိုင္သို႔သြားျပီးေနာက္ သူတို႔အတြက္ ေရဘူးကမ္းေပးရင္း ေအးေအးေဆးေဆးေျပာၾကရန္ နားခ်လိုက္၏။

“အေဒၚတို႔၊ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဆြးေႏြးၾကပါ။ အေဒၚတို႔က အရမ္းလွတာကို။ ေဒါသစိတ္ေၾကာင့္ အေဒၚတို႔ရဲ႕ရုပ္ရည္သြင္ျပင္ကို အထိခိုက္မခံပါနဲ႕။" အေဒၚႏွစ္ေယာက္ ေရအနည္းငယ္ေသာက္ၿပီး ေဒါသသိပ္မျပင္းေတာ့သည့္အခ်ိန္တြင္ လီေက်ာင္းက သူတို႔ဆီ လွမ္းလာၿပီး ၿပဳံးျပလိုက္သည္။ “ကန္စြန္းဥေရာင္းတဲ့ ေစ်းဆိုင္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိေပမ့ဲ အေဒၚတို႔က ကြ်န္ေတာ့္ဆီက ဝယ္ဖို႔ ဆႏၵရွိလို႔ ဒီကိုလာခ့ဲၾကတယ္။ အ့ဲဒါကအေဒၚတို႔ ကြ်န္ေတာ့္ဇာတ္ေၾကာင္းကို သနားသြားလို႔ ျဖစ္ရမယ္။ ဟုတ္တယ္မလား။"

အေဒၚႏွစ္ေယာက္က ျပန္မေျဖၾကေပ။ ထိုက့ဲသို႔ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာသည့္လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္က သူတို႔အား ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္ စကားေျပာလာသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ စိတ္ခ်မ္းသာမိသည္။ သူတို႔သည္ ၾကင္နာ၍လာဝယ္ျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ပါ။ အျခားသူမ်ား ဝယ္ေနသည္ကိုေတြ႔သျဖင့္ အေပ်ာ္သေဘာၾကည့္ရန္ လာၾကျခင္းျဖစ္၏။