رواية مهلكتي من جزء 1 : 18

الجزء_التانى (الحلقه السادسه ) ( مُهلِكى ) ❤ ❤

................
ف الحلقه السابقه :_
مالك : ايه ؟ انا مش عارف انت بتتكلم عن اييييييييييييييييييييييييييييييه . الحقونا يا بنى ادمين هيموتنا
احمد : احنا نطلع على كوبرى استانلى وهرمى العربيه من هناك واحنا فيها . واهو الكوبرى هناك اهو قرًب
مصطفى : يا ولاااااااااااد الجزم انطقوا ده هيعملها
مالك : هقولك الحقيقه . خلاص . خلاص بقي يا روح ما بعدك روح
احمد : انطق يا حيلتها انطق ومن الأول
.................. (السادسه ) ❤
ساره : زى ما قولتلك يا لومه بقي ها . تعملى نفسك كان مغمى عليك وحالتك حاله
سلمى : يابت خلاص بقي دنا اللى قايلالك الفكره ..... العيال زمانها بتسخن احمد دلوقتى عشان ييجى
ساره : لا بس عيال جدعان واقفين معاك وقفة رجاله
سلمى : ربنا يستر بس ومايتقفشوش من احمد هههههههههههههههههه
ساره : يا لهووووووووووى دا لو قفشهم هتبقى ليلتنا كلها مطينه بطين
سلمى : لا لا هما عيال ناصحه
ساره : عيال ناصحه ايه ؟ ده حبيبك ده دماغه ااااد كده مابيفوتوش حاجه اقسم بالله ... شوفتى لما عرف انى موجوده عندك ونايمه هنا المره اللى فاتت مع انى قولتله انى نايمه ف بيتنا .. اسكتى اسكتى دانتى معاكى ربنا
سلمى : هههههههههههههه ربنا يستر
.............
احمد : بقا هى الحكايه كده يا كلب انت وهو ؟
مصطفى : وحياة امى هى دى ... هى اتصلت بينا واتفقت معانا عشان مش عارفه تروحلك فين ولا تجيلك منين وتصالحك . ماتبقاش بايخ بقي
احمد : فيه حاجه تانى مخبينها ولا لا ؟
مالك : ايه ؟ لا لا احنا لقيناها بتتصل وبتقول فين احمد يا جماعه وعاوزه اشوفه
حبينا نساعدها .. ماتبقاش بايخ بقولك وروح شوف البت
احمد : ( بيفكر وساكت )
حسن : بتفكرف ايه يا عمى ههههههههههههههه
احمد : اتنيل انت وهو واسكت .. ثوانى
.........
مالك : وقفت تحت بيتها ليه ؟
احمد : بصوا ! انا عاوز افضل طول الليل قاعد معاها . اتصلوا عليها وقولولها احمد قاعد ع البحر قصاد شقتكو وخلوها تنزل
مالك : طب ايه نستناك ؟ ولا هتتاخر
احمد : لا انتو اتوكلو على الله بقي انا هشبع منها النهارده
مصطفى : الله يسهلووووووووووو يابا
احمد : بس بقولكو ايه ... قولولها انى مش طايقها بردو
مالك : عيييييب . ماتقلقش هنسيطك
......
على : الو ! سلمى !
سلمى : ايوه يا على
على : بقولك ! احنا وصلنا احمد عند البيت عندك بس مش عاوز يطلع . بيقول انا هفضل جنبها من بعيد كده وهيبقى يطمن عليك من ساره ... انتى انزليله دلوقتى هو محتاجلك
سلمى : خلاص حاضر . تسلمولى والله يا اجمل اخوات واصحاب ف الدنيا
ساره : بتلبسي ورايحه فين
سلمى : نازله اقعد مع حبيبى شويه ع البحر .. قصادنا على طول ... استنى كده .... ايوه اهو هناك اهو اللى مدينا ضهره
ساره : يا كبدى ... شوفى قاعد ازاى ... ابو شكلك رمه صحيح ههههههههههههه
سلمى : اقفلى انتى الباب ونامى انا هقعد معاه شويه .. هاخد معايا مفتاح الشقه عشان ماخبطش
ساره : طب لو مامتك صحت وسالت عنك
سلمى : عادى قوليلها انى قاعده ع البحر قصادنا .. هى تعرف عن احمد .. ( بتاخد كوباية نسكافيه كبيره وبتنزل )
.............
مالك : تفتكروا ايه اللى هيحصل
مصطفى : احلى ليله هتعدى ع الاتنين دول اقسم بالله .. هيبقى فيها كميه دفا وكميه حنيه وكميه حب مش هتشوفها .. انا لولا الملامه كنت اترميت ف اى داهيه جنبهم اتعلم منهم هههههههههههههههه الواد والبت دول مالهمش حل
.............
( ع البحر )
سلمى : احححم ! يا استاذ
احمد : ( بيبصلها وساكت )
سلمى : ايه ده انت مش معبرنى ؟ انا اصلا مش جايه اكلمك ولا اعبرك اساسا . انا جايه اتطمن على ايدك ... عملت فيها ايه
احمد : مالكيش دعوه
سلمى : حد يقول لاخته مالكيش دعوه
احمد : ( كاتم الضحكه ) اه مالكيش دعوه يا انسه واتفضلى اطلعى نامى
سلمى : وبما انك عارف ان ده وقت نوم جاى لغاية بيتى ليه وقاعد قصاد بلكونتى
احمد : نعم ياختى ؟ انا قاعد ع البحر هو مافيش غير بلكونتك دى ولا ايه
سلمى : ياواد ! ياواد دنا اختك وعاجناك وخابزاك
احمد : ام اختك اختك اللى انتى ماسكاهالى دى فيه ايه
سلمى : ايه بقي ؟ زعلت ليه ؟ ها انطق
احمد : مازعلتش . وبعدين انتى مين أذنلك تقعدى جنبي . قومى يا هانم على شقتك يلا ...
سلمى : ايه ده مش عاوزنى اقعد جنبك ؟
احمد : اه
سلمى : اهون عليك ؟
احمد : تهونى عليا ايه هو انا هضربك . بقولك قومى يلا على شقتك . خلينى قاعد ف حالى ..... وبعدين هاتى شفطه
سلمى : تؤتؤ دا نسكافيهي انا
احمد : طب هاتى ( بياخد منها الكوبايه ) .. ده لسا دافى انتى كنتى بتشربي فيه بقي اومال عيانه ايه ومكروب ايه
سلمى : هههههههههههههههههه لا منا خفيت الحمد لله
احمد : شوف ازااااااى ! ماشى
سلمى : ايه . الكيف مناوله يا صاحبي هات شفطه
احمد : احلى مسا عليك يا زميل هههههههههههههههه صاحبة مزاج انتى
سلمى : هههههههههههههههههه ضحكتك حلوه اوى يا حمو
احمد : طيب متشكر
سلمى : ولاه .. اتلم بقي واتظبط . حد يكلم اخته كده
احمد : يابت انتى ماتستفزنيش ... محدش رايح جاى وهعمل فيك مصيبه دلوقتى
سلمى : طب ماتعمل .. حد حايشك
احمد : طب هاتى شفطه
سلمى : اهو امسك .. خلصتيلى كوبايتى
احمد : ماتخلى علبة التونه تعمللنا دور تانى وتنزلهولنا
سلمى : طيب استنى حاضر هرن عليها ..... الو ! سوسو اعمليلنا كوبايتين نسكافيه والنبى وابعتيهملنا . او نزليهم بس وانا هاخدهم منك من تحت البيت
ساره : ههههههههههههههه حاضر
سلمى : ورينى بقي ايدك
احمد : الحمد لله ! اتفتحت من بطن ايدى واهو رابطها زي مانتى شايفه
سلمى : مخدتش حقنه او حاجه عشان تعقمها ؟
احمد : لا !
سلمى : ( بتمسك ايده ) سلامتك يا حمو
احمد : متشكر يا لومه ( بيسيب ايده ف ايدها وبيكملو كلام وهما ماسكين ايد بعض )
سلمى : قولى بقي اخبار لولا ايه ؟
احمد : اخبار مين ؟
سلمى : ايه ! لا قصدى اختك . سالى . مش اسمها سالى يبقى اكيد دلعها لولا
احمد : ااااااااه . كويسه .. كانت ف حنة واحده قريبتنا النهارده وفضلت ترقص هى وندى هههههههههههههههههههه جبتهم وروحنا من شويه
سلمى : ااه حنة بنت عمتك هههههههههههههههههه بيعرفوا يرقصوا
احمد : ههههههههههههههههههههههههه دول رقاصين يا ماما زي واحده صاحبتنا كده عارفاها ؟ هههههههههه .. هو انتى عرفتى منين انها حنة بنت عمتى
سلمى : ايه ؟! مانت لسا قايل اهو ياعم انهم كانو ف حنة بنت عمتى ( قلبها بينبض من الخضه )
احمد : اااه بجد قولت كده ؟ ماشى ....
سلمى : انا هسكت احسن .
احمد : اه انا بقول كده بردو ههههههههههههههه
سلمى : ثوانى بقي هروح اجيب النسكافيه من ساره
احمد : ماشى !
.....
سلمى : متشكره يا سوسو
ساره : هههههههههههههههه ايه الدنيا حلوه ولا ايه
سلمى : هههههههههههههههههههه يابنتى ده حمو .. بس انا اللى كنت هروح ف داهيه دلوقتى
ساره : ههههههههههههههههه اشمعنى
سلمى : لما اطلع هحكيلك ... اطلعى انتى نامى . شكلنا قاعدين مطولين شويه اول مره اشوف عينه رايقه كده من زمان
...............
سلمى : اتفضل يا استاذ الكوبايه بتاعتك اهى عشان ماتنطش على كوبايتى
احمد : لا منا مابيحلاليش الحاجه غير لما تكون بتاعتك
سلمى : وانا كمان .. ( بيمسكوا ايد بعض تلقائي وهما بيتكلمو ) خلاص اشرب شفطتين تلاته وهات كوبايتك وانا هشرب شفطتين تلاته وهديك كوبايتى .. موافق ؟
احمد : طبعا موافق ياسلام
سلمى : قولى بقي روحت فين النهارده وعملت ايه من ساعة ما سيبتنى
احمد : ولا حته . اهو فضلت اعافر مع الدنيا شويه لغاية ما جيتلك هنا ... اقولك سر
سلمى : ياريت
احمد : من ساعة ما عرفت مكان بيتك لما وصلتك هنا أول مره وانا كنت اجى اقعد القعده اللى انا قاعدها دى على طول
سلمى : امتى ؟
احمد : مش عارف . الساعه 1 ولا 2 وساعات كنت بقعد للفجر .. وفيه مره فضلت قاعد هنا لغاية ما روحت ع الشغل .. بقيت احس بالامان وانا جنبك يا سلمى
سلمى : والله العظيم وانا كمان يا قلب سلمى
احمد : ( بيبصلها ورافع حاجبه )
سلمى : ايه ياعم مش احنا اخوات واصحاب تبقى قلبى ولا مش قلبى
احمد : هههههههههههههههههههههههه لا صح معاكى حق . قلبك طبعا
سلمى : وعقلى
احمد : وبعدين بقي ف الليله اللى مش فايته دى هههههههههههههههه
سلمى : ياعم اخوات اخوااااااااات .. ( بتغمزله بعينيها )
احمد : اه صح فكرينى كل شويه ان احنا اخوات اشطا ؟
سلمى : اشطا يا باشا
احمد : بس حلو الزعبوط بتاع البيجامه ده .. ارنوب ده بردو ؟ ايه حكاية الارانب معاك
سلمى : هههههههههههههههههههه بس ياض
احمد : سلمى انتى مش خايفه حد من الجيران هنا ولا هنا يشوفوك قاعده ع البحر لوحدك مع شاب ف اخر الليل
سلمى : ههههههههههههههههههههههه تؤتؤتؤ محدش له دعوه بحد هنا وبعدين انا قاعده مع اخويا . ولا ايييييه
احمد : اه صح طالما مع اخوك محدش يقدر يفتح بؤه
سلمى : هات كوبايتك بقي
احمد : اهى . وانتى هاتى كوبايتك
سلمى : اتفضل ... حمو انا اسفه
احمد : ممكن نغير الموضوع ده ؟ بعد اذنك يعنى عشان ماتغاباش على امك دلوقتى
سلمى : ههههههههههههههههههه دانت واد رخم . خلاص ياعم
احمد : ولعتى ف البنطلون ده ولا لا
سلمى : ههههههههههههههههههههههه لا طبعا . ده احلى بنطلون ف حياتى كلها هعمله تمثال لان عرفنى حقيقة شعور ناس كده بحبهم
احمد : البنطلون ده يتولع فيه بدل ما اولع فيك انا
سلمى : ههههههههههههههههههههه الله ! انت مش كل اللى همك انى مالبسهوش ؟ خلاص مش هلبسه
احمد : ابو شكلك
سلمى : والنبى حتى ف نرفزتك بونبونى ... اقولك سر
احمد : قولى ( بيتبت ف ايديها تلقائي وبيشد عليها )
سلمى : وانا راكبه جنبك النهارده وعينك بتطلع شرار كنت مبسوطه
احمد : ( كاتم الضحكه ) ليه ان شاء الله
سلمى : انت مالك انت اهو مبسوطه وخلاص
احمد : ( بيبصلها وساكت )
سلمى : انت يا وااااد. بصليش كده بعيون أهلك دى لاحسن وربنا لابوسك دلوقتى واللى يحصل يحصل
احمد : هههههههههههههههههههههههههههه طب لو جدعه اعمليها
سلمى : ( بتبوسه من خده بوسه صغننه )
احمد : الهى ربنا يجبر بخاطرك
سلمى : هههههههههههههههههههههههه اه بس دى اخت بتبوس اخوها ها خليك فاكر
احمد : اه اومال . طبعا ( بيغمزلها بعينه ) سلمى !
سلمى : عيونها
احمد : انا
سلمى : هًون علي نفسك يا بابا وماتتعبش روحك ( بتتبت ف ايده جامد وبتشبك صوابعها ف صوابعه ) ماتضغطش على روحك انا مش عاوزه حاجه غير انى افضل معاك
احمد : انتى جايبه الحنيه دى كلها منين
سلمى : ههههههههههههههههههههه هتصدقنى ؟
احمد : اه قولى
سلمى : منك ! انت علمتنى حاجات كتير ف الاسبوعين تلاته اللى عرفنا بعض فيهم
احمد : ماشى يا ستى !
سلمى : ( بتنام براسها على كتفه ) حمو !
احمد : عيونه
سلمى : احكيلى حدوته
احمد : دلوقتى ؟ وهنا ؟
سلمى : اممم ليش دعوه
احمد : بت ! لمى نفسك
سلمى : ليش دعوه بردو احكي بقي
احمد : طب اقولها ايه دى والنبى .. اسمعى يا ستى
كان فيه أميره .. هى مش أميره بالظبط . برنسيسه
برنسيسة الكون كله
كانت أجمل بنوته اتوجدت ف الزمان والمكان اللى هى فيه
وطبعا زى مانتى عارفه ان زى ما فيه برنسيسه وست الحسن والجمال لازم يطلع الشاطر حسن اللى يخطفها ويجرى بيها ل بعيد
سلمى : كان اسمها ايه
احمد : سلمى ! كان اسمها سلمى
سلمى : امممم كمل ( بتنام على كتفه ومتبته ف دراعه )
احمد : كان برجها عالى ! عالى أوى
بس هو ! كان عاشقها . عاشق حياته عشان هى دخلت فيها
عارفه يا سلمى من ساعة ما دخلت حياته وهو عامل ازاى
سلمى : اممممم ازاى ؟
احمد : حياته إحلوت واتردلها الروح من تانى
زى ما يكون جيتى عملتى تنفس صناعى لواحد بيغرق قدامك أحييتيه بعد ما كان بيفارق الدنيا
المهم ياستى ف يوم كده زعل معاها واتخانقوا زى ماهما متعودين
وبردو زى مانتى عارفه انه استحاله كان هيقدر يعدى اليوم من غير ما يطل ف عيونها ويسمع صوتها راح يصالحها مع ان هى اللى غلطانه وتستاهل كسر دماغها
بس كان دايما يقول ... الكون بحاله يهون لاجل لمعه عيونك وانتى فرحانه
بس كان الشاطر بتاعنا ده بيقول انه استحاله هينزل البرنسيسه من البرج بتاعها عشان تعيش ف الكوخ بتاعه
لا ده وعدها ووعد الدنيا كلها انه هيطلعلها .. بس هيطلعلها بتعبه ومجهوده عشان لما يخطفها محدش هيقدر ولا يستجرى يزحزحها عنه
انتى دماغك تقلت كده ليه يا سلمى
داهيه لاتكونى نمتى
انتى يابت
عارفه لو بتشتغلينى هعمل فيك ايه
وحياة أمك بطلى الاشتغالات دى وقومى
سلمى : امممم يا مامى سيبينى نايمه شويه كمان يا مامى
احمد : مامى مين الله يحرقك احنا ف الشارع
ولا عشان الحته دى مداريه شويه قومى يابت
سلمى : ائئه عاوزه انام
احمد : طيب قومى عشان اوديك البيت
سلمى : شيلنى مش قادره اتحرك ونعسانه
احمد : يا مثبت العقل والدين يارب .. يابت هديك ف وشك قومى . اشيلك ازاى انا .. البواب يقول ايه
سلمى : ليش دعوه اتصرف
احمد : يوووووووه طب انسدى
. الو ! انتى يا زفته فين
ساره : واقفه ف البلكونه شايفاكو هههههههههههههههههههههههه
احمد : طب بقولك ! اتصلى ع البواب ابعتيه يشتريلكو اى حاجه تسالى ولا شيبسي ولا حاجه بس من حته بعيده شويه لغاية ما اشيل الست هانم ادخلها البيت
ساره : يا خبر ابيض هى عملتها معاك . دى لما بتنام مابتقومش
احمد : يابنت الجزمه انتى كمان بطلى اشتغالات ف امى . دنا مهاودها بس عشان لما اطلع عينيك وعينيها بكره مايبقاش عندكو حجه
سلمى : ( كاتمه الضحكه بالعافيه )
ساره : طيب ثوانى هرن على البواب يروح يجيب اى حاجه
.......
ساره : الدار امان يا كبير البواب خرج بسرعه بقي قبل ما يرجع
احمد : ايوه انا شايفه ماشي .. قومى يا ابله انتى كمان .
سلمى : ائئه
احمد : ائئه ايه هو ايه اللى ائئه .. ماتتنيلى يابت تحركى نفسك شويه . ساعدينى يساعدك ربنا دنيا واخره .. اتشعبطى ف رقبتى
سلمى : ( اتشعبطت ف رقبته وعماله تهز وتحرك رجليها )
احمد : ده منظر ده والنبى . ده منظر واحده نعسانه على روحها
سلمى : ( كاتمه الضحكه بالعافيه بس غصب عنها بتطلع ضحكه مكتومه )
احمد : ايوه اضحكى اضحكى . اضحكى دنا هطلع عين أمك بكره
( بيعدى موتسيكل راكبين فيه شابين وهما طايرين : الله يسهلوووووووووووووو )
احمد : متشكر يا حبيبى متشكر يا بابا
( بيعدى بنتين ماشيين ومقابلين احمد وسلمى وبيبصوا لاحمد باستغراب )
احمد : يادى المصيبه ..... اقولهم ايه دول
سلمى : ( بتضحك من بطنها )
احمد : لا اصل اختى تعبانه شويه معلش ف كنت بشممها هوا البحر يمكن ربنا ياخدها وأخلص
( البنتين بيضحكوا وبيمشوا )
سلمى : هههههههههههههههههههههههههه مش قادره خلاص
احمد : وحياة امى لاطلع كل ده على جتتك الصبح .. انزلى يلا الاسانسير هناك اهو
سلمى : ائئه
احمد : اووووووووف انزلى بقي انا حيلى اتهد ربنا يهدك ( بينزلها وبيسيبها )
سلمى : ( بتقعد ع الارض )
احمد : وده اسمه ايه ده ان شاء الله . قومى يا سلمى احسنلك كفايه فضايح
سلمى : لاءه
احمد : طب قومى .. ( بيشيلها تانى وبيدخل الاسانسير وبيدوس على السابع )
سلمى : ( عامله نفسها مغمى عليها عشان عارفه انه هيطلع عينيها )
احمد : ياختى شوف البت وبرائتها
سلمى : ( بتنزل وبتحضنه ) ( وبتبوسه من خده ) متشكره على احلى وأرق يوم ف عمرى كله
احمد : ( هو اللى بيحضنها وبيبوس ايديها ) شكرا انك ف حياتى يا سلمى .. يلا يا جزمه الاسانسير وصل روحى شقتك وحسابك معايا بعدين
سلمى : ههههههههههههههههههههه ( بتنكش شعره وبتقفل الاسانسير عليه )
احمد : ( بيكلمها قبل الاسانسير ما يقفل ) ... ماشى ماشى انتى جايالى بكره استنى بقي وشوفى هعمل فيك ايه
............
( سلمى داخله الشقه على سريرها على طول )
ساره : ايه اللى حصل وحياة امك هتحكيلى كل كلمه قولتوها
سلمى : هشششش اطفى النور واخرجى بره وسيبينى انام يا ساره والنبى
...........
ساره : ايه ده . احمد بيرن عليا يا سلمى فيه ايه نسي حاجه ولا ايه
سلمى : بجد ؟ طب ردى شوفى كده بيرن ليه تانى شكله نسي حاجه شغلى الاسبيكر
ساره : استنى .. ألو !
احمد : ابعتى البواب ف حته تانيه يابنت الجزمه الراجل بيشيش على باب العماره مش عارف اخرج
سلمى وساره : ( ضحك هيستيرى )
سلمى : مهلكى وكفى
..............
الي اللقاء في الحلقه القادمه

كاتب الروايه هو احمد سعد و تم نشر الروايه مسبقا علي بيدج هو و هي و بيدج stories and novels

لينك الكاتب
https://www.facebook.com/profile.php?id=100010381862587

لينك بيدج/ هو و هي
https://www.facebook.com/howa.weheyaa/

لينك بيدج/ stories and novels
https://www.facebook.com/StoriesAndNovels2020