Daha sonra ayaklarını uzattığı masadan indirdi ve kollarını bacaklarını yaslayarak bana döndü.
"İstersen oyun oynayabiliriz bücür. Mesela.. sen kendini asabilirsin!" Diyerek kahkaha atmasıyla yerimde doğruldum ve yatağın ucuna gidip tam karşısında oturdum.
"Ciddiyim, çok sıkıldım." Diye huysuzlanmamla kaşlarını kaldırdı.
"Ovv, bugün ters tarafından mı kalktın? Hiç seni çekecek havamda değilim, bence direkt kendini as bücür.." Dedi sırıtarak.
Yataktan kalkıp iyice dibine gidip ve bacağının tam yanına yere oturup başımı kaldırarak ona bakmaya başladım.
"Seninle bir şeyler yapalım mı?" Diye sormamla göz devirerek kahkaha attı.
"Peki. Sen kendini asarsın, bende sana masal anlatırım o zaman bücür?" Dedi sırıtırken.
Birden ağlamaya başladığımda nedenini bilmiyordum, sanırım regl olacaktım.
Ağzımdan hıçkırıklar kopmaya başladığında, Demon kocaman bir kahkaha attı.
"Se-sen eskiden böyle değildin ki ama! Benimle normalde konuşuyordun, şimdi de konuş!" Dedim ağlarken.
Kafayı yiyecektim. Hiç arkadaşım yoktu ve yalnızlıktan çürümek istemiyordum.
Demon eskiden küçük olduğum için, az da olsa benimle bir şeyler yapıyordu. Şimdi onunda yapmıyordu!
"Oy kıyamam.. Sen benimle vakit mi geçirmek istiyorsun bücür?" Dedi alayla. Çaresizce başımı salladım.
Evet, belki başka biri yerimde olsa gurur yapıp onun karşısında vakit geçirebilmek için ağlamazdı.
Ama benim tüm hayatım onun yanında geçmişti.
Babamdan çok onunla konuşmuştum ben. Ne kadar kötü olsa ve ondan arada nefret etsemde, bu gerçeği değiştirmiyordu.
"Lütfen.." Diye mırıldandım başımı kaldırıp ellerimi geniş diz kapaklarına koyarken. "Sadece biraz." Diye ekledim.
"Biraz daha yalvar bücür." Dedi ve keyifle arkasına yaslanıp kollarını göğsünde birleştirdi. Daha sonra gururla yüzüne bakmaya başladı.
"Lütfen lütfen! Kimse benimle konuşmak istemiyor.. Lidya'da bıraktı gitti zaten.." Diye mırıldandım ağlamaya devam ederken.
Ben burnumu çekerken o keyifle kahkaha attı.
Yalvarmamdan zevk alıyordu. Normalde olsa yapmadım, ama kimse benimle vakit geçirmek istemiyordu..
En azından orada herkes deliydi ve kendimi avutuyordum, burada onu da yapamıyordum.
"Kinse benimle zaman geçirmek istemiyor, sevmiyor hiç biri. Sadece biraz bir şeyler yapalım!" Dedim pürüzlü sesimle.
"Bu kadar yalvarman yeter bücür." Dedi keyifle. Heyecanla yüzüne bakarken alt dudağımı ısırdım.
"Kararını verdim.. Seninle zaman falan geçirmeyeceğim bücür!" Deyip kahkaha atmasıyla afalladım.
أنت تقرأ
Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı
الخيال (فانتازيا)'Kafamın içindeki çığlıkları, senin ruhunun fısıltısı susturdu.'~Ayza A. *ESKİ İSİM: ABİLERİM Mİ?* ... Bir kız düşünün, şizofren.. Evet bu kız Ayza. 17 yaşında ve kendini bildi bileli olmayan sesler duyuyor, görüyor. Sürekli yanında olan kişiler Dem...
Bölüm 12~
ابدأ من البداية
