"Ah, şu istenmemek.. Herkes bir gün unutur, Ayza. İnsanlar nankördür. Seni kabul etseler bile, bu sözü unutma. Her zaman, gözden çıkarılacak kişi olacaksın. İnsanlara güvenme."
Sadece Demon.
||
Saçlarımı açık bırakıp, elimle arkama attım. Son kez üzerimi süzüp, nasıl olduğuma baktım. Gerçekten de güzel olmuş gibiydim.
Pembe, askılı ve pastel tonlarında, hafif bol, kısa bir elbise, daha açık renkte bir hırka ve beyaz spor ayakkabı giyinmiştim.
"Fahişeliğe mi başvurdun, Ayza?" Diye sordu Demon, sırıtarak. Arkamı döndüğümde, yatakta oturduğunu gördüm.
Sırıtını yatak başlığına yaslamış, bir bacağını kendine çekmiş, diğer bacağını ise uzatmıştı. Bembeyaz gözlerini bana dikmiş ve sırıtıyordu. Dağınık saçlarıyla, cidden çekiciydi.
"Kızı sıkıştırma, Demon!" Diye söylendi Lidya. Ona döndüğümde yatağın sağında ki koltuğa yayılmış ve yarı uyanık bir şekilde, bizi izlediğini gördüm.
Turunca saçlarını benim tokamla, at kuyruğu yapmıştı. "Bana bulaşma Demon. En azından, sadece bugün." Dedim, sakince. Büyük bir kahkaha atınca, omzumun gerisinden kapıyı kontrol ettim.
"Benim işim bu, bücür." Dedi Demon, sırıtırken. Derin bir nefes alıp, odadan çıktım. Onlar da, kuyruk oldu tabii.
Aşağıya inince, öz anne ve babayı gördüm. Gülümseyerek yanıma gelen baba, bana sıkıca sarıldı.
"Gel kızım, seni abilerin ile tanıştırayım." Diyen Cihangir baba bey ile, salona girdik. Salonda 6 tane tanımadığım kişi daha vardı.
"Kızım, Adar'ı zaten tanıyorsun. Bir büyüğü, Asil. O da, 19 yaşında. Bir büyükleri, Emir ve 20 yaşında. Kaan, 21 yaşında. Eren 22 yaşında, ve en büyükleri Lodos 25 yaşında. Kardeşim ise, Giray ve 15 yaşında." Dedi, Cihangir bey.
"16'ya gireceğim, baba!" Dedi Giray denen çocuk, sitemle. Babası göz devirip, tekrar onlara döndü.
"Hadi Ayza, onlara deli olduğunu söylemelisin. Biliyorsun, yalan kötü bir şey ve cezası olmalı." Dediği zaman, sertçe yutkundum.
"Şey, Ayza bende." Dedim, sadece. Onlara olabildiğince boş gözlerle bakıyordum. Onlar da, aynı şekilde bana bakıyordu.
"Artık gidebilir miyiz, anne?" Diye sordu Asil, bıkkın bir şekilde. Annesi dişlerimi sıktı ve gözlerini belirterek, ona döndü.
"Hayır, oğlum!" Dedi Cihangir bey, gülümseyerek. "Pekala, o gitsin o zaman?" Dedi Asil, tek kaşını kaldırarak.
"Ah, şu istenmemek.. Herkes bir gün unutur, Ayza. İnsanlar nankördür. Seni kabul etseler bile, bu sözü unutma. Her zaman, gözden çıkarılacak kişi olacaksın. İnsanlara güvenme, bücür." Dedi ve kocaman bir kahkaha attı, Demon. Sinirle derin bir nefes aldım ve hepsine, dik dik bakmaya başladım.
"Giderim ben." Dedim ve arkamı döndüğümde, Nehir hanım kolumu tutarak beni durdurdu ve onlara çevirdi.
"Özür dile, Asil!" Dedi babası, sinirle. "Özür? Pabucumun özürü." Diye mırıldandı, Asil. Diğerleri ise, boş gözlerle olacakları izliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı
Fantasy'Kafamın içindeki çığlıkları, senin ruhunun fısıltısı susturdu.'~Ayza A. *ESKİ İSİM: ABİLERİM Mİ?* ... Bir kız düşünün, şizofren.. Evet bu kız Ayza. 17 yaşında ve kendini bildi bileli olmayan sesler duyuyor, görüyor. Sürekli yanında olan kişiler Dem...
