မီးတောက်ကြားကပန်းတစ်ပွင့် [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း ၉၄ ။ ယြဲ႕က်ယ္ဘဝ

"အနားယူဖို႔အခ်ိန္က်ၿပီ"

ရွန႔္ခယ္ အခ်ိန္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ တုံ႕ျပန္လိုက္သည္။
"ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ေနာက္ထပ္၁၅ မိနစ္ေပးပါ"

ဒါက သူ စာခ်ဳပ္ထိန္းသိမ္းသူႏွစ္ေယာက္အတြက္ သီးသန႔္ဖယ္ထားေသာ အခ်ိန္ျဖစ္၍ သူေစာေစာ အဆုံးသတ္ခ်င္လွ်င္ေတာင္ စာခ်ဳပ္ထိန္းသိမ္းသူႏွစ္ေယာက္ကို ရပ္ရန္အတင္း အမိန႔္မေပးသေ႐ြ႕ သေဘာတူလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။

လုရႈဖန္က စိတ္ရွည္ရွည္ေစာင့္ရန္ ေဘးရပ္ေနလိုက္သည္။

"တိက်တဲ့ စီမံမႈကို ၿပီးေျမာက္နိုင္တာက...."

ဆယ့္ငါးမိနစ္ၾကာၿပီးေနာက္ ရွန႔္ခယ္စကားေျပာေနဆဲ အျခားစာခ်ဳပ္ထိန္းသိမ္းသူမ်ားကေတာ့ အထုတ္အပိုးမ်ားသိမ္းဆည္းၿပီးႏွင့္ေနၿပီ။

".... အရင္တုန္းက အေျခခိုင္ေနတဲ့အစီအစဥ္ရဲ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းနဲ႕ဆိုရတယ္"
ထိုႏွစ္ေယာက္သား ေဆး႐ုံခန္းထဲကမထြက္ခင္ ရွန႔္ခယ္မွာ သူ႕စကားဆုံးေအာင္ မနည္းေျပာလိုက္ရသည္။

စာခ်ဳပ္ထိန္းသိမ္းသူအစစ္မ်ားႏွင့္ အခ်ိန္ၾကာၾကာ ဆက္ဆံၿပီးေနာက္တြင္ ရွန႔္ခယ္တစ္ေယာက္ သူ၏ စာခ်ဳပ္ထိန္းသိမ္းသူတုပျခင္းသည္ အႀကီးအက်ယ္ခ်ိဳ႕တဲ့ေနေၾကာင္း နားလည္သြားခဲ့၏။ အခ်ိန္ႏွင့္ အကန႔္အသတ္အား စြဲလမ္းမႈလြန္ကဲျခင္းႏွင့္ပတ္သတ္လွ်င္ သူသည္ ဆက္တိုက္ဆိုသလို ေနာက္ေကာက္က်ေနတုန္းပင္။ ယခုမွစၿပီး သူအရာအားလုံးကို ႀကိဳတင္စီစင္ရန္လိုအပ္ပ္ၿပီး ဒုတိယအေနျဖင့္ သူ႕အခ်ိန္ဇယားကို စီမံခန႔္ခြဲရမည္။ မဟုတ္လွ်င္ အျခားစာခ်ဳပ္ထိန္းသိမ္းသူမ်ားႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ သူသည္ ဖုန္မႈန႔္မ်ားထဲ ေသခ်ာေပါက္က်န္ခဲ့လိမ့္မည္။ သူတို႔ကို "စက္႐ုပ္မ်ား" ဟု စဥ္းစားၾကသည္ကလည္း အံ့ဩစရာမရွိေတာ့ေပ။ သူတို႔ကစီစဥ္ထားသည့္အတိုင္း အၿမဲေဆာင္႐ြက္ၿပီး ထိုအစီအစဥ္မ်ားအျပင္မွ အရာအားလုံးကို လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့သည္။

ဟုတ္တာေပါ့၊ သူ စာခ်ဳပ္ထိန္းသိမ္းသူႏွစ္ေယာက္ကို ၫႊန္ၾကားမႈအသစ္မ်ားေပးၿပီး ေနခိုင္းနိုင္ေသာ္ျငား အက်င့္ဆိုးမ်ား ေပါက္ဖြားလာမည္ကိုေရွာင္ရွားရန္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။