ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (39) ျပင္ဆင္ျခယ္သျခင္း

အျခားသူမ်ားမွာလည္း အခ်ဥ္ေပါက္ေနၾကသည္။ လီေက်ာင္းက က်န္းေရွာင္ယြမ္ထံမွ ဖုန္းေခၚဆိုမႈတစ္ခုကို လက္ခံရရွိခဲ့၏။ သူသည္ သူတို႔က ဂိတ္တံခါးထဲ ဝင္လာျပီျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရသျဖင့္ ရန္ထင္းအိမ္တံခါးေရွ႕တြင္ သူတို႔အလာကို ေစာင့္ေနခ့ဲသည္။ မိနစ္အနည္းငယ္အၾကာတြင္ ကားႏွစ္စီးက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေမာင္းဝင္လာခ့ဲ၏။ လီေက်ာင္းကသူတို႔ကို လက္ေဝွ႕ယမ္းျပလိုက္သည္။ "ဒီမွာ"

"ေက်ာင္းေက်ာင္း၊ မင္းက ဘာလို႔တျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕တံခါးဝမွာ ထိုင္ေနတာလဲ။" က်န္းေရွာင္ယြမ္က ေခါင္းကို ကားျပတင္းမွ ထုတ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။

"အခုတေလာ ကြ်န္ေတာ္ဒီမွာ ေနေနတာ။ အထဲကို ေမာင္းခ့ဲေလ။" လီေက်ာင္းက ကားဂိုေဒါင္ဘက္ကို ညႊန္ျပလိုက္၏။ "ဂိုေဒါင္တံခါး ဖြင့္ထားတယ္။"

ကားဂိုေဒါင္ထဲသို႔ ကားဝင္လာသည္နွင့္ အထဲတြင္ လုံၿခဳံေရးဝန္ထမ္းမ်ားပင္ ရွိေနသည္ကို အဖြဲ႕က ေတြ႕လိုက္ရသည္။ "ေက်ာင္းေက်ာင္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္းက ဘယ္လိုေနာက္ခံရွိတာလဲ။"

"သူ႕မွာအေဆာက္အအုံႏွစ္လံုးနဲ႕ ဆိုင္ဒါဇင္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိတယ္။" တခယ္က ေခါင္းခါရင္း ေျပာလိုက္သည္။ "တစ္လငွားရမ္းခကတင္ ယြမ္သန္းႏွင့္ခ်ီျပီး ရတယ္။"

"ဒီအိမ္ႏွစ္အိမ္က တတိယပတ္လမ္းထဲမွာဆိုရင္ ဆိုင္ေတြက..." လူတိုင္းက ေခါင္းငုံ႕ကာ တြက္ခ်က္ေနၾကသည္။ "မဟုတ္ဘူး၊ သူေဌးေတြကို မုန္းလိုက္တာ။"

ကိုယ္ပိုင္ကားဂိုေဒါင္က က်ယ္ဝန္းလွျပီး အထဲတြင္ ကားခုနွစ္စီး ရွစ္စီး ရပ္ထားခ့ဲသည္။ ထိုေနရာတြင္ လုံၿခဳံေရးမ်ား ရွိေနသည့္အတြက္ လူမ်ားက စူးစမ္းမိသည္ကို ပို၍ပင္ ရွက္ရြံ႕သြားၾက၏။ သူတို႔က ထိုကားမ်ားမွာ ေစ်းမသက္သာေၾကာင္းကိုသာ မေရမရာ သတိျပဳမိခ့ဲသည္။ 

"မင္းတို႔က မစၥတာလီရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြလား။" လုံၿခဳံေရးအေစာင့္က သူတို႔ကို ၿပဳံးျပလိုက္၏။ သူတို႔လက္ထဲတြင္ ပစၥည္းမ်ားစြာရွိသည္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ သူတို႔ကို ကူညီရန္ လုံၿခဳံေရးအေစာင့္ အနည္းငယ္ကို ေခၚလိုက္သည္။ "ဒီလမ္းပါ။"