မီးတောက်ကြားကပန်းတစ်ပွင့် [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း ၅၃ ။ မွိုပြင့္ဘဝ

သူ႕ကို ေခါင္းစေျခဆံုးၾကည့္ျပီးေနာက္ ရွိေနသည့္ ပညာရွင္ိ်ားအားလံုးက ရွန္႕ခယ္ဆီ အၾကည့္ေရာက္လာသည္။ သူက ဝိဥာဏ္စြမ္းအင္ရွိေသာ အပင္တစ္ခုမွ ျဖစ္လာသည့္ ဝိဥာဏ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ဆုိတာ ေျပာနိုင္၍ပင္။ မိစာၦသားရဲမ်ားနွင့္ မတူဘဲ အသြင္ေျပာင္းနိုင္သည့္ ဝိဥာဏ္စြမ္းအင္ရွိေသာ အပင္မ်ားကရွားလွသည္။ သူတို႕က ေကာင္းကင္နွင့္ေျမျကီးရဲ႕ ဝိဥာဏ္ခ်ီမ်ားပါဝင္ရံုတင္မဟုတ္ေပ။မင္း အနားမွာ သူတို႕ကို ပ်ိဳးေထာင္လ်ွင္ ဝိဥာဏ္ခ်ီသိပ္သည္းမွုကုိ ျမင့္တင္ေပးနိုင္သလို စြမ္းအင္အစစ္အမွန္ကိုလည္း အားျဖည့္ေပးနိုုင္သည္။ထုိ႕အျပင္ ခ်ီဓာတ္ကိုပါ တည္ျငိမ္ေစနုိင္ေသး၏။

ရွန္႕ခယ္သာ "မိစာၦ" မွိုေလးျဖစ္ေနေသးလ်ွင္ ပိုျပီးေတာင္ အာရံုစိုက္ခံရလိမ့္မည္။ ယခုလက္ရွိသူကေတာ့ မေသမ်ိဳးခ်ီမ်ားနွင့္ပင္။ က်င့္ၾကံသူမ်ားအတြက္ေတာ့ သူက အင္မတန္ကို အာဟာရျဖစ္ေစသည့္ အရာျဖစ္ေသာ လင္ဇီမွိုပင္။

က်င့္ၾကံဆင့္ နိမ့္သည့္ အျခားက်င့္ၾကံသူမ်ားကေတာ့ ရွန္႕ခယ္ရဲ႕ ဘယ္သူဘယ္ဝါျဖစ္ေျကာင္းကို မမွန္းဆေလာက္မိေပမဲ့ သူ႕ကိုယ္ကေန "အရသာရွိေသာ" ရနံ႕ကို အာရံုခံနိုင္ေသးသည္။

ယန္လုအၾကည့္ကေအးစက္သြားသည္။ သူက ရွန္႕ခယ္ကို ခါးကေနဖက္ကာ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္း ေနရာကေန ေပ်ာက္သြားေလသည္။

"မင္းဘယ္သြားခ်င္လဲ" ယန္လုကေမးသည္။

"မေသမ်ိဳးေတြရဲ႕အၾကြင္းအက်န္ေနရာေတြ"
ရွန္႕ခယ္မွာ ေရွးေခတ္မွ အၾကြင္းအက်န္ ေနရာမ်ားအေၾကာင္း ေခါင္းထဲ အခ်က္အလက္ အနည္းငယ္ ထည့္ထားေသးသည္။

နွစ္ေယာက္သားက လြတ္လပ္စြာ ေလ်ွာက္သြားေနၾကေသာ္ျငား သူတို႕၏ အသြင္အျပင္က အင္မတန္တုိေတာင္းသည့္ ္အခ်ိန္မွာပင္ က်င့္ျကံျခင္းေလာကတစ္ခုလံုးကို လွုပ္ခတ္သြားေစသည္။ ထာဝရရွင္သန္အဆင့္ထဲရွိ ပါရမီရွင္မ်ားနွင့္ လက္ရည္ခ်င္းယွဥ္နိုင္သည့္ က်င့္ၾကံသူနွစ္ေယာက္က ရုတ္တရက္ေပၚလာသည္။ တစ္ေယာက္ဆုိလ်ွင္ အင္မတန္ရွားပါးလွေသာ စိတ္စြမ္းအင္မ်ားနွင့္ျပည့္ေနသည့္ ဝိဥာဏ္အပင္ က်င့္ၾကံသူျဖစ္ေသးသည္။ ဒါက ေသခ်ာေပါက္ ထိတ္လန္္႕စရာ သတင္းေပ။ ပို၍ ထူးဆန္းသည္က ဘယ္သူမွ သူတုိ႕ကို မမွတ္မိၾကေပ။ ခဏအတြင္းမွာပင္ မေရမတြက္နိုင္ေသာ လူမ်ားမွာ သူတုိ႕ ဘယ္သူလဲဟု တိတ္တဆိတ္ စံုစမ္းၾကေလေတာ့၏။