KABANATA 77: MARRIAGE CONTRACT

1.2K 121 72
                                    

KABANATA 77: MARRIAGE CONTRACT

SWEETHEART KRYSTAL's POV

One, two, three and a few hours passed but I was still able to wait. Just like what Wonwoo said, I just wait for him. Hindi ako mapakali dahil sa sobrang kaba. Nasaan kaya siya ngayon? Magkakasama kaya sila ni Kuya Ace? Sighed. Hindi ko alam kung ilang minuto na akong pabalik-balik sa paglalakad dito at halos nalibot ko na yata ang bawat sulok ng kwarto ko. Masyado akong ninenerbyos. Natigil lang ako sa paglalakad nang marinig kong kinakalas ang kandena sa labas ng kwarto ko hanggang sa bumukas ang pintuan. Akala ko sila Kuya Ace na pero hindi pala.

Awtomatiko akong napabusangot ng mukha nang makita ko si Castriel na nakangiti sa akin. Psh, ngiting aso ang isang 'to. I have no intention of being annoyed or angry with him but he was the man who arranged marriage with me and he was King Adamson's accomplice in this nonsense. Tangina, ayokong maikasal sa lalaking 'to! Hindi ko pinangarap na maitali sa lalaking hindi ko naman mahal!

"How's my bride? Sorry if King Adamson locked you up here in your room. We're just being careful and you might run away from me." he said and walked over to me.

Inirapan ko siya at agad tinalikuran. Wala ako sa mood na makipag-chiikahan sa kanya. We are not close. He's not my friend but I don't like him. I really hate this man.

"Come on, Sweetheart. Talk to me." pagsusumamo niya at napaangat naman ang isa kong kilay sa sinabi niya. Hinarap ko siya at tinignan ng masama.

"We are not close so stop talking to me as if we are friends. And please don't call me Sweetheart because only one person has the right to call me that." tila ma-otoridad kong sabi sa kanya. Masyado namang feeling close ang isang 'to sa akin.

Si Wonwoo, siya lang ang may karapatan na tumawag sa pangalan ko na yun. Oo, dati ayoko na may tumatawag sa akin na Sweetheart. That's as much endearment for me but when Wonwoo called me then, I got used to it and I liked it. Baduy man pakinggan pero masarap kasi pakinggan kapag mismong si Wonwoo ang tumatawag sakin sa pangalan ko na yun.

"I know you hate me but the fact that we are getting married cannot be changed, I know King Adamson, he will not let himself be ashamed of my family and he will make a way for us to get married. Just let your Dad do what he wants. Let's get married, Princess." Castriel. Umiling-iling ako ng ulo at natawa ng mahina.

"I never thought you would be too desperate to marry me, Castriel. But I also can't change the fact that I don't want to marry you. Wonwoo is the one I love. Wonwoo is the one I want to marry and even if I tell you over and over again that he is the man I want, I will." may diin kong sagot at bumuntong-hininga dahil sa inis.

Pansin ko ang pagtiim-bagang niya at alam kong naiinis na siya sa akin. Napunta ang tingin niya sa hawak kong cellphone at walang alinlangan na hinablot niya ito sa akin.

"What the? Yung cellphone ko!" singhal ko sa kanya at akmang kukunin yun pero binulsa niya agad ang phone ko sa pantalon niya. Nabaling naman ang atensyon ko sa dalawang maid na may bitbit na white gown. Napatingin din si Castriel doon at ngumiti sa akin.

"That's what you're going to wear tomorrow morning. It is made by the best designer in New York and it is also the most expensive wedding gown I bought for you." sambit niya na ikinakunot ng noo ko.

"Tomorrow morning? What do you mean?" naguguluhan kong tanong sa kanya. Lumapad ang ngiti niya na mas nakadagdag sa kaba ko.

"Our wedding will be held tomorrow morning and King Adamson will make a way for you to attend our wedding. And if you should be dragged, he will. So you better get ready, my soon to be wife." sagot niya at nginisian ako bago siya lumabas ng kwarto ko. Nagbow lang sa akin ang dalawang maid bago sila naglakad palabas at sinarado ang pinto.

SEVENTEEN AND THE LONG LOST ROYAL PRINCESS ✔ | svt fanficTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon