Title
Herron‘s Pov
I saw them, I heard them and It‘s killing me.
It‘s not just because I love her, It‘s because I‘m also her best friend and I need her too.
I‘m jealous of Amare not because I‘m insecure, Eashana really wants him than me, she loves him than me, she wants to be with him than me, she keeps on looking at him than me.
I‘m hurt, really hurt.
I bit my lower lip to control my emotion—to hold my tears.
Maybe I‘m a badboy but I‘m soft.
“Jealous?”Troi,
as always.
“Magiging okay rin kayo, sa nakikita ko hindi niya kayo matiis—lalo ka na, nakita mo naman kung paano niya tiniis ang lahat para lang magka-ayos kayo ‘di ba? Just wait Herron, everything will be alright.” Tsaka niya tinapik ang balikat ko.
Hindi ‘yon ang iniisip ko—kun‘di ‘yong kung paano sila mag-yakap—and that thing,...
Almost,
Hindi ko kayang makita kaya tumalikod ako at umupo sa ibang table. Nakita rin nila ‘yon.
Gusto ko silang lapitan, pero pinigilan ako ni Wendell.
Alam kong hindi gano‘ng klaseng babae si Eashana—hindi ko lang kaya na sa iba niya gagawin ‘yon—no, ayaw ko s‘yang pag-isipan nang kung ano, hindi ko siya kayang mag-isip sa kan‘ya nang hindi maganda.
Unti-unti ko na lang napansin na nag-aalisan na ang mga bisita, wala na ako sa sarili, hindi ko na rin inintindi ang nagsasalita sa mic kanina.
Ang nagawa ko lang, ang tuloy-tuloy na pag-inom ng alak.
“Thanks for coming!”
“Happy birthday Izene,”
“Thank you, thank you, thank you po!”
“Una na kami, nag-enjoy kami.”
“Nakakatuwa naman, ingat.”
May nakita rin akong nag-aayos ng mga gamit at nag-liligpit.
“Ano? Wala kang balak umuwi?”
Hindi ako gumalaw o nagulat pero nai-angat ko ang tingin kay Lao nang hindi iniiba ang ayos.
“Si Izene, inaasikaso ang ibang bisita hindi na raw niya tayo maaasikaso, kailangan din siya sa loob. May family celebration sila.”
Napatingin ako sa oras, umaga na. 12 am. Hinanap ko si Eashana pero hindi ko siya makita.
“Nasa kotse mo,” napunta ang tingin ko sa tao‘ng nasa harap ko. “Alam naman namin na gusto mong ikaw ang mag-hatid-sundo sa kan‘ya kaya nilagay ko siya ro‘n nang makatulog.”
Amare.
Tss...
Dinaanan ko lang siya at sinad‘ya‘ng banggain ang balikat niya pero sa paraan na pa-simple. Inalis ko ang coat ko dahil naiinitan ako. Kaya naiwan ang white shirt sa loob. Pinasadahan ko pa ang buhok ko kaya gumulo lalo.
Naramdaman ko naman na naka-sunod sila sa ‘kin—pero pare-pareho kaming napahinto nang makita si Danica—makita s‘yang nakatayo sa labas ng pinto ng kotse ko at bukas ‘yon...
BINABASA MO ANG
A Compassionate A Compassionless
RomanceAmare Monter and Eashana Esler have been friends since they were children. Always get along, have the same passion, and are always willing to assist one another. They have classes beginning in elementary school. They would have been the same with He...
