#17 Τρόποι Διασκέδασης [#17ΤΔ] [ON HIATUS]

-Από 'δω και πέρα όμως, εγώ κάνω κουμάντο-

𝒜𝓃𝒹𝓎-𝒞𝒽𝓇𝒾𝓈𝓉𝒾𝒶𝓃

Όσο οι ημέρες περνάνε, τόσο πιο πολύ δεν μπορώ να συγκρατήσω τα νεύρα μου και θέλω να σκοτώσω ό,τι βγει μπροστά μου. Μέχρι στιγμής-ευτυχώς για εκείνους δηλαδή-δεν το έχουν κάνει για όσο καθάριζα την Κόλαση από τον χαμό που επικρατούσε. Οι ψυχές περιπλανιόντουσαν, τα δωμάτια βασανιστηρίων ήταν άδεια και στο γραφείο του πατέρα μου επικρατούσε τέτοιο χάος, που άμα ξύπναγε θα τον άκουγα να παραπονιέται ασταμάτητα.

Το γεγονός ότι επιτέλους βρίσκομαι σε ένα σώμα σχεδόν δυνατό όσο το δικό μου και μπορώ να ταΐζομαι αρκετά για να επιστρέψω στον παλιό εαυτό μου-εκείνον που υπήρχε αρκετά χρόνια πριν με εξορίσει ο Λούσιφερ από την Κόλαση-με κάνει να ανακουφίζομαι εν μέρει. Ξέρω πως από πάντα πίστευε ότι οι δυνάμεις μου ξεπερνούν τις δικές του, γιατί εκείνος ή βαριέται να ασχοληθεί ή τις έχει ξεχάσει, ενώ εγώ πάντα έψαχνα να γίνω καλύτερος.

Τον κοιτάω, παρόλο που δεν μπορώ να συνηθίσω το σώμα που του έχω δώσει, και σταυρώνω τα χέρια στο στήθος μου. Αυτή την στιγμή σαλιώνει την επιφάνεια του γραφείου του ενώ κοιμάται εξαιτίας του δηλητήριου που έφτιαξα για να το βάλω στο σώμα του. Θέλω να τον κρατήσω όσο πιο πολύ να κοιμάται, τουλάχιστον έστω μέχρι που να πάρω το σώμα μου πίσω. Σε περίπτωση που ξυπνήσει τώρα, θα γυρίσει αμέσως στο σώμα του, πετώντας με έξω.

Ροχαλίζει λυγισμένος μπροστά, τα χέρια κάτω από το κεφάλι του, το σώμα του καθισμένο στην δερμάτινη καρέκλα του γραφείου του. Έχω καθαρίσει και τακτοποιήσει τα πάντα για να γυρίσουν πίσω όπως ήταν, όπως θα προτιμούσα να ήταν. Ακόμη και με αυτόν να ταξιδεύει στην χώρα των ονείρων, θέλω να τον υπακούω να μου λέει τι να κάνω και εγώ εκνευρισμένος, να το κάνω. Όσο και να τον μισώ, δεν μπορώ να φανταστώ να βρίσκομαι μακριά του ή μόνος μου.

Όσο το έκανα στο Λος Άντζελες, είδα πού με έφερε.

Μου πήρε μια εβδομάδα να κλείσω όλες τις πύλες της Κόλασης, να τακτοποιήσω κάποιες ψυχές που ήταν αρκετά βασανισμένες για να βγουν και έφερα κάπως την ισορροπία πίσω στο σπίτι του Λούσιφερ. Βέβαια, φρόντισα να μην κάνω και πολύ φασαρία για να μην καταλάβουν ότι αρχίζω να διορθώνω, γιατί έχω πολλά πράγματα που πρέπει να ελέγξω αφού ανέβω στον Παράδεισο, έχοντας την ταυτότητα του πατέρα μου.

Δεν μπορούσα να αφήσω τον Λούσιφερ πίσω σε εκείνη την φυλακή, γι' αυτό με μια από τις καλύτερες δυνάμεις μου, μετέφερα την ψυχή του σε αυτό το σώμα, ενός γέρου. Μόλις καταφέρω να πλησιάσω αρκετά τον Άσταροθ, θα τον πετάξω έξω χρησιμοποιώντας την ίδια δύναμη και μόλις μπω στο σώμα μου, θα φροντίσω να τον εξορίσω μια και καλή για όλον τον χαμό που προκάλεσε. Δεν θα λυπηθώ τίποτα σε εκείνον, όπως έκανε ο πατέρας μου, όχι.