#17 Τρόποι Διασκέδασης [#17ΤΔ] [ON HIATUS]

~Είσαι ο καλύτερος μου φίλος | part one~

𝐵𝓇𝓎𝒶𝓃

FLASHBACK

Παίρνω μια βαθιά και κοιτάω πέρα την θέα. Είναι ωραία η Μαδαγασκάρη το καλοκαίρι. Τα χρώματα στον ουρανό ανακατεύονται τόσο όμορφα και δημιουργούν μια μίξη αρμονική. Σηκώνω το χέρι και προσπαθώ να φτάσω το απέραντο, εκείνη την ηρεμία και την μοναξιά στο τέλος της θάλασσας, όπου ο ήλιος χάνεται και αφήνει την τελευταία του αχτίδα να χτυπήσει πριν το προλάβει το φεγγάρι.

Δυο χρόνια δουλεύω για τον Λούσιφερ, τον δήθεν Διάολο, και ήδη νιώθω πως έκανα το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου. Αρχίζω να αμφιβάλλω κατά πόσο αξίζει να τον καταστρέψω για να αποδείξω σε όλους την δύναμη που έχω. Ειλικρινά ακόμη και ένα πεντάχρονο θα μπορούσε να τον καταστρέψει με την συμπεριφορά που έχει.

Βάζω τα χέρια στις τσέπες μου και στρέφω το κεφάλι στο πλάι. Φοράει κάτι γελοία ρούχα διακοπών που φοράνε οι μπαμπάδες και έχει τέσσερις κοπέλες να χορεύουν γύρω του. Βρισκόμαστε σε ένα beach party μαζί με άλλα μεθυσμένα πλουσιόπαιδα και δεν ξέρω γιατί ήταν σημαντικό, αλλά ο Λούσιφερ βούρκωσε σαν μικρό παιδί όταν του είπα ότι με την καμία δεν θα ερχόμουν. Όμως να που είμαι και να που καταντάω συνέχεια να τον ακολουθώ.

Με χαιρετάει ενθουσιασμένος και μου κάνει νόημα με τον δείκτη του να δω μια που του τρίβεται. Η έκφραση του προσώπου μου σκοτεινιάζει από την αηδία και προσπαθώ να το βγάλω από την μνήμη μου για πάντα. Στρέφω το κεφάλι πάλι στην υπέροχη θέα του ηλιοβασιλέματος και αφήνω τον ήχο της θάλασσας να με ηρεμήσει.

Τέρατα, δαίμονες, διεφθαρμένοι άγγελοι που δουλεύουν για τον Διάολο, θάνατοι, μεταφυσικά πλάσματα και όργια. Το μυαλό μου κοντεύει να εκραγεί από όλα αυτά και φαίνεται πως όλα τα κάνω λάθος. Έμπλεξα με πράγματα πολύ μεγαλύτερα από μένα γιατί μεγάλωσα να με υποτιμά ο πατέρας μου. Ήθελα μόνο να του αποδείξω ότι μπορώ να βάλω κάτω ακόμη και αυτό το δίχρονο με σώμα εικοσιπεντάρη.

Το νερό φτάνει μέχρι τα παπούτσια μου και το αφήνω να παρατήσει λίγη άμμο πάνω τους. Μου λείπει η αλήθεια είναι η ζωή μου όπως ήταν πριν. Δεν με ένοιαζε ποιος πέθαινε και ποιος όχι, ήμουν ο αρχηγός τρομερών και τρομαχτικών συμμοριών. Έβγαζα φράγκα από τον κάθε μαλάκα και τους έβλεπα να υποφέρουν μπροστά στα μάτια μου, να είμαι πάντα το πάνω χέρι σε κάθε κατάσταση.

Τώρα έχω καταντήσει νταντά ενός σεξομανή που τραβάει τσόντες στον ελεύθερο χρόνο του.