#17 Τρόποι Διασκέδασης [#17ΤΔ] [ON HIATUS]

~#13 Με αυτό θα αλλάξεις την μοίρα της ανθρωπότητας~

𝐸𝓁𝒾𝒶𝓃𝒶

Δεν ξέρω τι είναι αυτό το μέρος, αλλά άμα είναι ο Λούσιφερ μαζί μου σίγουρα θα είναι άξιο εμπιστοσύνης. Για τώρα μένει να βρω τον Γαβριήλ όπως που ζήτησε και να τον ρωτήσω τι γίνεται με τους γονείς μου. Μου λείπουν πάρα πολύ και θέλω να τους αγκαλιάσω για να ξέρω ότι όλα θα πάνε καλά, να νιώσω την παρηγοριά τους. Φοβάμαι μετά από αυτό που είδα έξω από το σπίτι της γιαγιάς και φοβάμαι για όλους όσους αγαπώ.

Βρίσκω μια καρέκλα στον διάδρομο και κάθομαι κουρασμένη. Δεν νιώθω τα πόδια μου και δεν έχω σταματήσει να ιδρώνω από το άγχος, τόσο που δεν αντέχω την μυρωδιά πάνω μου. Βγάζω την ζακέτα και την πετάω κρεμάω στο μπράτσο της καρέκλας, πλέον να έχω μόνο το τιραντάκι φορεμένο. Χαϊδεύω το μέτωπο μου και ανακατεύομαι, το στομάχι μου δένεται κόμπος τόσες φορές που νομίζω ότι θα σκάσει κάποια στιγμή.

«Ελιάνα;» ακούω μια αντρική φωνή να με φωνάζει και σηκώνω το κεφάλι να δω ποιος είναι.

Άλλος ένας άντρας ντυμένος στα λευκά με πλησιάζει με ένα χαμόγελο στα χείλη του. Είναι νέος σαν τον Λούσιφερ, έχει καστανόξανθα μαλλιά που φτάνουν ως το μέτωπο του, όμως αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι η λευκή κορδέλα που έχει τυλίξει γύρω από τα μάτια του. Ακόμη και που δεν με βλέπει, αισθάνομαι το βλέμμα του να με διαπερνά, ανατριχιάζοντας όλο το σώμα μου.

«Είμαι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, αισθάνθηκα πως με έψαχνες», γελάει ελαφρώς και χαϊδεύει το μπράτσο μου.

Είναι τρομαχτικό πως ξέρει ακριβώς που βρίσκομαι. Λυπάμαι που τον βλέπω έτσι και δεν ξέρω άμα θέλω να τον ρωτήσω τι έπαθε ή απλά να παριστάνω πως όλα είναι μια χαρά. Σηκώνομαι από την καρέκλα και κρεμάω την ζακέτα στα χέρια μου, περιμένοντας εκείνος να πει κάτι, διότι δεν βρίσκομαι σε φάση να το κάνω ούτε αυτό.

«Ποιος σε έκανε να με καλέσεις πίσω στον Παράδεισο;» ρωτάει και καταπίνω το σάλιο μου με θόρυβο.

«Ο Λούσιφερ», μουρμουρίζω και εκείνος ξεφυσάει αργά, φέρνοντας τα χέρια πίσω από την πλάτη του. «Είπε ότι έχει την καρδιά σου ή κάτι τέτοιο».

«Μάλιστα, καταλαβαίνω», σκέφτεται φωναχτά και χαϊδεύει το πιγούνι του. «Θα αναρωτιέσαι σίγουρα γιατί βρίσκεσαι εδώ και γιατί οι αρχάγγελοι σε είχαν προτεραιότητα για να σε σώσουν, σωστά;»

«Η αλήθεια είναι πως αναρωτιέμαι περισσότερο τι γίνεται στην Γη. Τι είναι αυτά τα τέρατα και εκείνοι οι άνθρωποι είναι... νεκροί; Που είναι οι γονείς μου;»