#17 Τρόποι Διασκέδασης [#17ΤΔ] [ON HIATUS]

-Μην νομίζεις ότι μου αρέσει να παίρνω την μορφή ενός προδότη-

𝐸𝓁𝒾𝒶𝓃𝒶

«Είσαι δαίμονας», λέει άλλη μια φορά αυτή η φωνή και με κάνει να πάρω μια βαθιά ανάσα κουρασμένη από το να λέει τα ίδια κάθε φορά που έρχομαι σε αυτό το δωμάτιο.

Πως έφτασα εδώ, εε; Σωστά. Όλα έχουν μια αρχή και η δική μου ξεκίνησε όταν συμφώνησα να επιτρέψω στους Αρχαγγέλους να με βοηθήσουν. Δεν τους εμπιστεύομαι ακόμη όμως τώρα είμαι απελπισμένη. Με τον Λούσιφερ εξαφανισμένο, τους γονείς μου να θεωρούνται νεκροί και την Μαξ να κλαίει κρυφά γιατί ανησυχεί για τον Άντι-Κρίστιαν, έπρεπε να δράσω κάπως.

Ο Γαβριήλ για κάποιον λόγο ήταν αυτός που πήρε τα ηνία να με συμβουλέψει. Προφανώς το Ξόρκι του Αγνού Φωτός είναι τέρμα επικίνδυνο και δεν υπάρχει επιστροφή από εκείνο. Δεν μπορώ να πονάω άλλο όμως, με τους γονείς μου μακριά και το μοναδικό άτομο που με αγάπησε να είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας.

«Δεν επέλεξα να είμαι δαίμονας, ξέρεις», απαντώ με υφάκι και κάθομαι στην καρέκλα στο κέντρο του δωματίου.

Το Ξόρκι του Αγνού Φωτός δεν έχει ξαναγίνει ποτέ. Δεν ξέρω πώς γνωρίζουν ότι υπάρχει τότε, αλλά μάλλον κρύβουν το πόσο σκατά πήγε τις άλλες φορές με το να με πείθουν ότι μπορεί να καταφέρω κάποια αλλαγή. Ξέρω πως δεν είμαι ο πρώτος δαίμονας που βάζουν εδώ μέσα με την ελπίδα ότι θα πείσω αυτή την φωνούλα να με ευλογήσει με την δύναμη της.

Με αυτά που έχω καταλάβει τώρα μια εβδομάδα που μπαινοβγαίνω από εδώ μέσα, σε περίπτωση που τα καταφέρω, η φωνή-αυτή η δύναμη τέλος πάντων-θα μου δώσει την ικανότητα να μπορώ να διαπεράσω το σκοτάδι και να το εξαφανίσω για πάντα. Είμαι σίγουρη πως τον Άντι τον έχει καταλάβει ένα σκότος και με αυτή την δύναμη θα μπορέσω να τον κάνω να σταματήσει την Αποκάλυψη.

«Δεν φαίνεται να σε πειράζει που είσαι ένας όμως», γελάει η φωνή και σηκώνω τους ώμους μου αδιάφορη.

«Μια χαρά ζωή έχω κάνει μέχρι σήμερα που ήμουν δαίμονας. Τώρα το μόνο που θέλω είναι να βοηθήσω τους ανθρώπους που αγαπώ».

«Το Ξόρκι του Αγνού Φωτός όμως σημαίνει ότι πρέπει να χάσεις έναν από εκείνους», μου υπενθυμίζει και στριφογυρίζω τα μάτια.

Ξέρω πως πολλά από αυτά που λέει είναι μόνο για να μου τσιγκλούν την υπομονή που δείχνω να έχω μαζί του. Θέλει να με κάνει οπωσδήποτε να τα παρατήσω ή να δει μέχρι που είναι τα όρια μου, όμως φροντίζω να έχω αυτοσυγκράτηση. Όσον αφορά τους στόχους μου είμαι-μπορεί να πει κανείς-αρκετά τρελή να τους κυνηγήσω μέχρι το τέλος.