#17 Τρόποι Διασκέδασης [#17ΤΔ] [ON HIATUS]

-Ο Λούσιφερ είναι νεκρός-

𝐵𝓇𝓎𝒶𝓃

Σε κάποιο από τα περιοδικά της Αλίκης είχα διαβάσει-χωρίς να της το πω, βέβαια, για να αποφύγω την κοροϊδία-ένα τεστ προσωπικότητας, συγκεκριμένα τι καριέρα μπορεί να ακολουθήσει μια νέα μητέρα. Όχι ότι είμαι λάτρεις των τεστ αυτών ή δίνω ιδιαίτερη σημασία, αλλά κάτι στο συγκεκριμένο με προβλημάτισε και νομίζω ήταν η απάντηση που πήρα.

Δασκάλα νηπιαγωγείου.

Ναι, ήταν γελοίο να με έβλεπε κανείς τότε να κάνω αυτό το τεστ, ενώ ο Σεργκέι βασάνιζε μπροστά μου έναν χαφιέ της αστυνομίας και προσπαθούσε να του αποσπάσει πληροφορίες. Δεν ξέρω τι με πείραξε τόσο στην απάντηση που πήρα από ένα γυναίκειο περιοδικό, αλλά μου αποτυπώθηκε, σαν εν μέρει να είχε ένα δίκιο ότι μπορεί να το ακολουθούσα αυτό στην ζωή μου, υπό άλλες συνθήκες.

Στρέφω την προσοχή μου προς τον Άσταροθ μετά από αυτό το τρενάκι σκέψεων και τον βρίσκω να με κοιτάζει με ένα περίεργο χαμόγελο, ενώ πετάει ένα μπαλάκι στον αέρα και φροντίζει να το πιάνει πριν πέσει κάτω. Μένω ανέκφραστος και πριν γυρίσω το κεφάλι από την άλλη πάλι, ξεφυσάω αργά.

Αισθάνομαι πολύ κουρασμένος και σίγουρα οφείλεται στο γεγονός ότι είμαι σχεδόν μια εβδομάδα με δυο ή τρεις ώρες ύπνου συνολικά. Ο Άσταροθ γίνεται όλο και πιο πολύ πόνος στον πισινό μου και εγώ πρέπει να τον νταντεύω σαν να του χρωστάω την ζωή μου. Όχι μόνο ότι ανέχομαι αυτόν και ό,τι περίεργο ζητήσει, αλλά πρέπει να χαρίζω χαμόγελα στον Αδάμ, ο οποίος είναι η έννοια του ναρκισσισμού και της απόλυτης αηδίας.

Ναι, σίγουρα με κυνηγάει να γίνω δασκάλα νηπιαγωγείου. Εννοώ, δάσκαλος.

«Μας δουλεύεις, Μπράιαν;» ειρωνεύεται ο Άσταροθ και όλοι παραμένουν σιωπηλοί.

«Ναι, ξέρεις, έχω πολύ ελεύθερο χρόνο να περνάω μαζί σου και όχι με την οικογένεια μου», αντιλέγω κάπως τσαντισμένος και κοιτάω πέρα την θέα από το κάστρο στο οποίο είμαι φυλακισμένος. «Ή περιμένουμε άλλο λίγο ή επιτίθεσαι στην καταστροφή σου».

«Βαριέμαι να περιμένω τόσο-»

«Ας μην ξεκινούσες πόλεμο», τον διακόπτω ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής μου ελαφρώς.

Αν και ξέρω ότι δεν είναι σωστό να του πηγαίνω μονίμως κόντρα, διότι είναι ικανός να κάνει απαίσια πράγματα, όχι μόνο σε μένα, αλλά και σε όποιον προσπαθώ να προστατεύσω, δεν μπορώ να συγκρατήσω τον εαυτό μου. Δεν τον αντέχω και τα έντερα μου γυρίζουν ανάποδα κάθε φορά που πρέπει να κάνω πως είναι ο αφέντης μου ή κάτι παρόμοιο. Ειλικρινά δεν συμφώνησα ποτέ να νταντέψω τον μεγαλύτερο μαλακά στην ιστορία όλης της ανθρωπότητας· ασχολίαστο το γεγονός ότι τον βοηθάω να καταστρέψει τον Παράδεισο.