Arc-1.2 (ဝမ်နင်ရဲ့)

Start from the beginning
                                    

[Fox:.....]ဘာလို႔ ငါ့Hostရဲ႕အျပံဳးေတြက ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းေနရတာလဲ၊ဒါတခုခု မေကာင္းၾကံေတာ့မဲ့ အျပံဳးေတြ၊

ဝမ္နင္ရဲ႕ဟာ ဒီေန႔ပဲ ခ်က္ခ်င္း ခြင့္ယူကာ ဝမ္အိမ္ေတာ္ကို ျပန္သြားေတာ့သည္၊သူအိမ္ထဲကို ဝင္လာေတာ့ သူအေဖဟာ မ႐ွိေပ၊အင္း ဒီခ်ိန္ဆုိ သူစာၾကည္္ခန္းမွာပဲေနမွာေပါ့၊သူအေမကေတာ့ အိမ္ေဖာ္သံုးေယာက္ကို တခုခုခိုင္းေနတာကို ျမင္လိုက္ရသည္၊ယြမ္နဥ္ခ်င့္ဟာ သူရဲ႕ေအးစက္ေနတဲ့မ်က္ႏွာထားကို ခ်က္ခ်င္းျပင္လိုက္ကာ...သနားစရာေကာင္းတဲ့ေကာင္ေလးပံုစံအစားထိုးလိုက္ေတာ့သည္၊သူဟာ အသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးႀကီးရဲ႕ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ကာ
"ေမေမ" ဟု ေခၚလိုက္သည္၊ အမ်ိဳးသမီးႀကီးဟာ လွည့္ၾကည့္ၿပီး ဝမ္နင္ရဲ႕ကို ျမင္ေတာ့ အံ့အားသင့္သြားၿပီးေနာက္ မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာကာ...
"သားငယ္...." လို႔ေခၚကာ ေျပးဖက္ေတာ့သည္၊ယြမ္နဥ္ခ်င့္ဟာ သူဘဝေတြ မိဘဆုိတာ ဘာမွန္းမသိခဲ့ေပ၊ အခုလုိ ႐ုတ္တရက္ႀကီး အဖက္ခံလိုက္ရေတာ့ ယြမ္နဥ္ခ်င့္တေယာက္ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမလဲမသိ ေၾကာင္အေနေတာ့သည္၊သူစိတ္ထဲတြင္ ဒီအမ်ိဳးသမီးႀကီးရဲ႕သားေပၚထား႐ွိသည့္ ေမတၱာကိုပင္ မေျပာပဲ ခံစားေနရသည္၊ဒါကို ဝမ္နင္ရဲ႕အ႐ူးေကာင္ဟာ သံုးႏွစ္လံုးလံုး သူအေမလာေတြ႔တာကို လက္မခံပဲ တိမ္းေ႐ွာင္ေနခဲ့တယ္၊ သူအေမဟာ သူစိတ္နဲ႔ အိပ္ယာထဲ လဲက်တဲ့အထိ လာေရာက္မေတြ႔ဆံုခဲ့ေပ၊ ခ်င္ေဟာင္ေမ့ရဲ႕စကားမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္သည္၊ဒါေၾကာင့္ သူခ်စ္တဲ့အမ်ိဳးသမီးေလးေသသြားေတာ့ ဝမ္သခင္ႀကီးဟာ သူ႔သားငယ္ကို လံုးလံုး လ်စ္လ်ဴရႈ လိုက္ေတာ့သည္၊

အမ်ိဳးသမီးႀကီးဟာ သူမ်က္ႏွာကို ကိုင္လိုက္ ခႏၶာကိုယ္တခုလံုးကို လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး စိတ္မေကာင္းတဲ့ပံုစံျဖင့္....

"ေမ့သားငယ္ေလး ပိန္သြားလိုက္တာ....အစားေကာ ပံုမွန္စားရဲ႕လား"

ဝမ္နင္ရဲ႕ဟာ မ်က္ရည္ေလးမ်ားဝဲလာၿပီးသူအေမကို ဖက္ရင္း...

"ေမေမ သားေတာင္းပန္ပါတယ္၊....ေမေမ့ကို သားအရမ္းသတိရေနခဲ့တာ....သား ေမေမ့ကို ရင္မဆုိင္ရဲလို႔ ေမေမနဲ႔မေတြ႔တာပါ...သားကို....သားကိုခြင့္လႊတ္လား"

♛𝐊𝐢𝐥𝐥 𝐓𝐡𝐞 𝐇𝐨𝐬𝐭♛(𝑠𝑦𝑠𝑡𝑒𝑚)Where stories live. Discover now