Siostra Lunia.

54

Cały dzień spędziłam z przyjaciółmi. Pod wieczór już prawie wszyscy teleportowali się do szkoły. Niby mogli by zostać tu, ale no nie mieliby gdzie spać. Został ze mną Remus i James. Ten pierwszy posiedział chwilkę i tak samo jak pozostali teleportował się tylko, że z tą różnicą, że on do domu. Stwierdził, że jak już się obudziłam i że jest ze mną James, to on wreszcie weźmie sobie długą kąpiel i wyśpi się w wygodnym łóżku. Cały czas mam tak jakby wyrzuty sumienia, że przeze mnie tak się martwili i zaniedbali? Mimo wszystko ich rozumiem. Jakby coś takiego przytrafiło się któremuś z nich to pewnie też nie umiałabym normalnie funkcjonować.

[J]-Ziemia do Wiktorii.-James pomachał mi ręką przed twarzą, a ja od razu się otrząsnęłam.

[W]-Hym? Mówiłeś coś?

[J]-Tak, ale już nawet nie pamiętam zbytnio co, bo nie słuchałaś mnie dość długo i nawet nie wiem od którego momentu. A teraz posuń się.

[W]-Wybacz.-Uśmiechnęłam się i po woli przesunęłam się robiąc tym samym chłopakowi miejsce. Po woli zaczynam odzyskiwać jakiekolwiek czucie w ciele i siłę. James od razu położył się koło mnie i przytulił.

[J]-Kocham cię wiesz?-Spojrzał mi w oczy z uśmiechem i złożył delikatny pocałunek na moim czole. Słodziak z niego.

[W]-Wiem i to bardzo dobrze. I ja ciebie też kocham.-Uśmiechnęłam się do niego i wtuliłam w jego ciało, które jak zawsze pachniało perfumami, których używa i które ja wprost uwielbiam, oraz nutką tego specyficznego zapachu eliksirów, które razem z Syriuszem czasem robią na potrzeby psikusów. Położyłam głowę na jego ramieniu i patrzyłam w sufit myśląc jak to będzie po ukończeniu szkoły.

[J]-Nad czym tak znów rozmyślasz i nie zwracasz uwagi na swojego przystojnego chłopaka?

[W]-Myślę jak to będzie po szkole. Czy nadal będziemy razem, a jeśli tak, to czy będziemy mieć dzieci? Coś w tym stylu.

[J]-Oczywiście, że tak! Będziemy mieć piękną gromadkę dzieci i będziemy mieszkać w małym domku z ogródkiem, a Syriusza adoptujemy jako psa. Czy to nie jest idealne?

[W]-Ale, że Syriusz jako nasz pies, czy to, że chcesz spędzić ze mną resztę swojego życia?-Uśmiechnęłam się od nosem, bo na prawdę chciałabym założyć z Jamesem rodzinkę.

[J]-No to i to. Tylko pomyśl.-Wystawił rękę przed siebie i narysował nią kółko.-My siedzący na ławce z naszą najmłodszą pociechą na kolanach, a reszta naszych dzieci bawiąca się z Łapą w berka.-Teraz to już nie mogłam powstrzymać śmiechu.

[W]-Jesteś niemożliwy. Ale tak to jest piękne, ale wątpię, by Syriusz się na to zgodził. Na dodatek jest możliwość, że biedak jeszcze jakieś pchły złapie! I co w tedy?

[J]-W tedy moja droga oddamy go Dorcas, by się nim zajęła. A Syriusza się jeszcze jakoś przekona.-Wyszczerzył się.

[W]-To jest na prawdę bardzo dobry plan na życie. No Panie Jamesie Potterze, nie spodziewałam się tego Panu.-Pokiwałam głową z aprobatą.

[J]-A dziękuję, dziękuję. Cóż, nie powiem, że nie jest mi przykro, że nie wierzy Pani w moje pomysły. no ale trudno się mówi.-Chłopak westchnął teatralnie.

[W]-Nie myślałeś kiedyś by zostać aktorem? Bo na prawdę dobrze ci idzie.

[J]-Może kiedyś myślałem. No bo kto by nie chciał oglądać Jamesa Pottera jako głównego bohatera jakiegoś filmu akcji.-Zaśmiał się.-A tak na prawdę to chciałbym zostać Aurorem, albo uczyć w naszej szkole Quidditch. A ty? Kim chcesz zostać?

[W]-Nigdy się tak nad tym nie zastanawiałam, ale chyba chciałabym uczyć w szkole zaklęć, lub pracować w Ministerstwie Magii.

[J]-Ambitnie, ale wiem, że ciebie na to stać.-Pocałował mnie w policzek i przykrył nasz szczelniej.-Dziś zostaje z tobą na noc.

[W]-Nie mam nic przeciwko. Dobranoc.

[J]-Dobranoc, śpij dobrze.-Chłopak bardziej wtulił mnie w siebie. Zamknęłam oczy i długo czekać nie musiałam, na Morfeusza, który dziś przyszedł dość szybko.

Dziś taki sobie rozdzialik, ale mam nadzieję, że się podoba. Następny będzie dłuższy, obiecuję!