Fillimi i Fundit

Kapitulli 69//Te Mesosh Prej Gabimeve

"What's bitch?" me pyeti tere entuxiazem Ema nga na tjeter e telefonit. Nuk e di ku e gjen gjithe kete energji qe ne 9 te mengjesit. Cfare dreqin ha kjo vajze?

"Ckemi Ema, asgje thjesht po pergatis mengjesin" Ema dinte dinte per gjerat qe une kisha bere dhe ajo me mbeshteti ne gjithcka. Ajo nuk eshte nga ata vajzat qe te gjykojne dhe te thonte te ndalosh edhe kur e ke gabim. Motoja e saj eshte 'Te mesosh prej gabimeve'. Edhe mua pelqen kjo shprehje. Nese nuk bejme gabime ne jeten tone atehere nga do ta dime se kush eshte  e verteta dhe e drejta?

"Hey ca do beni sot ju pellumba te dashuruar?" dhr qesha lehtaz me vete duke e mbajtur telefonin midis faqes dhe shpatulles per te pergatitur tostin.

"Nuk e di po besoj se do shikojm ndonje film ose ndonje gje tjeter" ju pergjigja duke hedhur gjalpin ne tigan dhe duke vendosur tostin francez qe mami ma gatuantr gjate gjithe kohes. Sa me ka marr malli per gatimet e saj.

"Iii feste prishese, ti nuk do te argetohesh fare"

"Ej shume faleminderit qe me ngrote vlersimin qe kam per veten eee" thash me sarkazem dhe e degjova ate tek zgerdhihesh

"Anytime bitch. Ej shiko sot kam vendosur te iki ne karaoe me disa prej miqeve te rinj dhe mendova se mos donit  dhe ju te vinit" Ema eshte nje nga ata persona qe ti do te doje ta kishe shoqe. Ajo eshte e shoqerueshme, e qeshur, entuziaste dhe teresisht llafazane dhe kjo me pelqen shume tek ajo,keshtu qe nuk eshte cudi qeajo ka zene me shume shok se une gjate qendrimit ne shkolle.

Ne fakt nuk eshte ide keqe, te shkoj ne karaoke eshte nje prej deshirave te mija plus them tja bej surprize edhe Leos meqe dje ai kishte organizuar nje mbremje madheshtore.

"E cfare Ema do vij" dhe degjova ate teksa berrtiste e egzaltuar.

"Seriozisht po flet, OMG ai te ka ngryshuar shume, une nuk kam arritur kurre te te nxjerr nga shtepia edhe pse kam perdorur forcen"filloi ajo te kujtonte kohet e shkuara kur ajo hynte nga dritjarja ime sepse nuk donte qe prinderit e saj ta merin vesh qe kishte ardhur tek une.

"Po besoj se po, por une kam qene me e forte se ty atehere. " ju pergjigja me ze te ulet. Akoma nuk arrij ta besoj qe ka kaluar kaq shume kohe. Epo nuk thone kot qe koha fluturon.

"Ej ne oren 9 ejani tek, prit ta lexpj se nu k i di hmfare keto rruget ketej" tha ajo duke mos folur per ca sekonda "Tek Enois, perballe..." filloi te shpjehonte ajo por e ndalova une

"E di se ku eshte Em, do te jemji aty pa merak. Ej shiko.... Leo ca ben?" thash duke qeshur kur Leo me erdhi nga mbrapa dhr fillo te puthte qafen time. Nuk  e kisha ndjer fare, se isha kaq e perqendruar tek biseda me Emen dhe rregullimin e pjatava.

"Ca ka moj, ca pate?" berrtiti Ema

"Nje bjond vagabond me kapi pa pritur, mendoj se do raundin e dyte"i thash duke qeshur. Ai futi doren poshte bluzes sime dhe une renkova pak. Nuk ka rendesi sesa  here me prek, rezultati eshte gjithmone i njejti

" Iuu nuk kam nevoje ti di keto gjera, o Haris do me dalin enderr naten tani o goc ju te dy siper njeri tjetrit, oh zot me ruaj mend e kokes" dhe Leo filloi me te zgerdhire. Une u skuqa dhe po imagjinoja Emen te bente kryqin edhe pse ajo eshte nje nga ateistet me te medhaja qe njoh.

"Ne 9 do jemi aty" i thash dhe Leo ma mori telefonin nga dora dhe e mbylli

"Ca pate?"

"Tani je e imja, shoket mend te presin" duke me perplasu lehtaz pas murit dhe duke vene buzet egersisht siper te mijave.

****
"Bjondo shiko atje eshte nje piktor"dhe nuk prita per prgjigjen e tij po vrapova si nje femije i vogel drejt dhurates.

"Pershendetje" ju drejtova nje burri me floje te zeza dhe sy ngjyre te arte. Ai ishte rreth te 60 por vetem pak floke te argjenda dukeshin ne horizont. Ai te jepte pershtypjen e nje personi te mire me nje histori te fshehur nen te.

"Me se mund tju ndihmoj?"

"Doja te na benit nje portret" dhe terhoqa prane vetes Leon qe po rrinte paksa i vecuar.

"Me kenaqesi. Uluni ketu" tha dhe trejtoi doren tek nje nga stolat e sheshit. Te dy u ulem afer njeri tjeterit.

Ai rregulloi penelat, beri tabllone dhe po na shikonte me intesitet. Besoj qe te merte tiparet tona. Nuk ndihesha ne siklet nga veshtrimi i tij ashtu sic ndihem nga njerzit e tjere. Ate e rrethonte nje aure  gezimi dhe maturie. Se di pse por ai me kujtoi menjehere gjyshin tim.

Qendruam rreth 20 minuta pa levizur, por piktori na tregoi shume histori te ndryshme per jeten e tij. Se si kishte humbur te dy femijet ne burg sepse ata ishin ngaterruar me gjera qe ai nuk donte ti permente dhe gruaja e tij kishte himbur jeten nga nje semundje e re de e kockave.

Kjo na pushoi te dyve. Sepse e dija qe e njejta gje do te me ndodhte  dhe mua nje dite.

Nuk kam dashur tja tregoj Leos por gjate ketyre dy javeve te fundit gjendja ime eshte perkeqsuar. Nuk arrij dot te fle gjume dhe vjellja e gjakut po behet gjithmone e me e shpeshte.

Por kur shikoj syte tij, ate fytyren qe mua me sjell shprese dhe shtyse per te jetuar, arrij te mbledh veten dhe ti fsheh sa eshte  e mundur keto pasoja te ndyra qe jeta hodhi mbi supet  e mi.

"Mbarova" tha ai me krenari teksa beri dhe dicka te fundi ne te.

U afruam te dy dhe u mahnitem nga ajo cfare na pane syte. Ajo pikture ishte magjepsese. Ai kishte ikturuar qe nga pjesa e mesit dhe lart. Piktura dukej shume reale dhe ngjyrat e ndezura i dukeshin sikur vallzonin ne ate harmoni.

Donim ti paguanim me shume se cmimi fillestar sepse ajo pikture ja vlente per shume me shune  , por ai nuk pranoi asnje qindarke me shume.

"Shkoni ne shtepi dhe beni shume femije te bukur" tha papritur dhe te dy ne ngelem me goje hapur.

"Mund te vesh bast per kete"tha Leo dhe i dha doren piktorit.

Nje dite e cuditshme sot

°°~°~°~°~°°~°~°~°~°~
Hello there👋
Nje kaitull jo fort i mire por iahte thesht nje mbushes. Behuni gati per kapitullin tjeter sepse do ti ngaterroj pak si shume gjerat😗😗😏😏

Kjo pjese i dedikohet Onny_onn Herraa12 brixhildatanushi

Naten cika😘