Fillimi i Fundit

Kapitulli 50// Pse Dreqin Nuk Jam??

(shpresoj tju pelqej monologu i Leos me poshte, eshte cik i gjate por beni mire mos ta humbisni😋)

E di qe dicka shkoi keq, e ndjeja kudo;ne trup ndjeja shume dhimbje sikur dikush po me priste cdo pjese. Sikur njemije shpata po hiqnin cdo gjymtyre. Mendja ime ishte aq e lodhur saqe nuk kisha asnje pike fuqie sa per te hapur te pakten syte. Por dhimbja qe ndeja ne kraharor ishte ne nje nivel me te larte se te gjitha keto te mbledhura se bashku.

Doja te ulerisja, te berrtisja qe po ndjej dhimbje, doja Leon prane meje, doja qe ai te me ledhatonte dhe te me thoshte qe e gjithe kjo do te kalonte, por smundesha.

E para nuk munda te levizja as duart, mos te permendim faktin qe nuk doja ta shqetsoja bjondin tim. Smund ta fusja edhe ate ne kete zullum te cilen ndodhesha prej kohes. Nuk dua qe ai te shkeli ato llogacet me lluce ne te cilen une jam kredhur. Jo me mire ta perjetoj kete dhimbje vete sesa dikush tjeter te vuje me mua.

"Harisa" ishte ajo cfare degjova afer meje. Ishte nje ze i ngrohte qe ne te njejten kohe shpreh shqetesim, por edhe pendim. E dija kush ishte. E ndjeja ne shpirt. Leo ishte aty afer meje dhe kishte vendosur doren e tij siper times.

E dija qe isha ne spital, mund ta nuhasja ate aromen e antibiotikeve ne te gjithe dhomen. Por kishim edhe zhurmen e rrahjeve te mia te zemres qe degjohej qarte.

Doja ti thosha Leos qe te largohesh. Te shkonte ne shtepi, te me harronte njehere e pergjithmone. Doja ta beja, por nuk mundesha. Nuk isha aq e forte. Smundesha dot as te hapja syte qe ta shikoja edhe njehere ate djale qe hyri ne jeten time per shkak te nje puthjeje idiote.

Nuk isha e sigurte se si te ndihesha. E doja Leon te ishte afer meje, doja buzet e tij mbi te mijat. Nuk mund ta besoj qe jam kaq egoiste dhe egocentike. Bota nuk rrotullohet rreth meje. Une nuk mund tja ndyshoja mendjen atij. Nese ai do te qendroj me mua atehere le ta bej,nuk do te hap goje, nese ai do te vuaje me mua le ta bej. Boll jam vrerosur gjithe keto kohe per ceshtje qe sme perkisnin mua ne rradhe te pare.

"Vogelushe jam ketu a me degjon?" ishte zeri i bjondit qe degjohesh pavarsisht zhurmave qe bente kjo aparature idiote.

Nje zot e di se sa dua qe te leviz tani, te ngrihem dhe ti them te dua,por nuk mundem, thjesht sjam mjaftueshem e forte. Pse dreqin nuk jam??

"Thone qe njerzit qe jane ne koma mund te degjojne gjithcka, keshtu qe une mora guximin dhe po te flas" filloi  ai te nxirrte ato cfare ndiente me nje ze paksa te mekur. E vija re ate ngurimin qe po bluhesh ne mendjen e tij, dhe dukesh qe ai po bente lufte me veten nese duhet te mi thoshte.

Pra kjo ishte arsyeja pse nuk arrij dot te leviz. A do mund te sherohem? A do mund te ngrihesha ndonjehere nga ky shtrat me eren me te keqe qe kam ndjere ndonjehere?

"Nuk e di pse se kam thene ndonjehere, por ti je gjeja me e bukur qe me ka ndodhur ne jete" dhe zemra ime filloi te rrihte shume po shume shpejt.

"E di Harisa qe jeta ime ka qene nje lemsh i vertete. Une isha nje nga keta adoleshentet tipik qe duan te shijojne cdo moment pa e vrare mendjen per pasojat. Shkoja ne cdo party. Dehesha dhe tymosja sikur te ishte dita ime e fundit dhe nje gje coi ne nje tjter dhe une perfundova lideri i nje skuadre kriminelesh. E di  e di qe nese ti do te ishe zgjuar tani do te me kishe mare me shqelma bythes. Dhe totalisht e meritoj, por isha i depresionuar, duhet te beja dicka qe te hiqja mendjen. Ka ndodhur qe kur kam qene rreth 14 vjec, atehere kur.... kur prinderit e mi u ndane Harisa. E di qe kurre nuk te kam treguar per familjen time dhe me vjen keq, jam treguar nje tr*p i vertete. Ishte shume e veshtire per mua ta perballoja ate situate muti ne te cilen me kishin futur. Mamaja ime iku dhe mori me vete edhe Devanin , vellain tim te vogel Harisa. Ai ishte vetem 10 vjec. Akoma arrij ti degjoj ulerimat e tij kur ata na ndane. Ato vazhdojne te luhen ne koken time ai  nje kasete e prishur. Por qekur ti hyre ne jeten time, nuk kam pasur me makthe, skam degjuar me te berrtitura, madje shpeshhere te kam enderruar ty. Nuk do te genjej qe e kisha enderruar shume shpesh heren tone te pare dhe me pelqeu shume,me shume se cdo gje tjeter dhe e di pse? Sepse une te dua. Dreq besoj se te kam dashur qe ne momentin e pare qe te pash. Me quaj te cmendur, te fiksuar, te bezdisur, ngaterrestar, por une kisha nje arsye pse bera kerkime per ty, pse erdha ne shkollen tende, pse te ndoqa pas cdo turni qe ti dilje. Sepse te dua Harisa me shume sec do gje. Me shume sesa veten time dhe ti duhet ta dish qe une jam shume i bukur keshtu qe kjo do te thote shume. Vogelushe zgjohu, te pergjerohem. Kemi akoma shume deshira per te plotesuar, shume dite per tu dashur, por ti duhet te ngrihesh me degjon duhet te ngrihesh" dhe ndjeva aromen e tij afer fytyres time dhe papritur dicka e ftohte me lagu faqen.

Ishte nje lot. Jo i imi, por i tij. Ai po qante, per mua. Kaq shume vlej per te?

Dua te ngrihem. Dreq dua ate te me preki perseri, por pse dreqin nuk mundem? Po perpiqesha te ngrija doren time te djathte ne te cilen ai kishte vendosur te tijen. Doja ti thosha qe edhe une ndjeja te njejten gje dhe qe perfundimisht do ti jepja nje shqelm ne gjenitale. E meritonte.

Kur monitori filloi te bente nje zhurme shurdhuese.

"Harisa, harisaaaa" filloi te berrtiste ai dhe mua me zuri paniku. Cfare po ndodhte?

Kur ndjeva hapa te tjere qe vershuan ne dhome.

"Doktor pulsi i saj po bie" tha dikush, nje femer me shqetesim ne te majten time.

"Cfare po ndodh doktor, cfare po ndodh" filloi te uleriste Leo.

"Nxirreni ate jashte" tha doktor Pauli duke prere me gershere pjesen e rrobes.

"Harisaaaa" thirri Leo ne largesi. Nuk e di pse mu duke si nje lamtumire. A ishte kjo nje lamtumire? Mos valle do te vdisja?

~¶°~°~°~°~°~~¦~¦~¦~
What's people? 😗
Ju pelqeu pjesa? Si mendoni ta mbyll ketu librin fare?😂😂😅

Cuditerisht  ngela pa pytje te tjera😅 sme ka ndodh ndonjehere kjo. Epo besoj se jam dhe une e tronditur nga pjesa😏

Gjithsesi kalofshi bukurrrrrrrr😍