Fillimi i Fundit

Kapitulli 13//Lutja

Harisa POV

Ai po qendronte perpara meje me nje shikim pyetes. Po priste nje pergjigje. A doja te shkoja me te? Kisha shume mendje te ndryshme dhe fytyra e tij engellore mund te bente qe kjo pjesa e erret e imja te fitonte,por me mire ta refuzoj,ne fund te fundit une nuk e njoh fare ate. Si mund te shkoj me nje te panjohur. Nga e di une qe ai nuk eshte ndonje manjak?

Pikerisht nuk kam nga ta di.

Sapo do hapja gojen qe ta refuzoj kerkesen e tij dikush na nderpreu.

"Harisa" thirri Mateo dhe po merrte fryme me veshtiresi. Po ky cfare do tani. Shpresoj mos te filloj prap me ofendimet e tij,sepse nuk besoj se do te rezistoj me. U afrua afer meje,bashkoi duart e tij me te mijat. U ndjeva mire kur duart tona u bashkuan. Me duket sikur cdo gje do te shkoje me se miri. Por edhe pse enderrat e mija jane te medha e di qe kjo nuk ka per te ndodhur ndonjehere.

"Me fal,me vjen shume keq. Nuk doja te te lendoja,u tregova nje budalla"filloi te shpjegohej ai.

Nuk dija cte thosha. Ai po me kerkonte falje. A duhet ta fal? Jo nuk mundem. Fjalet e tij jane te rrenjosura keq ne zemren time. Ai ska besim tek une. Ai sme vlerson. Mendon se une nuk ja vlej. Ne qofte se me ofendoi njehere,jam e sigurte qe do ta bej perseri. Asgje se ndalon ate te me lendoj perseri. Me qellim ose Jo ai ka lene nje plage ne zemren time qe nuk do te sherohet lehte. Ai ka ndryshuar kaq shume.

"Nuk mundem Mateo,nuk mundem te te fal. Ti me lendove dhe nese me ke njohur sado pak gjithe keto vite do ta dije qe une sdo ta beja kurre ate gje"

Po perpiqesha shume te mbaja lotet brenda. Po kafshoja buzen e poshtme qe ti ndaloja,por se di se edhe per sa kohe do te jem e afte ta bej.

"E di u tregova nje trap, me fal qe te lendova Harisa,por te te shoh me nje mashkull tjeter me beri.... Ufffff ti sdo e kuptoje" leshoi duart e mia dhe I kaloi ne flokun e tij. Ishte nervoz.

"Harisa do vish?" Tha nje ze pas meje. Oh dreq harrova fare qe Leo ishte aty. Ai e ka degjuar te gjithe biseden tone. Ndihem e turperuar tani. Kjo gje nuk duhet te ndodhte.

Ktheva syte nga Mateo. Ai ishte I xhindosur dhe i inatosur. Arrija ta dalloja nga menyra qe ai e shikonte Leon. Kisha frike tani prej tij. Ai po e shikonte sikur ishte gati ta vriste dhe e di qe Mateo ka marre mesime karateje kur ka qene I vogle dhe di te vetmbrohet. Ai qe me shqeteson eshte Leo.

Me pas shikimi I Mateos ra mbi mua. Ai po me shikonte ngultas. Donte qe une te qendroja me te dhe te mos shkoja me Leon. Kjo ishte gjeja qe deshiroja me shume tani,por nuk mundem ti harroj dot fjalet e tij,ato po luheshin pa pushim ne koken time si nje kasete e prishur.

Ai me quajti.. nuk ma ze goja ta them. Nuk dua as ta coj neper mend,por cfare ti bej kesaj te shkretes qe nuk pushon se menduari.

Nëse shkoja me Mateon, do te ndjehesha keq,por ndoshta Leo mund te me qetesoj.

"Une do te shkoj me Leon" I thash dhe tani Mateo dukej se do ta vriste me te vertete. Leo buzeqeshi I vetkenaqur.

"Ti do te vish me mua" dhe Mateo ma kapi doren fort dhe me terhoqi pas vetes.

Nuk mundem te shkoj me te.

"Me lesho!" Berrtita por ai vazhdonte te me terhiqte.

Kur ndjeva nje dore tjeter qe me terhoqi pas vetes duke me shpetuar nga Mateo.

Ai u kthye I xhindosur nga ai dhe u afrua dy hapa afer. Tani ata ndodheshin vetem ka centimetra larg njeri-tjetrit dhe arrija ti dalloja venat qe u kishin dale. Mateo eshte gjaknxehte,por edhe Leo duket qe nuk ngelet mbrapa. Nga pamja ne fytyrat e tyre dukej qe do te shperthente nje sherr,keshtu qe pa humbur kohe u futa mes te dyve,duke e shtyre Mateon.

"Mateo qetesohu dukesh sikur do ta vrasesh" I thash dhe duart ishin ne kraharorin e tij te ngrohte. U skuqa pak dhe I hoqa menjehere duart qe atje.

"Ta vras?" dhe qeshi ne menyre te frikshme.

"Vrasja eshte gjeja e fundit qe po mendoj per te tani,ne fillim dua ta torturoj" dhe Po filloja te kisha me te vertete frike nga ai tani.

"Mateo e kupton se cfare po thua?"

Ai mori fryme thelle dhe filloi te fliste me nje ton me te qete.

"Harisa mos shko me te" perseri po me cudit. Pse nuk duhet te shkoj me te? Me siguri Mateo ka frike se mos ai me ben ndonje gje. Ai me mendon si nje moter te vogel qe duhet ta mbroj. Por une nuk kam me frike. Kam vendosur te luftoj tashme.

"Nuk mundem te vij me ty" ju pergjigja me ne fund.

"Pse" dhe po me shikonte me ato syte e embel.

"Mirupafshim Mateo" shkova drejt Leos qe ishte mbeshtetur ne motorrin e tij. Nuk e ktheva koken mbrapa as per nje cast sepse e dija qe ne  qofte se e do ta beja do te kthehesha tek ai pa e menduar dy here. U tregova e forte. Leo me ofroi kasken dhe une e vura ne koke. Hipa mbrapa ne motorr,rrethova duart rreth belit te tij dhe mbylla syte duke humbur ne erresire.

************

Ja kjo eshte pjesa per sot. Si ju duket? Me vjen keq qe keto kapituj kane qene pak te merzitshem dhe me shume drame,por ne kapitulli tjeter do te keni romance😍

Nuk kam qene shume e frymezuar keto kohe vetem e lodhur madje sot jam teresisht e keputur sepse pata ndeshje,por e bera sepse gjysmen e bera qe dije dhe doja ta perfundoja. Tranjerja po na e mer shpirtin. Sot kam ngrene nja dy te berrtitura te mira qe do I mbaj mend per tere jeten. Do me persekutojne ne enderra😂😂😂

Doja tju thoja qe faleminderit qe e lexoni kete histori,dhe mos harroni te votoni. Kur ju e beni ndjehem shume e lumtur,madje qesh si nje manjake. Me pa njehere mami dhe Tha ca ke moj te ka shkruajtur ndonje cun.  Normale qe e kundershtova.

Gjithsesi dua qe ta dini qe me beni shume te lumtur qe lexoni kete histori. Mirupafshim my minions tani do iki te ha nje pice🍕