Fillimi i Fundit

Kapitulli 48// Nuk Eshte Nevoja Te Jesh Perfekte

"Seriozisht tani mos me thuaj qe nuk te pelqeu gatimi im?" e pash me sy vajtues dhe duke formuar rrathe me gishtin tregues mbi kraharorin e tij te zbuluar. Ai ktheu syte per disa sekonda pastaj i drejtoi perseri nga tavani.

Pasi hengrem shkuan ne dhomen time dhe ishim ne krahet e njeri tjetrit. Une po perpiqesha te filloja nje bisede por sa bere qe hapja gojen per te folur ai me dhuronte nje puthje qe te linte pa fryme, pra me pak fjale kjo konsistonte me nje duel te pafundshem ku ai dilte fitimtar.

"Ehh nuk ishte keq" tha ai me nje ton mointeresimi dhe mbylli syte duke shmangur shikimin tim te merzitur.

"E di cfare ti je nje njeri pa shije, sepse cdokush qe ka provuar gatimet e mija kane thene qe ishin te shkelqyera" dhe bashkova gishtin e madh me gishtin pasardhes per te formuar shenjen e perfeksionit qe shefat e guzhines e bejne shpesh.

Por fjalet e mia nuk e preken fare ate. Ai kishte mbyllur syte, me njeren dore poshte kokes se tij dhe me tjetren e kishte vendosur poshte times.

Kjo eshte e cuditshme ai zakonisht reagon kur i cenohet krenaria por tani po rri i urte si pule

U ngrita pak per ta pare dhe vura re qe frymarja e tij ishte me e avashte, krahet i kishte te tendosura. Ate e kishte zene gjumi.

Buzeqesha me vete ne faktin qe ai me ngjante me nje femije te madh. Ai ishte aty i shtrire ne krevaten tim sikur asgje mos te kishte ndodhur.

Ndonjehere mendoj se nuk e meritoj ate. Qe kurre nuk kam qene mjaftueshem e mire per te pasur dike ne jete. Kjo lidhet me besimin e pakte qe kam mbi vetveten, por tani kam filluar me te vlersuar gjithcka timen.

Nuk duhet te jem perfekte qe te plotesoj nevojat e dikujt tjeter. Ne fakt eshte krejt e kunderta. Une ndihesha bosh sepse nuk kisha dike prane meje dhe boshllekun e mbushja duke urryer vetveten. Kjo ishte dicka qe e beja gjate gjithe kohes. Por jo me. Nuk kam nevoje te jem perfekte qe ti pelqej dikujt dhe bjondi qe eshte i shtrire afer meje e provon kete.

Thjesht duhet te jem kjo qe jam pa filtra, genjeshta dhe egoizma. Vetem une, nje Harise qe e do jeten dhe qe deshiron qe te duhet.

Teksa po admiroja bicepset dhe 6 plakat e barkut te tij me filloi nje kolle e papritur. Kjo eshte e keqja e kesaj semundjeje. Nuk te jep as lajmin me te vogel se kur dreqin do te godasi.

Vura doren perpara gojes per te parandaluar zhurmat dhe me tjetren mbulova Leon. Nuk doja qe ai te semuresh. Vesha shapkat nje bluze me menga te gjata qe arrita te gjej ne erresire, telelefonin dhe u arratisa nga dhoma.

Mendja po me vinte anes dhe po perpiqesha te mos zgjoja Leon, keshtu qe po e mbaja te kollituren brenda vetes.

Zbrita me ngadale shkallet duke mbajtur doren mb parmaket e shkalleve per mbeshtetje. U ndjeva kaq e drobitur krejt papritur saqe mendova se per nje moment do te me binte te fiket,por e mbajta veten. Per Leon. Nuk doja qe ai te me gjente ne mengjes shtire mbi dysheme si ndonje e pastrehe.

Kembet mu marrosen dhe per pak desh rashe nga shkallet por vura te dyja duart mbi parmake dhe arrita te shpetoja nga nje thyerje qafe.

Mblodha te gjitha forcat qe kisha, u ngrita ne kembe dhe shkova tek banja e miqeve.

Mbylla deren dhe vendosa te dyja duart mbi rubinet duke e hapur ate dhe e lash ujin te rridhte. Pash se si gjaku qe po linte gojen time po bashkohesh me pastertine e ujit. E pash ujin nga nje kendeshtrin tjeter. Ai mu duke si lotet qe une kaq shume kam qare.

Si eshte e mundur qe e kisha harruar dhimbjet qe te jep kjo semundje? Menyren se si te ben te ndihesh kaq e pashprese. Sigurisht, isha e dehur nga gezimi i dashurise. Ajo me ofroi nje rruge shpetimi nga te gjitha ato gjerat qe une kisha provuar me pare.

Si dreqin eshte e mundur qe tani do doja te vdisja?

Te shpetoja nga gjithe keto dhimbje qe po ndjej ne gjoks. Por me e bukura eshte qe gjaku nuk ka per te mbaruar. Ai po vazhdon rrugen e tij te daljes.

Duhet te beja dicka qe ta ndaloja kete por cfare? Une sdija as gjene me te vogel per kete semundje. Sigurisht qe gjithmone kam qene kureshtare te dija me shume, por sa here qe ulesha perpara kompjuterit gishtat e mi ngrinin. Nuk donin te punonin. Eshte sikur mendja ime nuk donte me te njihte relitetin e ftohte te kesaj bote.

Zgjidha me e rendesishme qe mund te bej eshte te mar doktor Paulin qe te me keshilloj dicka per tu qetesuar.

Jo nuk duhe ta merja. Ai theu besimin tim duke i thene Mateos per semundjen. A duhet ti besoj perseri?

Ne djall te veje gjithe kjo pune. Une dua vetem qe kjo dhimbje te ndaloje tani dhe qe Leo mos te mari vesh per asgje gje cfare ndodhi sonte.

Keshtu qe kaperceva krenarine time dhe e mora ne telefon.

Ishte ora 1 e mengjesit keshtu qe besoj se ai nuk do te jete zgjuar, vetem nese eshte ne turn nate.

Zilja ra 4 here kur dikush u pergjigj

"Alo" tha ai nga ana tjeter e telefonit. Zeei i ti Ishte i plogesht keshtu qe besoj se ka qene ne gjume. Kjo me ben te ndihem pak fajtore.

"Alo doktor Harisa jam. Me fal qe te zgjova por..."dhe u kollita shume fort duke e rrezuar telefoni nga dora. Shava nder dhembe dhe e mora perseri.

" Harisa a je mire? " me pyeti ai me nje shqetesim nen ze.

"Doktor nuk p-pooo mund-e-m dot te nda-loj kollen" thashe neper dhembe me aq fuqi sa kisha qe ti formuloja fjalet sa me te qarta.

"Erdha" ishte gjeja e fundit qe degjova prej tij perpara se gjithcka te behesh mjergull dhe une te humbisja ne boten e erresires.

~°~°~°~°~°~°°~°°~°~°~°~°~

It's snowing❄️❄️❄️⛄⛄
Kjo esjte debora e pare per kete vit per mua dhe kaluam shume bukur, pervec faktit qe rashe me kembe perpjete, por sillunki sikur nuk ua thashe kete😂😂

Ok kjo ishte pak kot, por pak me vone do filloj nje zenke keshtu qe me duhet ta beja. Do shikojm pak si shm grushta ne pjesesn tjeter💪

Pra a jeni gati per aksion😲😲

Keep staying beautiful😍😍