Fillimi i Fundit

Kapitulli 22//Kujtimet e femijerise

Harisa POV

Ndodheshim ne makinen e Mateos dhe une po drdhesha nga gjithe ai zemerim qe me kishte pushtuar. Po si guxon ai te me thote qe po i lutesha atij per falje. Me ngjante vetja si nje kone e braktisur qe kerkon qe dikush ta adoptoj perseri. Ai duhet agjesuar madje sa me shpejt. Zakonisht nuk jam kaq e dhunshme po ai po nxjerr ne pah anen time me te keqe.

Ai arrogant dhe prepotent i dreqit. Do ta vras. Per zotin lart qe do ta vras.

"Akoma po e vret mendjen per te?" Me pyeti Mateo me nje buzeqeshje ne fytyre. Nuk e kuptoj se si mund ti duket per te qeshur kjo situate. Mua me duket shume fristante dhe e katranosur.

"Po ti cfare dreqin ke qe qesh?" E pyeta ftohte. Nje zot e di se si po e luftoja deshiren per ta qelluar me kepuce edhe kete idotin qe eshte me mua ne makine. Ai nuk eshte me i mire se shoku i tij. Akoka nuk ma ka sqauruar mire kete muabet.

"Po ti cfare doje ne shtepine e tij?" E pyeta. Nuk do te levizja nga makina e tj pa me kthyer ai nje pergjigje te kenaqshme. Edhe pse shume lehte ai mund te me levizte qe atje me gjithe ato muskuj qe ka. Ato muskujt te bukur. Qe kam nje deshire te madhe per te kaluar duart siper tyre.

Boll mendove per te perverse.

Syte i kisha te ngulur ne syte e tij dhe nuk doja ti hiqja. Ato me shkaktonin nje dridhrime sa here qe i shikoja atehere dhe tani me ndodh e njejta gje.

Ai me dhuroi nje buzeqeshje te vogel dhe ngriti syte lart drejt qellit dhe po qeshte mbytraz. Sikur une te kisha dicka ne fytyre qe e beri ate per te qeshur.

Mos kam me tere mend dicka ne fytyre?

"E mban mend kur thyem dritaren e zoti Anton?" Dhe humori i tij ishte permiresuar nga i zemeruar qe ishte pak me pare kur dolem nga shtepia.

Zoti Anton ishte nje burre i vjeter dhe gernjar qe jetonte ne fund te rruges ne shtepine tone te vjeter ne New Jersey dhe i kishte inat femijet. Oh sa e urreja ate person. Shpresoj mos ta shikoj me kurre.

"Po" ju pergjigja pa e kuptuar ku do te dilte. Mos ndoshta eshte transferuar edhe ai ne Kaliforni? Mos,kjo do te jete nje makth.

"E mban mend kur thyem xhamin e shtepise se tij dhe ai doli duke na berrtitur?" Buzeqesha me kujtimet e shkuara. Kur ishim femije ne ishim te pandashem .

"Po ai ishte terbuar" une sapo kisha pare nje emison televiziv per terbimin e qenit dhe mendova se edhe ai ishte i terbuar.

"Po ti mendove se ishte nje qen i terbuar dhe the se po te na kafshonte do te na ngjiste semundjen" cfare?? Si ka mundesi qe ai e mban mend kete mund te kete kaluar me shume se 10 vjet qe atehere.

"Ti e mban mend ate?" Dhe po perpiqesha te kontrolloja rrahjet e shpejta te zemres nga gjithe ai emocion. Ai e mban mend,ai i mban mend te gjitha.

"Po sigurisht qe po si mund ta harroj ate shupalke,me duket se me dhemb akoma" dhe po ferkonte faqen qe ai i kishte sjelle.

Qesha nen ze dhe ula syte ne prehrin tim. Ai hengri me te vertete nje shuplake por per te me mbrojtur mua. Kur ai doli nga shtepia i terbuar filloi te na ndiqte nga mbrapa. Une rash dhe Mateo doli perpara meje duke hapur krahet qe te me mbronte nga ai. Dhe zoti Anton e qelloi. I ngeli nje jave shenja e gishtave te dores. Dhe sa here qe ma kujtonte ja puthja faqen qe i kishte sjelle ai.

U perkula pak perpara dhe e putha lehte ne faqe. Faqet mu ndezen dhe duart mu djersiten. Ai u kthye nga une i hutuar por pak pas sekondash ai me dhuroi nje nga ato buzeqeshjet e tij te embla.

"Po kjo per cfare ishte?" dhe vuri doren tek pjesa qe e kisha puthur dhe kishte nje pamje te hutuar por dhe nje buzeqeshje te lehte mbi fytyre.

Kjo me beri te skuqem edhe me shume. Mos ndoshta ai e pelqeu puthjen time?

Jo se besoj. Dhe duket te ndaloj te mendoj per te ne kete menyre. Po behem e fiksuar tani.

"Epo meqe me shpetove dhe mos kujto se i kam harruar ato qe me the ate dite"

Shikimi i tij u tendos por ai e kamufloi pothuajse menjehere. E di qe atij i dhemb,por mua me dhemb akoma me shume.

"Me duket se me solli tek kjo tjetra" dhe vendosi gishtin tek faqa tjeter duke nenkuptuar qe donte nje puthje edhe ne ate faqe.

"Po sigurisht ja sa te heq kepucen dhe te te le nje vule sic bera ne fytyren e shokut tend" dhe ai filloi te qeshte si i marre. Edhe une fillova te qeshja nga pamja e fytyres se Tomit kur i solla. Ajo ka per te qene nje nga kujtimet me te bukura qe kam per te mare me vete.

"Jo faleminderit,por preferoj te jetoj" tha me te qeshur dhe ndezi makinen.

********************************

A/N: Si jeni njerez te dashur?

Une tani po vjedh pak wi-fi nga komshiu sepse nuk kam ofert dhe leket po i kursej per te blere nje dhurate per vete per Krishtlindje meqe askush nuk shqetesohet te me bleje dicka.

Kur e pash tani qe historia ime kishte vajtur me shume se 500 shikues kam berrtitur me te madhe. SHUME SHUME SHUME SHUMEEEEEE FALEMINDERIT TE GJITHEVE. JU DUA SHUMEEEEE.

Ps: shume faleminderit qe votoni dhe e lexoni kete histori.

Ps: po vdes per te ngrene po shkoj te vjedh ndonje gje nga bufeja sa nuk eshte mami ne shtepi. Bye bye😍😍