Carpe Diem {N.H}

Chapter Fifty-Nine

🌸Puck🌸

"Ik kan het niet," "Wat niet?" Floor kijkt me vragend aan. "Ik kan het niet,"
Herhaal ik. "Wat kun je niet?" Herhaalt ook zij. "Met Niall op date," mompel ik met mijn handen in mijn haar. "Hij is je vriend, Tuurlijk kun je dat wel," dan besef ik me dat Floor nog van niks af weet. "Okay luister," ik leg haar het hele verhaal uit en haar mond gaat steeds veder open hangen. "Wat een klootzak," mompelt ze. "Weet ik," zucht ik. "Maar ik houd van die klootzak," jammer ik vervolgens waarop ze haar hoofd lichtjes schud. "Hoe laat komt hij je halen?" Ik kijk op de klok boven mijn bureau.

"Over een uur!" Krijs ik gestrest. "Oh lord," zucht ze. "Waar komt hij je halen?" "Hier, op het werk," antwoord ik zachtjes en loop een rondje. "Hoe zie ik er uit?" "Moe," flapt ze eruit. "Daar heb ik iets aan," grom ik. "Je ziet eruit als jezelf?" Ik kijk haar me grote ogen aan. "Ik zie er dus niet uit!" Als ik mijn rugzak van de vloer pak en opzoek ga naar mijn portemonnee word er op de deur geklopt. "Kom maar," roep ik. "Niall, welkom," hoor ik Floor zeggen met een hoop sarcasme in haar stem. "Ben je klaar?" Vraagt hij me, Floor negerend. "Hey, jou uurtjes gaan wel heel snel," lacht ze.

"Shut The fuck up," grom ik. "Wat zoek je?" "Geld," ik kieper mijn rugzak om op mijn bureau en kijk er vervolgens in. Een briefje van vijftig ligt op de bodem. "Hebbes, zo terug," ik pak het uit de tas en ren het kantoor uit naar beneden de stad in. In de stad koop ik een zwarte skinny jeans en een licht blauw mouwloos hemdje voor dat ik terug loop en me in de wc's omkleed. Mijn haren doe ik in een hoge staart en hurk neer om mijn veters te strikken. Als ik op mijn horloge kijk zie ik dat ik een half uurtje weg ben geweest. Zo snel als ik kan ren ik naar boven en gooi de deur van het kantoortje open. "Wow," mompelt Niall. Floor kijkt me net zo verbijsterend aan als hij. "Waar was je?" Ik glimlach en haal mijn schouders op. "Pinnen,"

Ik knipoog naar Floor die me begrijpt. "In een half uur?" Niall heeft een speelse grijns rond zijn lippen. Ik steek mijn middelvinger naar hem op en grinnik. Hij zegt verder niks en hangt mijn rugzak over zijn schouder voordat Niall voor me uit het kantoor loopt. Ik haal mijn schouders op als Floor me vragend aankijkt. "Ik sluit wel af," glimlacht ze als Niall roept. "Dank je," "Geen probleem, we bellen nog wel," ik knik voordat ik naar Niall toe loop. Wanneer ik tegen hem aanloop omdat ik hem niet had zien staan begint hij te lachen. Zonder er verder een probleem van te maken slaat hij een arm om mijn middel en zo lopen we naar buiten.

"Wat gaan we doen?" Ik kijk naar hem op om in zijn ogen te kunnen kijken maar hij heeft zijn zonnebril op gezet. "Verrassing," glimlacht hij. "Maar eerst gaan we naar mij, als je dat Okay vind, en daarna gaan we deel twee van de date doen," hij kijkt me twijfelend aan maar ik knik. "Naar jou is goed," het voelt zo raar om dat uit mijn mond te laten komen dat ik er misselijk van word. Als we bij hem aankomen pak ik mijn rugzak van hem over en hang die om mijn eigen schouder als hij de deur open maakt. "Dames eerst," ik glimlach en loop voor hem naar binnen toe.

"Babykitten- Puckje, wil je me alsjeblieft beloven gewoon te doen alsof je hier nog steeds woont. Of op zijn minst laten zien dat je hier hebt gewoond?" Ik vind het jammer dat hij zichzelf corrigeert maar knik toch. "Ja," antwoord ik zachtjes en zet mijn rugzak onder de kapstok en loop de woonkamer binnen. Alles is nog precies hetzelfde, de fotolijstjes met de foto's van ons samen hangen nog steeds boven de tv, er hangt nog steeds een foto van mij alleen aan de muur. De foto waar we zo veel over gediscussieerd hadden omdat ik het raar vond om tegen mijn eigen foto aan te kijken.

"Ik mis je," drie woorden die los van elkaar zo weinig betekenen maar samen een grote betekenis hebben. Die drie losse woordjes die ik gehoopt had alleen te horen als er een van ons op reis was, spreekt hij nu uit. Ik weet niks terug te reageren, ik wil zeggen dat ik hem ook mis maar ik kan er de woorden niet voor vinden. Die date was een slecht idee, het is te snel. Ik app Floor dat ze me moet bellen terwijl ik naar de keuken loop. Hopend dat ze snel belt leun ik tegen de muur aan kijkend naar Niall. "Mis je mij?" Ik knik. Gelukkig belt Floor op dat moment zodat er geen ongemakkelijke stilte komt. "Leuk geprobeerd, baby," Niall pakt mijn telefoon uit mijn hand en drukt Floor weg.

"Zoiets moet je proberen bij iemand die je nog niet door en door kent," gaat hij verder. "Ehm," mompel ik. "Nu weet je niks meer te zeggen? Oh babe," lacht hij hees. Ik loop onder zijn arm door en pak mijn telefoon om Floor terug te bellen. "Je gaat het proberen?" Zijn lach is aanstekelijk maar ik doe mijn best om neutraal te blijven. "Je kent me," ik knipoog naar hem en bel Floor terug terwijl ik naar de voordeur loop en buiten op straat ga staan in plaats van in de achtertuin. Als ik aan het bellen ben en er een gast langskomt die me heel de tijd aankijkt schreeuw ik naar hem; "Heb ik iets van je aan?!" Floor begint te lachen waardoor ik ook lach.

"Je zou iets van me aan kunnen hebben!" Schreeuwt hij terug. "Gadverdamme," krijs ik en op dat moment doet Niall de voordeur open. "Alles goed hier?" Ik knik en duw hem naar binnen om vervolgens de voordeur weer dicht te trekken. "Is dat je vriend?" "Mocht hij willen," antwoord ik terwijl Floor heel mijn trommelvlies bij elkaar schreeuwt van het lachen. Ik begin zelf ook met lachen en loop langs de vreemdeling af naar Niall zijn auto en ga daar op de motorkap zitten. "Babygirl! Kom," Niall  doet de voordeur weer open en kijkt me met een frons aan. "Waarom zit jij op mijn motorkap?" "Waarom ben ik hier?" Kaats ik terug. "Omdat het kan?" "Dank je wel!"

"Maar nu is het tijd om te gaan," ga ik verder. "Wat? Waarom?" Ik glimlach naar hem. "Omdat, lieve Niall, dit veel te snel gaat dan de bedoeling is," leg ik uit en hij bloost lichtjes, zijn ogen worden donkerder waardoor ik weet dat het echt tijd is om te vertrekken. "Bye," glimlach ik als ik mijn tas binnen gepakt heb en weer buiten sta. "Bye, sleep Well," ik knik. "Sleep Well, Ni," "Wacht," ik stop met lopen en draai me naar hem terug. "Pak mijn auto," hij geeft me de sleutels. "Mijn auto staat gewoon op het werk," mompel ik. "Weet ik. Ik wil, ik bedoel ik heb liever niet dat je door het donker helemaal naar je werk moet lopen," ik geef hem mijn autosleutels.

"Ik kom morgen je auto wel brengen, als je dat Okay vind?" Vraagt hij. "Je bent welkom, maar ik moet wel eerst werken," antwoord ik. "Weet ik, ik ken je rooster," ik glimlach en maak zijn auto open met de knopjes. "Tot morgen, Babykitten," ik bloos waardoor hij gaat glimlachen. "Ik kan het nog steeds," hij leunt op de deur van zijn auto als ik instap. "Shut up, tot morgen," hij doet de deur zachtjes dicht en zwaait tot dat ik uit het zicht ben verdwenen. Thuis parkeer ik de auto netjes in het vak. De auto zet ik op slot en check de deur voor de zekerheid voordat ik naar binnen loop. Ik begroet de buurjongen, Austin, voor dat ik naar binnen loop. Ik kleed me om in mijn pyjama, Niall zijn t-shirt voordat ik in bed ga liggen en langzaam in slaap val.

~~~~~
Happy B-Day Louis

Geniet van je kerstavond:)

Liefs, kus,