Chapter Thirty-Three

1.7K 73 25
                                    

Day 1/14 Ireland
🌸Puck🌸

Na een zware voetbaltraining bij Dirby, komen we helemaal bezweet thuis aan. "Bedankt," mompelt hij als hij zijn shirt over zijn hoofd trekt. "Geen dank," mompel ik terug voor ik de huiskamer in slof en Maura begroet. "Hoe was het?" Niall komt de huiskamer in gesjokt. "Gaaf, vermoeiend, zwaar," ik lach. "Ga maar douche meisje," Niall kijkt zijn moeder nep gekwetst aan. "En ik dan?" Pruilt hij. "Dames eerst," Niall bromt voor dat zijn moeder zich op mij richt. "Ik zal even met je meelopen," ik knik en volg Maura naar boven. "Zijn jullie al samen?" "Hm?" "Zie je dat niet?" "Zie wat?" Vraag ik alsof ik niet weet waar ze het over heeft.

"Niall is-" "Ik ben?" Maura krabt ongemakkelijk in haar nek. "We praten zometeen wel verder, Niall geef haar is een handdoek," beveelt ze voor ze naar beneden loopt. "Wat zei ze?" Vraagt hij terwijl hij me een washand en handdoek overhandigd. "Niks," "En nu de waarheid," fronst hij. "Ze vroeg of wij samen waren," mompel ik terwijl ik mijn blik afwent en naar mijn voeten kijken. Hij kreunt gefrustreerd, "Sorry," "Het geeft niet Niall, word niet boos op haar," zeg ik als ik weer heb opgekeken. "Ik ga mijn best doen, ga maar douche" "Ik meen het Niall," mompel ik. Hij glimlacht alleen en geeft me een kus op mijn voorhoofd voordat hij naar beneden loopt.

Als ik een warme douche heb genomen kleed ik me om in mijn zwarte skinny jeans en een zwarte Nike trui met daaronder mijn zwart-witte Nikes voor ik mijn make-up op doe en Niall roep dat hij kan gaan douche. "Ga je mee lunchen?" "Is goed," ik frons mijn wenkbrauwen en haal mijn vinger er over heen. "Waarom kijk je?" Vraag ik zonder weg te kijken van de spiegel. "Het is schattig," mompelt hij. Ik grinnik en haal een mascara borsteltje over mijn wimpers. "Blijf boven," Niall sluit zijn vingers rond mijn pols als ik naar beneden wil lopen. Ik knik langzaam, als hij mijn pols los laat ren ik naar beneden met hem op mijn hielen. "Ik had het kunnen weten," "Logisch nadenken is niet jou sterkste punt," glimlach ik liefjes vanachter de tafel. "Durf dat nog eens te zeggen, hier" hij wijst met zijn vinger naar een plek voor hem.

Ik loop naar hem toe en ga op de plek staan die hij aanwees. "Gaan we uitdagen?" "Misschien, misschien ook niet," ik trek uitdagend mijn wenkbrauw op. "Logisch nadenken," begin ik terwijl ik mijn hand in mijn zij zet. "Is niet jou sterkste punt," maak ik mijn zin af, voor dat ik het weet hang ik over zijn schouder. "Hey!" Ik klop op zijn blote rug. Lachend zet hij me weer op de grond voor hij naar boven vertrekt. ''Hier meisje,'' ik pak dankbaar de mok thee aan van Maura terwijl ik tegen de tafel aanleun. ''Dus, zijn jullie sa-'' ''Mam,'' ''Okay Ni, jij bent eng,'' grinnik ik. ''En bedankt he, love you too'' mompelt hij voor hij me mee neemt naar boven.

''Ga maar met je telefoon spelen, ik ben zo terug'' braaf luister ik naar hem en ga met mijn mok thee op zijn bed zitten terwijl ik wat rondkijk op Wattpad, Little Mix verhalen, One Direction verhalen, romantiek verhalen. "Dus, de lunch," ik kijk op van mij telefoon terwijl Niall de slaapkamer in wandelt met alleen een handdoek rond zijn lichaam. Zijn sixpack is goed te zien terwijl hij zich uitrekt. Ik slik en lik mijn lippen, voor hij me met een vermakelijke grijns aankijkt. "Bevalt het uitzicht, baby?" Fluistert hij terwijl me zachtjes achterover op het bed duwt. Zijn lichaamswarmte brand door het dunne stofje van mijn t-shirt. "Awh, How cute," van schrik laat Niall zich boven op me vallen. Ik kreun en duw hem van mijn lichaam af voor ik mijn hoofd richting de opengemaakte slaapkamerdeur kantel waar Maura staat te grijzen. "Just friends," "She is, I'm not," ik kantel mijn hoofd snel richting Niall. "Je steelt de tekst van Gus," "Wie is Gus?" Hij kijkt me fronsend aan. "Augustus Waters? The Fault In Our Stars?" Hij kijkt me moeilijk aan. "Niet? Okay,"

"Jij moet nodig eens opletten als we een film avond houden," mompel ik als hij op staat van het bed en de slaapkamerdeur in zijn moeders gezicht dicht gooit. "I love You Mommie!" Roept hij. "Yeah Sure, I love You Too Ni-Ni," als ik een opmerking wil maken over het Ni-Ni gebeuren is Niall me voor. "Niet zeggen," ik verdedig mezelf door mijn handen in de lucht te gooien en hem onschuldig aan te kijken. Hij grinnikt en trekt wen zwarte strakke joggingbroek aan met een lang wit shirt en daarover een blouse, daaronder trekt hij zijn witte Supra aan voor we samen naar beneden lopen. "Wij zijn lunchen," deelt Niall mee als hij me mijn jas aangeeft. Zijn moeder knikt en wenst ons veel plezier voor we het huis verlaten.

Tien minuten later staan we midden in een karaokebar. "Wat is dit?!" "Karaoke!" Roept hij terug en besteld twee cola die we in een glazen fles geschonken krijgen. "Waarom?" "Carpe Diem, baby, Carpe Diem," hij staat op van zijn kruk en loopt naar het podium toe. Ik glimlach trots als hij gaat zingen. "Hij is goed," ik kijk het meisje naast me glimlachend aan. "Dat is hij," bevestig ik met een kleine lach in mijn stem. Hij zingt een liedje van Ed Sheeran. Als hij klaar is komt hij vrolijk naar me toegelopen en komt tussen mijn benen in staan. "Jou beurt," "Pardon?" "Ik ga wel eerst, wat is je naam?" Ik kijk het meisje naast me verbaasd aan. "Puck," ze glimlacht en steekt haar hand naar me uit die ik schud. "Romy," "Succes Romy," glimlach ik. "Nah, ik weet dat ik het kan," ze knipoogt voor ze naar het podium loopt. Uit haar keel komen verse noten van een liedje van Whitney Houston. Als ze klaar is klap ik enthousiast in mijn handen.

"Goed gedaan," ze glimlacht als bedankje en komt weer naast me zitten. "Jou beurt, kleintje" ik sla mijn armen over elkaar en kruis ze voor mijn borst. "Dus je denkt dat ik niet kan zingen?" Hij knikt lachend en geeft ondertussen een paar jongens een handdruk. "Dat denk ik inderdaad," "Wacht maar Horan, wacht maar," ik grijns gemeen naar hem. "Oh, nu moet ik bang worden," hij kijkt me uitdagend aan. Ik spring van mijn kruk af en ga net voor hem op mijn tenen staan en fluister in zijn oor; "Voorzichtig zou handig zijn." Ik ga weer op mijn voeten staan en glimlach liefjes naar hem voor ik naar het podium huppel. Ik krijg een microfoon met een Ierse vlag in mijn handen gedrukt en vertel hem welk liedje ik ga doen. Little Me van Little Mix.

Als de laatste noten uit mijn strot komen klapt iedereen enthousiast. Ik glimlach en geef de microfoon terug voor ik naar Niall huppel die een verbaasde, maar zeer verwarde, uitdrukking op zijn gezicht heeft staan. "Ik kan inderdaad niet zingen," een van zijn, ik gok vrienden, geeft me een box voor ik terug op mijn kruk ga zitten en nog een cola bestel die ik gelijk afreken. Uiteindelijk komt Niall ik beweging. "Hoe?" Murmelt hij. "Black Magic," "Je gaat nu alle titels van Little Mix gebruiken zeker?" Ik schud mijn hoofd. "Move," hij zucht. "Hier, je doet het gewoon. Wat heeft jou moeder je geleerd," "Wings are made to fly," ik kijk hem geamuseerd aan omdat ik tot nu toe alleen, inderdaad, Little Mix termen heb gebruikt. "Fuck You," "Your words don't mean A thing, I'm not listening," "Okay, Okay, ik snap het," ik lach en woel door zijn haren.

"Oeh, Niall heb je een vriendin?" Een van zijn vrienden slaat hem stompt tegen zijn schouder. "Ik heb inderdaad een vriendin," "Oh ja? Wie dan?" Vraag ik tegelijk met een van die jongens. "Jou," hij kust mijn voorhoofd. "Is ze je vriendin? Als in vriendin, vriendin?" Niall knikt. "Ik ben haar beste vriend, en zij is mijn meisje," als ik namen wist kon ik die nu gebruiken want iemand krabt ongemakkelijk in zijn nek. "En hoe bedoel je dat?" "Zij is mijn meisje, en ik haar beste vriend," herhaalt hij met nadruk op mijn meisje, "Ik snap het niet," "Je bent niet de enige," mompel ik en zet het glazen cola flesje aan mijn lippen en drink het in een keer leeg.

🌸🌸🌸
Na nog een lange middag bij de karaoke bar te hebben gezeten, zonder te lunchen wel eens waar, zitten we nu aan tafel een of andere groenteschotel te eten. "Wat gaan jullie morgen doen?"  Niall haalt zijn schouders op, net als ik. "We kunnen filmdag houden?" Vraagt hij me waarop ik knik en mijn laatste hap eten naar binnen schuif. We helpen haar nog met de afwas voor we boven in bed een film gaan kijken. "Ga je mee golfen overmorgen?" Ik kijk van het scherm, waar The Bodyguard zich afspeelt, naar Niall en terug. "Ik kan niet golfen," "Dan leer ik het je,"

"Dan ben ik benieuwd of je dat gaat lukken," ik zet de film op pauze en stap uit bed. Ik trek mijn T-shirt over mijn hoofd en kijk in die spiegel aan zijn kastdeur naar de littekentjes die net boven mijn broekrand te zien zijn. Ik voel Niall zijn warme adem in mijn nek terwijl hij met zijn duim cirkeltjes wrijft over de littekentjes. "Doet het pijn?" Vraagt hij zachtjes, waarop ik mijn hoofd schud. "Nee, niet meer," hij glimlacht opgelucht naar me via het spiegelbeeld voor hij zijn handen via mijn schouders naar mijn polsen laat glijden en voorzichtig zijn hand om de mijne sluit. Teder plaats hij kleine kusjes op de littekentjes voor hij me langzaam loslaat en me een van zijn truien overhandigd. Langzaam kleed ik me om voor ik naar de badkamer slof en daar mijn tanden poets. Als ik terug kom ligt Niall al onder zijn dekens, ik ga naast hem liggen en leg mijn hoofd op zijn borst voor ik langzaam mijn ogen sluit. "Baby?" Ik hm zachtjes. "Heb ik je al gezegd dat ik van je houd?" Ik glimlach lichtjes en weet dat hij nu bloost zonder mijn ogen überhaupt te openen. "Al meer dan je denkt," fluister ik terug. "Dan zeg ik het nog een keer, I love ya," "I love ya Too," ik voel zijn lippen kort mijn slaap raken. "Welterusten Babykitten," "Welterusten Ni,"

Carpe Diem {N.H}Where stories live. Discover now