Carpe Diem {N.H}

Chapter Nineteen

🌸Puck🌸

Soms is het zeggen van woorden niet nodig wanneer je dingen verwacht, of juist niet. Soms is het gevoel alleen nodig om duidelijk te maken wat je wil zeggen, en op dit moment denk ik dat ik dat gevoel bij Niall heb gecreëerd.
Samen liggen we op zijn bed in een soort T vorm, hij ligt recht in zijn bed terwijl ik met mijn hoofd op zijn borst lig in een dwars ligging. Hij met het aankoopbewijs van de tickets in zijn handen, ik heb aan de datum gesnoept. Over een klein half uurtje staat zijn familie hier aan de deur voor oudejaarsavond morgen. "Thank You so much" fluistert hij, hij spant zijn buikspieren aan als hij met alleen zijn torso omhoog komt om me een kus op mijn voorhoofd te geven. "You're welcome Ni" fluister ik terug. Met een genietende zucht laat hij zich weer achterover vallen. Eventjes sluit ik mijn ogen, nergens aan denkend luister ik naar de rustige ademhaling van Niall.

Zo snel als de tijd voorbij kan vliegen gaat de bel beneden. Zonder al te opvallend te glimlachen ga ik rechtzitten. Niall maakt grommend aanstalten om naar beneden te gaan, bij de deur draait hij zich om. "Niet weg gaan hm" "Ik zou niet weten waar naar toe" goedkeurend glimlacht hij voor ik hem de trap af hoor rennen. Nog net niet grommend maakt hij de voordeur open, verbaasd hoor ik hem iets zeggen wat ik niet kan verstaan, voor er gejuich komt. Grinnikend laat ik me weer achterover op zijn bed vallen, met mijn handen gekruid over mijn buik kijk ik naar het wit gestuukte plafond. Ik hoor zijn bekende voetstappen de trap op rennen, vervolgens vliegt de deur open en ploft hij naast me neer op het bed. Glimlachend draai ik mijn hoofd in zijn richting om dan te zien dat hij al naar me keek. Met een grote glimlach op zijn gezicht knipoogt hij naar me.

"Thank You so much, Again" fluistert hij en kust mijn neus. "Again, You're welcome" met een grote glimlach staat hij op. Ik volg zijn voorbeeld en trek mijn schoenen aan. "What are ya doing?" Vraagt hij zachtjes, doelend op mijn schoenen die ik aan heb gedaan. "I need to go home, ik heb Sander beloofd om vanavond thuis te komen" jammerend en geïrriteerd kreunt hij. "I'm S-" "It's Okay" onderbreekt hij me en doet zijn eigen schoenen aan. "Ik breng je thuis" zegt hij terwijl we naar beneden lopen. "Nee, niet nodig" antwoord ik als ik mijn jas aan trek, Theo komt de gang op gerend en klemt zich vast aan mijn onderbenen. Ik rits mijn jas dicht en wrijf over zijn haartjes. Niet luisterend naar wat ik zei roept hij dat hij me naar huis is brengen. Zuchtend maak ik de voordeur open en stap naar buiten. De koude wint vliegt om mijn oren.

Deze keer haakt hij zijn arm in die van mij terwijl we naar mijn appartement lopen. Bij de portiek deur blijft hij afwachtend staan tot ik de deur heb geopend. Als ik vraag waarom hij staat te wachten antwoord hij: "Ik zei, ik breng je thuis, dat ben je nog niet. Je staat nog niet veilig in je appartement" hoofdschuddend loop ik voor hem naar boven. Waarschijnlijk heeft Sander me gehoord want hij staat al in de deuropening te wachten. Binnen gooi ik mijn jas aan de kapstok en kleed me om op verzoek van Niall, omdat hij vind dat ik er moe uit zie. Ik kruip, ook op zijn verzoek, in bed. Glimlachend stopt hij me in voor hij gehurkt op de grond gaat zitten. "Ik houd echt van je" fluistert hij voor de tweede keer vandaag. "Ik ook van jou" fluister ik terug. Hij kust het puntje van mijn neus. "Ik kom je morgen halen voor de lunch" deelt hij me mee. Ik knik voor zover het mogelijk is.

"Goed, welterusten" fluistert hij en drukt een lange kus op mijn voorhoofd. "Welterusten Ni" hij staat op van de grond en loopt naar de deur. "Niall" zeg ik snel als hij de slaapkamerdeur achter zich wil sluiten. Hij doet de deur verder open en kijkt me vragend aan. "App je als je veilig thuis bent?" "Zal ik doen, babykitten" ik glimlach lichtjes naar hem. "Beloofd?" Hij knikt. "Beloofd" bevestigd hij. "Welterusten" "Welterusten babe" hij knipt het licht uit en sluit de slaapkamerdeur. Ik hoor dat Sander hem uitlaat en bedankt voor het thuisbrengen. Niet veel later sluit de voordeur en gaat mijn slaapkamerdeur open. Sander komt binnen gelopen, zachtjes met een kleine klik sluit hij de deur en komt naast me in bed liggen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en wacht geduldig af tot Niall een Appje stuurt,

Niall, online
U, online

Niall, is aan het type...
Hey Babykitten,
Ik ben veilig thuis,
Familie Horan ligt al in bed,
nu ik nog.
Slaap lekker, en tot morgen bij de lunch.

I love You,
Xxx Ni

U, is aan het type...
Hey Ni,
Fijn om te horen...
Slaap lekker,
Sweet Dreams
Tot morgen.

I love you Too.
Xxx Babykitten.

Niall, is aan het type...
I'll Dream About You
Xx

U, is aan het type...
And I'll About You
Xx

Niall, is aan het type...
Goodnight
Xx

U, is aan het type...
Goodnight
Xx

Niall, laatst gez.: vandaag 23.10
U, laatst gez.: vandaag 23.11

Ik leg mijn telefoon onder de oplader en ga weer terug liggen zoals daarnet. "Hij betekend veel voor je hm?" Fluistert Sander. "Meer dan dat ik kan uitleggen broertje van me" hij knikt begrijpelijk en kust mijn voorhoofd. "Slaap lekker zusje van me" ik glimlach.
"Slaap lekker broertje"

🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Nog net niet rennend kom ik de bibliotheek binnen, 10.02 twee minuten te laat. "Goodmorning Love" glimlacht Harry en kust mijn wang. "Morning Hazz" "Je weet wat dit betekend, je sluit af vanavond" grommend kijk ik hem aan. "C'mon Hazz, het is oudejaarsavond" zucht ik. "Grootse plannen?" Grinnikt hij, zoals elke ochtend geeft hij me een beker Wiener Melange van de Starbucks. "Helemaal niks eigenlijk, maar goed" mompel ik, zuchtend haal ik de deksel van het kartonnen bekertje en gooi het op de balie. "Niet zo chagrijnig Love" fluistert Harry in mijn oor. Grommend draai ik mijn hoofd weg voor ik van de kruk af stap. Louis komt zoals gewoonlijk binnen. "What's up babe?" Vraagt hij als ik onderweg ben naar de trap. "Die sukkel laat me afsluiten vanavond omdat ik twee minuten te laat was" met dat gezegd te hebben loop ik naar boven met mijn beker koffie om de boeken te ordenen.

"Puckje!" Roept Harry vanaf beneden door de bibliotheek. Zuchtend loop ik naar benende, Niall staat tegen de balie aangeleund in een zwarte Skinny en een trui. "Wat?" "Oh kom op Love" zucht hij. "Laat het, wat is er?" Vraag ik zachtjes. "Je hebt pauze, ik zie je over een uur" "Halleluja!" Roep ik voor ik met grote passen de bibliotheek uit been. "Wow, Wow, Wow babe" zegt Niall terwijl hij me tegenhoud. "Wat is er?" "Ik was twee" -om mijn woorden sterken te laten lijken steek ik twee vingers op- "Minuten te laat, en nu moet ik afsluiten" leg ik uit. Hij zucht ook, teleurgesteld dat is hij. "Ik heb ev-" "Het is goed" onderbreek ik hem, langzaam knikt hij. Ik ga op mijn tenen staan en druk een lange kus op zijn wang. "See ya" glimlach ik voor ik weg loop richting het centrum. Bij de Starbucks bestel ik een warme chocomelk voor de verandering en loop terug naar de bibliotheek. Harry kijkt me verbaasd aan. "Is er iets?" Vraagt hij als ik de leuning van de trap vast heb.

"Ik vind het niet erg om af te sluiten, ik vind het erger dat Niall nu teleurgesteld in me is" met die woorden loop ik naar boven en focus me op de boeken die nog niet goed in het rek stonden. Na heel wat uren, minstens anderhalf, hoor ik een bekende stem iets in mijn oor fluisteren. "Dat kietelt" fluister ik en draai me om. Niall staat glimlachend tegen over me met een roos in zijn hand. "I'm sorry" fluistert hij en geeft me de roos. Verbaasd pak ik hem aan. "It's not your Fault Ni" bloos ik lichtjes. Glimlachend kust hij mijn wang. "Ik ga even wat dingen regelen voor vanavond, Lou moet werken dus als je wil kunnen we daar heen?" Langzaam knik ik. "Je ouders?" Vraag ik zachtjes. "Die redden zich wel" hoofdschuddend kijk ik hem aan. "Ik kom je over ander half uur halen" ik knik voor hij naar beneden loopt. "Oh en babe" ik draai me weer naar hem terug. "I love ya" ik glimlach. "Love ya Too"

~~~~~
Oh hell, ik heb geen hoofdstukken meer - _ -

Zijn er nog tips?
Dingen die ik kan veranderen?
Zijn er dingen die je graag wil zien?

Vertel het,

Liefs, kus,