du er fantastisk | M&M {completed}

#6

Na szczęście dochodziła już 20:00, mogłam iść dokończyć obiad i pójść się umyć. Do 21:30 siedziałam w swoim pokoju. Potem weszła Marlene, ale udałam, że jej nie zauważyłam. Byłam nadal na nią obrażona.

- Emma...
- Co chcesz? Może mam ci powiedzieć kolejny sekret, abyś wypaplała go rodzicom?
- Przepraszam cię. Nie wiedziałam, że to dla ciebie takie ważne.
- Wiesz, bardzo ważne. Mac jest jedynym chłopakiem, w którym się tak zakochałam. Nie chciałam mówić mamie, dopóki nie dowiem się, że mu na mnie zależy. A przecież to się nigdy nie wydarzy!
- Jeszcze raz cię przepraszam Emma. Nie chciałam...
- Och, już ok. Tylko pamiętaj, aby nigdy więcej nie zdradzać moich tajemnic byle komu.
- Ale to są nasi rodzice.
- Nie. Nie, Marlene. Pamiętaj.
- Dobrze.

Z natury jestem bardzo nieśmiała. To, że kocham Marcusa wiedziała tylko Marlene. Nawet nie powiedziałam tego wcześniej Jennie i Oskarowi. Mimo, że są moimi najlepszymi przyjaciółmi. Po prostu się tego wstydzę.
A chyba nie powinnam.