Hoofdstuk 8: Noël

419 44 18
                                    

Ik kan gewoon aan Jace zien dat hij het niet leuk vindt. Ik vind het ook een beetje raar. Kyle zoent met een meisje en gaat er vervolgens vandoor. Hij behandelt haar een beetje als een gebruiksvoorwerp. En ik, als meisje, voel me daar best wel beledigd door. We pakken onze spullen in en lopen daarna van het strand af. 'Lunch?' vraag ik. Ik heb eigenlijk best wel veel honger. 'Ja, lekker!' zegt Kyle met een grote glimlach. Jace staart een beetje voor zich uit. We lopen naar een café toe. We gaan aan een tafeltje zitten en wachten tot er een serveerster naar ons toe komt. Helaas gebeurt dit niet. Ik begin ongeduldig met mijn vingers op de tafel te tikken. Als ik een serveerster zie, steek ik meteen mijn hand op. Maar de serveerster loopt gewoon door zonder aandacht aan me te besteden. Wat is dit? Ik gebaar naar Kyle. 'Liep ze nou gewoon door?' zeg ik verontwaardigd. Hij haalt zijn schouders op. 'Ik probeer het wel.' Hij steekt zijn hand op en meteen komt de serveerster aangelopen. Ik haal diep adem. Ze negeert mij gewoon. Zo verschrikkelijk lelijk ben ik nou ook weer niet. Ik lijk op een meisje, oké. Ik ben een meisje, alleen dan verkleed. Ik staar haar met een vernietigende blik aan. Ze besteedt geen aandacht aan me. Ze zit alleen Kyle aan te staren. Hierdoor raak ik nog geïrriteerder. Wie denkt ze wel dat ze is? Ik sta op en tik op haar schouder. 'Ik wil graag bestellen,' zeg ik in het Frans. Ik onderdruk de neiging om er nog een paar scheldwoorden er aan toe te voegen. Ze kijkt me ongeïnteresseerd aan. Ik begin een paar dingen op te noemen en die schrijft ze op. Jace en Kyle doen hetzelfde. 'Ga nu maar,' mompel ik. Ze loopt naar de toonbank.

Door deze gebeurtenis is mijn humeur nog slechter. Mijn humeur was al niet zo geweldig, maar nu... Ik loop met een donderwolk door de stad. 'Wat gaan we nu doen?' vraag ik. 'Het stadje een beetje verkennen?' stelt Jace voor. Ik knik. 'Ik vind het prima, hoor.' En dat doen we. Samen lopen we door de stad, met zijn drieën naast elkaar. We krijgen veel aandacht. Dat komt vooral door Kyle. Hij knipoogt naar bijna elk meisje dat we tegenkomen. Die meisjes gaan dan weer giechelen en stoten hun vriendinnen aan. Wat heb ik soms toch een hekel aan meisjes. Hoewel ik zelf ook een meisje ben, gedraag ik me niet zo idioot als al de andere meisjes. Ik zucht diep. 'Gaan we nog wat doen?' zeur ik. Kyle glimlacht. 'Er zijn genoeg leuke meisjes in de buurt.' 'Waag het niet!' roep ik. 'Dat ga je mooi niet doen!' Hij heft zijn handen. 'Sorry.' Jace mengt zich in het gesprek. 'Laten we even bij die winkel kijken.' Hij wijst naar een souvenirwinkeltje. Ik knik. 'Prima.' We lopen het winkeltje binnen.

Na een tijdje hebben we het wel gezien. Jace koopt een ansichtkaart om op te sturen. Verder kopen we niks. 'Zullen we iets gaan doen?' zeurt Kyle. Ik zucht. 'Wat willen we doen?' Jace haalt zijn schouders op. 'We kunnen ook gewoon weer teruggaan naar het strand.' Iedereen knikt instemmend. 'Ik vind het prima,' zegt Kyle. 'We gaan als jij niet weer er vandoor gaat met een meisje,' stel ik voor. Hij knikt. 'Ik zal dan niet achter een meisje aangaan.' Hij schiet in de lach.

We leggen onze spullen neer en gaan zitten. Ik pak mijn boek weer tevoorschijn. Ik heb mijn boek bijna uit. Bovendien kan ik niet heel veel doen. Ik begin te lezen. Ik ga helemaal op in het verhaal. Vanuit mijn ooghoeken zie ik hoe Jace en Kyle de zee weer in gaan. Ze beginnen elkaar nat te spatten. Ik glimlach. Soms zijn ze echt nog kleine kinderen. Het is niet zo dat ik zo oud ben, maar alsnog. Ik leg mijn boek neer. Misschien is het handig om me in te smeren. Ik heb niet zoveel zin om als een verbrande kreeft door het dorpje te lopen. Ik pak de zonnebrandcrème en smeer me in. Ik hoef niet heel veel in te smeren. Ik heb een T-shirt en een korte broek aan. Ik kan helaas niet zonder T-shirt lopen. Dat zou niet zo goed zijn. Nadat ik me heb ingesmeerd, ga ik liggen. Het kan vast geen kwaad om eventjes te zonnen. Eventjes maar.

'Noël?' Ik word wakker geschud door Jace. 'We gaan avondeten,' zegt hij vrolijk. 'Heb ik geslapen?' gaap ik. 'Nee, daarom lag je met je ogen dicht!' roept Jace. Hij lacht. Ik kom overeind. Kyle staat iets verderop zich af te drogen. Ik begin met het inpakken van de spullen. 'Eten we thuis?' vraag ik. 'Ja,' antwoordt Jace. 'Kyle heeft net avondeten gekocht.' Ik knik. 'Lekker.' Samen lopen we terug naar de jeugdherberg. Eenmaal aangekomen loopt Kyle meteen naar de keuken. Hij pakt een schort en doet hem vast. 'Ik ga koken,' zegt hij zelfverzekerd. 'Succes!' lach ik en ik loop naar de badkamer. Ik ga even douchen. Dat lijkt me handig.

Ik draai de douche open en stap er onder. Ik begin mijn haar te wassen. Kort haar is toch wel handiger. Ineens hoor ik Jace en Kyle praten. Ik leg mijn oor tegen de muur in de hoop dat ik ze beter zal horen. 'Moet ik helpen?' hoor ik Jace zeggen. 'Ik kan dit!' antwoordt Kyle snel. 'Daar ben ik niet zeker van,' zegt Jace. Ik hoor hem lopen en volgens mij pakt hij ook een schort. 'Hé!' roept Kyle verschrikt uit. 'Niet duwen!' 'Ik ga je helpen,' antwoordt Jace. Nu stop ik met luisteren. Het is toch niet zo interessant als ik dacht dat het zou zijn. Ik ga verder met douchen.

Na een tijdje stap ik weer onder de douche vandaan. Ik droog me af en kleed me aan. Als ik de kamer binnenkom, komt een heerlijke geur me tegemoet. Ik haal diep adem. 'Jullie hebben de keuken toch niet laten verbranden,' zeg ik. Kyle schudt zijn hoofd. 'Zeker niet.' Hij doet zijn schort weer af. 'Ga zitten,' zegt hij. Dat doe ik maar al te graag. Ik plof op een stoel neer. Jace legt borden en bestek neer en gaat daarna zelf ook zitten. Dan komt Kyle aanlopen met een pan. Hij zet hem neer en pakt de deksel. 'Zie hier, macaroni met gehakt, paprika en sperziebonen.' Ik trek mijn wenkbrauwen op. 'Aparte combinatie,' merk ik op. 'Valt wel mee hoor!' Kyle tikt me op mijn hoofd met de pollepel. 'Au!' lach ik. 'Je mag niet zomaar slaan.' 'Ik ben de kok. Ik mag alles.' Kyle grijnst. Ik lach. Soms is hij ook zo'n idioot.

~~~~~

Nieuw hoofdstuk! Het is vakantie dus ik ga veel schrijven. Misschien ga ik wel vaker updaten. ^^

LeugensWhere stories live. Discover now