စာစဉ် 72 Chapter 1071 ဒူးထောက်ဖို့ အရည်အချင်း မပြည့်မီဘူး
လက်ရှိတွင် လူတိုင်း၏ ယဲ့ဖန်အပေါ် အံ့ဩအားကျစိတ်များ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး အဆိပ်မိကျောင်းကို ကြောက်သည့် စိတ်များသာ ဖြစ်ပေါ်နေသည်။
ဤသည်ကြောင့်ပင် ဖန်းရီပေါ်နှင့် အခြားသူများက ယဲ့ဖန်ကို ဒူးထောက်၍ တောင်းပန်ရန် အတင်း ဖိအားပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤမြင်ကွင်းကြောင့် ကျုံးလီအာ၏ မျက်နှာလေး မည်းမှောင်သွားရသည်။
“နင် … နင်တို့”
သူမမျက်နှာလေးက နီမြန်းနေပြီး ဒေါသထွက်လွန်းသဖြင့် စကားပင် ဆက်မပြောနိုင်ချေ။ သူမ၏ အတန်းဖော် များနှင့် မိတ်ဆွေများက အလွန် အရှက်မဲ့လိမ့်မည်ဟု သူမ ထင်မထားမိပါ။
အစောပိုင်းက ယဲ့ဖန်ရှေ့ ဒူးထောက်၍ ဖိနပ်လျက်မတတ် မျက်နှာလုပ်နေသော သူများက ယဲ့ဖန်နှင့် ပတ်သက်ရမည်ကို ကြောက်နေပြန်သည်။
“ဟားဟားဟား …”
အဆိပ်မိကျောင်းက ဝမ်းသာအားရ ရယ်မောနေပြီး ယဲ့ဖန်အား ထီမထင်ဟန်ဖြင့်ကြည့်လိုက်သည်။
“ဟေ့ကောင် မင်း မြင်တယ်မလား၊ မင်း အခုထိ ဒူးမထောက်သေးဘူးလား၊ ငါ့လက်စာ မိချင်နေပြီနဲ့တူတယ်”
အဆိပ်မိကျောင်း၏ စကားအဆုံး၌ သူ့အနောက်မှ ရာချီသော သိုင်းပညာရှင်များက ရှေ့သို့ တိုးလာကြသည်။ အဆိပ် မိကျောင်း အမိန့်ပေးလိုက်သည်နှင့် ဘားထဲမှ လူအားလုံးကို အရေခွံ စုတ်လောက်သည်။
“တော်လိုက်တော့”
ထိုအခိုက်တွင် ယဲ့ဖန် ဘာမှမပြောရသေးခင်မှာပင် ကင်းမြီးကောက် လူသတ်သမားက ရှေ့ထွက်လာပြီး အဆိပ် မိကျောင်းအား ခက်ထန်စွာ ပြောလိုက်သည်။
“အဆိပ်မိကျောင်း၊ လူကြီးမင်းယဲ့က ငါ့ရဲ့ ကျေးဇူးရှင်ပဲ၊ မင်းက သူ့ရန်သူ ဆိုရင် ငါ့ရန်သူ ဖြစ်လာတာနဲ့ အတူတူပဲ”
ထိုစကားကြောင့် အဆိပ်မိကျောင်း အနည်းငယ် အံ့ဩသွားရသည်။ ကင်းမြီးကောက် လူသတ်သမားက ယဲ့ဖန်ကို အလွန် အလေးပေးလိမ့်မည်ဟု သူ ထင်မထားမိချေ။
