စာစဉ် 70 Chapter 1049 အရာအားလုံး လောင်ကျွမ်းသေဆုံးသွားပြီ၊ ပြန်လည်ဝင်စားခြင်း ခရီးစဉ် စတင်ပြီ
“ကောင်းကင်…ကောင်းကင်တာအိုက ရှုံးသွားတာလား”
အောက်ဘက်မှ လူသားအရှင်သခင် မယုံသင်္ကာ ဖြစ်နေ၏။ ကောင်းကင်တာအို၏ မျက်လုံးပေါ်မှ သွေးစင်းကြောင်းကို ကြည့်ပြီး သူ မိုးကြိုးပစ်ချခံလိုက်ရသလို ဖြစ်သွားလေသည်။
သူ၏စိတ်ထဲတွင် ကောင်းကင်တာအိုသည် ငရဲဘုံသာမက ယင်ယန်လောကတစ်ခုလုံး၏ အုပ်ချုပ်သူဟု သတ်မှတ်ထားသည်။
ကောင်းကင်တာအိုသာ ဆန္ဒရှိပါက သူကဲ့သို့ လူသား အရှင်သခင် ရှစ်ယောက်၊ ဆယ်ယောက်မကကို ထောက်ပံ့ပေးနိုင်သလို သက်ရှိအားလုံးကိုလည်း သုတ်သင်နိုင်စွမ်း ရှိပါသည်။
လူသားအရှင်သခင်တောင်မှ ယင်ယန်လောက၌ တရိုတသေ ဆက်ဆံခံရသော အဆင့်သို့ ရောက်နေသော်လည်း ကောင်းကင်တာအိုရှေ့၌ ပုရွက်ဆိတ်တစ်ကောင်ကဲ့သို့ သေးနုပ်သွားရသည်။ တစ်ဖက်လူက သူ့ကို အချိန်မရွေး သတ်နိုင်နေသည် မဟုတ်ပါတကား။
သူ့စိတ်ထဲ၌ အထင်ကြီး လေးစားရသော ပုဂ္ဂိုလ်က သူ အထင်သေးခဲ့သော ငရဲဘုံမှ ပုရွက်ဆိတ်ကောင်၏ ဓားချက်များကြောင့် ဒဏ်ရာရသွားသဖြင့် တုန်လှုပ်သွားရသည်။
*ဘယ်လိုလုပ် ဒီလိုဖြစ်ရတာလဲ*
ဒုတိယတစ်ချက်၊ ငါးချက်၊ ဆယ်ချက်။ ထိုအချိန်တွင် အားလုံး၏ ထိတ်လန့်နေသော အကြည့်အောက်၌ ကောင်းကင်တာအို၏ မျက်လုံးတွင် သွေးစင်းကြောင်းများ တစ်ခုပြီး တစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာ၏။
ကြောက်စရာကောင်းသော မျက်လုံးတစ်စုံသည် တစ်စစီ ပျက်စီးလုနီးပါး ဖြစ်လာသဖြင့် ကြောက်စရာ ကောင်းလှသည်။
လူတိုင်း အုတ်အော်သောင်းနင်း ဖြစ်ကာ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားနေကြသည်။ ယဲ့ဖန်၏ ဓားချက်ဆယ်ချက်က မည်မျှ ကြောက်စရာကောင်းကြောင်း မတွေးဝံ့ကြချေ။
ကောင်းကင်တာအို၏ မျက်လုံးမှ သွေးစက်များ တတောက်တောက် စီးကျနေသဖြင့် သွေးမိုးရွာသွန်းနေသလိုပင်။ ကောင်းကင်တာအို၏ သွေးစက်တိုင်းက မြေကြီးပေါ် ကျလာသည်နှင့် မြေဆီလွှာ လောင်ကျွမ်းကာ တွင်းချိုင့်များ ဖြစ်ပေါ်လာလေသည်။
