11 czerwca 2020 - Nikolas

17 6 1
                                    

Chce mi się płakać. W zasadzie, to już płacze. Wyję, łzy kapią mi na ekran komórki, dotyk nie chce działać, a kolejne butelki obok mnie piętrzą się, wyciśnięte wręcz do dna.

Jeśli miałbym do wyboru żyć wiecznie, bez możliwości pogadania z tobą, a umrzeć jutro w zamian za uściśnięcie cię, zamknięcie cię w uścisku moich ramion, to uwierz mi, że sam przystawiłbym sobie spluwę do ryja.

Oskar, tęsknie. Tęsknie, tęsknie, tęsknie i nikt tego nie rozumie i wszyscy każą przestać mi histeryzować, a ja mam ochotę pourywać im łby przy samej dupie, bo tak bardzo nie mogę zrozumieć, jak udało im się tak szybko pozbierać?

Chociaż myślę, że wiem, jak to zrobili.

Wcale się nie zbierali.

Nawet się tym nie przejęli.

Wybaczyłbyś mi, gdybym poszedł na policję, prawda?

Wybaczyłbyś?

Drogi PamiętniczkuDove le storie prendono vita. Scoprilo ora