Mam dość studiów.
Wow. Tyle o tobie myślę, że prawie brzmię tak samo! Niespodzianka! Możesz już wyjść z ukrycia i pierdolnąć w piniatę!
Oh, nie mamy piniaty? Nie szkodzi. Chętnie podstawię swój łeb. Wal nawet kijem bejsbolowym. Serio.
Powinienem robić teraz projekty. Swoje projekty. Ale tak bardzo nie mogę się do tego zebrać. Jakoś jak miałem ciebie na głowie, to szło mi to łatwiej; wiedziałem, że ode mnie zależy to, czy zdasz, a siebie ogarniałem przy okazji.
Teraz już mi na tym nie zależy.
Czytam sobie o depresji, wiesz? Uznajmy, że to moja praca domowa. Jeszcze parę sekund i sam sobie ją zdiagnozuję. Dodam ją do długiej listy chorób, którymi powinienem był się zająć, ale które zignoruję jeszcze przez pewien czas.
Czułbym się strasznie samolubnie, prosząc teraz o pomoc. Komedia, nie?
أنت تقرأ
Drogi Pamiętniczku
قصص عامةKto by pomyślał, że dwójka studentów architektury, którzy naprawdę mieli wszystko, czego można zapragnąć od życia - bogaci rodzice, sponsorujący kolejne wakacje w egzotycznych krajach, kobiety, które zabijały się, żeby tylko na nie spojrzeli, na stu...
