«ចុងដោះតូចមែនតែគូទអូនធំ បើមិនជឿស្ទាបសាក
មើលទៅ អ្ហា៎៎យ...ពូហ្គុក ម៉េចក៏មកច្របាច់គូទអូន?»
កាយតូចរបស់ ថេយ៉ុង ត្រូវភ្ញាក់ក្រញាងព្រលឹងនៅ
ឯចុងសក់ បន្ទាប់ពីត្រូវដៃមាំក្រាស់របស់ ជុងហ្គុក ចាប់សាច់កំប៉េះគូទងខ្ទឺតដូចខ្ទួយ ក្រញិចយកតែ
មែនទែន។
«ក្រែងអូនអ្នកប្រាប់ឲ្យបងស្ទាប?»មុខខិលច្រឡឺម
បឺសខិតជិតមុខតូចច្រមិចក្រហមព្រឿងៗដូចផ្លែ
ម្ទេសទុំ ហើយក៏សួររបៀបចាក់ឲ្យរើលែងរួច។
«អូនឲ្យស្ទាបមិនមែនឲ្យច្របាច់គ្រញិចទេ! ជាំសាច់
គូទអូនអស់រលីង»ថេយ៉ុង ធ្វើមុខចង់យំពេលចាញ់
ប្រៀបគេទាំងស្រុង ខាតគ្រប់យ៉ាង ហើយគេចំណេញ
លើខ្លួនរហូត តែយ៉ាងណាក៏គ្រាន់ដែរព្រោះបានលុយ
ដល់ទៅ៥មឺុនដុល្លារឯណោះ សួរថាមានអ្នកណាខ្លះ
គ្រាន់តែដេកក៏បានលុយដូចកូនឆ្កែ គីម ថេយ៉ុង ទៅ?
«ជាំល្អហើយ»
«ជាំគូទល្អ?ល្អយ៉ាងម៉េច?»
«ក៏ល្អព្រោះពណ៌វាក្រហមព្រឿងៗមើលទៅស្អាតខ្លាំង
ណាស់»
«ឆឺស!បើស្អាតក៏វ៉ៃថែមទៀតមក»
«ផាច់...»
«អូននិយាយលេងតើ ពូវ៉ៃមែនទែនធ្វើអី្វ?»
«ហឹុស»ជុងហ្គុក មិនតប គេគ្រាន់តែញញឹមចុងមាត់
បន្ដិច ទើបបើកទ្វារដើរចេញទៅបាត់ ដោយទុកកូនឆ្កែ
ឲ្យឈរសម្លក់សម្លឹងពីខាងក្រោយខ្នង មិនព្រមដើរទៅ
តាមឡើយ។
«ពូ...ពូហ្គុក!!ម៉េចក៏ទុកអូនចោល???»ថេយ៉ុង ឈរ
ស្រែកដាក់អ្នកដែលដើរចេញទៅទាំងក្ដាប់ដៃខាំមាត់
មិនសុខចិត្ត ។មនុស្សមុខខ្ជូតៗ រាងស្រឡូន ភ្នែកមាន់
ព្រៃ ត្រគាកសាយ ភ្នែកធំៗមូលក្រឡង់ បបូរមាត់សីច
សីុដូចជា គីម ថេយ៉ុង នេះណា៎៎ទាល់តែមានកាយ
សង្ហាររបស់ ជុងហ្គុក បី ពរ គ្រប់ពេលទៅណាមក
ណា ទើបវាសម។
«ពូហ្គុក...ឆាប់ដើរមកពរអូនចុះទៅក្រោមភ្លាម!»
«ពូហ្គុក!!!»
«អូនហេវបាយណាស់ដើរមិនរួចទេ ជើងក៏ឈឺ គូទ
ក៏ឈឺ វេទនាស្ទើស្លាប់ ស្ទើរស់ទៅហើយពូ»
«ពូអ្ហើយ...បីអូនទៅក្រោមផង...»សំឡេង
ស្រួយស្រែសនៅតែបន្លឺហៅអ្នកដែលដើរទៅបាត់មិនព្រមឈប់ ព្រោះតែគិតថាគេគ្មានថ្ងៃចិត្តដាច់ទុកខ្លួនចោលនោះទេ ទោះយ៉ាងណាក៏ត្រូវតែបកមកយកខ្លួនទៅវិញដែរ តែ គ្រប់យ៉ាងវាគ្រាន់តែជាការគិតឆ្កួតឡប់របស់ក្មេងកម្ជិលម្នាក់នេះប៉ុណ្ណោះ ព្រោះ ជុងហ្គុក ទៅបាត់ហើយ ទៅមិនត្រឡប់មកពរដូចមុនៗទៀតទេ។
YOU ARE READING
កែវភ្នែក ចន ជុងហ្គុក(ចប់)
Romanceអូនគឺជាជីវិត ជាដង្ហើម ជាកែវភ្នែក ជាពិភពលោករបស់បង កូនឆ្កែ គីម ថេយ៉ុង!
