កែវភ្នែក ចន ជុងហ្គុក(ចប់)

🥀កែវភ្នែក ចន ជុងហ្គុក🥀ភាគទី២៧

«ឲ្យតែយ៉ាងៗនេះ បងរស់មិនដល់ស្អែកទេកូនឆ្កែ» ជុងហ្គុក គ្រវីក្បាលសែនពុលជាមួយនឹងក្មេងលើភ្លៅ
ជាពន់ពេក។ចូលចិត្តណាស់អាខាងពញាក់អារម្មណ៍
និងយំល្ហេមល្ហាមឲ្យគេស្ទះដើមទ្រូងចង់កើតខ្យល់
ម្ដងៗ ដោយសារតែភ័យព្រួយខ្លាំងពេក។ ម្ចាស់ថ្លៃអើយ!អាចរស់ដល់ស្អែកចាត់ទុកថាសំណាងណាស់ទៅហើយ។

«ពូកុំស្លាប់ចោលអូនណា៎៎ សុំអង្វរ អឹ្ហកៗ»កែវភ្នែក
ក្រឡង់ៗបើកម៉ក់ៗ សុំអង្វរទាមទារម្ចាស់ដើមភ្លៅកុំឲ្យស្លាប់ចោលខ្លួន ខណៈដើមទ្រូងអួលណែនដង្ហក់ខ្យល់ដកដង្ហើមមិនចង់ចេញ ព្រោះតែប្រឹងនិយាយទាំងយំ។

«ឈប់យំទៅ! បងម្ដេចនឹងដាច់ចិត្តស្លាប់ចោលកូនឆ្កែ
ឲ្យដាច់បាយញាុំនោះ»

«ពេលនេះបាយលែងសំខាន់ទៀតហើយ អ្វីដែលសំ
ខាន់បំផុតគឺពូ ព្រោះបើគ្មានពូ អូនមិនត្រឹមតែដាច់បាយញាុំទេ លុយក៏ដាច់ចាយដែរ ភូមិគ្រឹះក៏លែងមាននៅ និយាយរួមទៅ បើអត់ពូ អូនក៏គ្មានអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់ វានឹងពិបាកជាងស្លាប់ទាំងរស់ទៅទៀត ដូច្នេះហើយពូកុំស្លាប់ចោលកូនឆ្កែដ៏គួរឲ្យស្រឡាញ់នេះណា៎៎»

«រៀបរាប់វែងឆ្ងាយណាស់ ទៅងាប់មែនទែនឥឡូវ»
ជុងហ្គុក និយាយទាំងសង្រ្គឺតធ្មេញចង់ត្របាក់សីុអ្នក
ខ្លះ ព្រោះតែពូកែគ្រប់សព្វខ្លាំងពេក មិនត្រឹមតែពូកែយំ ម្ងិកម្ញក់ យកចិត្ត យកថ្លើម ទេ អាខាងធ្វើសីុផ្លូវចិត្តឲ្យអារម្មណ៍រំភើបញាប់ញរ័មុនហើយអារម្មណ៍ហួសចិត្តកើតឡើងតាមក្រោយក៏មិនណយដែរ ។

ចូលចិត្តតែផ្ដល់ក្ដីសង្ឃឹមឲ្យគេហើយធ្វើជាយក
ក្ដីសង្សឹមនោះទៅលេងសើចឯណាវិញឆ្កុយរហូត។
ដឹងអត់ថាប្រុសម្នាក់នេះវាគ្រាំគ្រាចិត្តចង់កើតឆ្កួត
ម្ដងៗទៅហើយ ព្រោះតែតាមល្បិចកូនឆ្កែតូចមិន
ទាន់។

«អ្ហា៎៎ៗ កុំចង់ស្លាប់អី!តាមពិតអូននិយាយលេងទេ
លើលោកនេះគ្មានអ្វីសំខាន់ជាងពូទៀតឡើយ អូន
និយាយពិតមែនណា៎៎ បើពូមិនជឿ អូនថើបឲ្យមើលក៏បានដែរ»ដឹងថាគេកំពុងតែខឹងលាយឡំអារម្មណ៍
អន់ចិត្តដោយសារសម្ដីខ្លួន កាយល្អិតក៏រុលចូលក្នុង
ទ្រូងមាំហាប់ណែនកាន់តែខ្លាំងហើយប្រឡេះឡេវអាវ
គេពីរគ្រាប់ ហើយក៏លោមុខទៅថើបសាច់ទ្រូងសខ្ចីជាច្រើនខ្សឺត ទើបងើយមុខប្រាប់ការពិតដល់ម្ចាស់ដើមទ្រូងឲ្យដឹងថា គេពិតជាសំខាន់ចំពោះខ្លួនមែន។ពេល ជុងហ្គុក ធ្វើមុខបែបមិនសូវជឿ ក៏ងើបពីដើមទ្រូងទៅថើបថ្ពាល់គេវិញម្ដង ហើយចុងក្រោយគេគឺមាត់។