uit het oog (Daan Zwierink story Mainstreet)

Hoofdstuk 33

Jamie pov

'Ik ik moet geopereerd worden.  Ik heb een blinde darm ontsteking. Het is niet zonder risico.'stotter ik.'Oh lieverd het komt goed.'zegt Daan. Hij gaat op het randje van mijn bed zitten en trekt mij in zijn armen.'Ik hou van jou.'zegt hij. 'ik hou ook van jou.'fluister ik in zijn oor. Dan komt de dokter binnen lopen.'Hallo ik ga jou blinde darm zo verwijderen. Je krijgt nu een prik in je buik tegen trombose. En dan komen wij je straks halen.'zegt hij. Hij doet een klein prikje in mijn buik. Dan moet ik afwachten. Daan word verzocht om weg te gaan. Mijn moeder mag nog wel blijven.

Dan komt twee verplegers mij halen. Ik kijk angstig omhoog.'Het komt goed meis, het is een operatie van een uur nog minder zelfs.'zegt de een. Ik lach beverig naar ze. Dan rijden we een kamer in. Ik word over geplaatst naar de tafel waar ik geopereerd word. Ik krijg een kapje om en word verzocht tot 10 te tellen.'1 2 3.'zeg ik zacht. Dan val ik weg.

Ik loop in een prachtig witte jurk naar het altaar. Ik ben een jaar of 20. En Daan Daan staat voor aan te wachten. Ik zoek naar mijn moeder die een jongetje van een jaar of 4 op schoot heeft. Bram. Die naam komt zo in mij op zetten. Het is mijn zoontje. Hij zwaait en lacht zijn witte tanden bloot. Hij lijkt sprekend op Daan. Ik stop en ga tegen over Daan staan. Ik kijk hem aan. Hij heeft een pak aan. Zijn haren zitten plat door de gel. Maar hij ziet er zo vreselijk knap uit. 'Wat ben je mooi.'zegt hij. Ik pak zijn handen en we luisteren wat de man die ons trouwt te zeggen heeft.'Jamie JAMIE JAMIEE wakker worden.'

Ik knipper met mijn ogen. Fel licht en twee onbekende gezichten boven mij.Ik staar duf voor mij uit.'Hoe voel je je Jamie.'zegt de een. 'Uhmm.'zeg ik. Mijn keel is droog. 'Waar ben ik.'stamel ik.'Je bent geopereerd, je ligt nu in de uitslaap kamer en je word zo terug gereden. Met jou en de baby gaat alles goed.'zeggen ze. Ik haal opgelucht adem. Dan zak ik weg dit keer in een droomloze slaap.

Ik was echt aan het twijfelen of een miskraam of dit. Maar denk dat ik met miskraam meer vast was gelopen met schrijven! En nu heb ik veel meer inspiratie. Ik was eigenlijk van plan bij hoofdstuk 30 te stoppen. Maar nu gaat hoofdstuk 40  misschien wel nog langer wel lukken :D